Ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις της Ρωσικής παροικίας για την Αντιφασιστική Νίκη

Η δράση «Αθάνατο Τάγμα» έλαβε χώρα για πρώτη φορά χθες στην πόλη της Λευκάδας

Ξεκίνησαν χθες στη Λευκάδα οι εκδηλώσεις για τα 72 χρόνια από την 9η Μάη του 1945, μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης και της λήξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που διοργανώνει η Ρωσική παροικία στο νησί μας (Σύλλογος ΣΛΑΒΑ), σε συνεργασία με τον Ελληνορωσικό Σύνδεσμο Φιλίας και Συνεργασίας Ηπείρου «Μάξιμος Γραικός», τη Συντονιστική Επιτροπή Ρώσων Συμπατριωτών στην Ελλάδα και το Πολιτιστικό και Επιστημονικό Κέντρο Ρώσικης Ομοσπονδίας στην Αθήνα.

Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν τo Σάββατο 13 Μαΐου 2017 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας με πολιτιστικό πρόγραμμα και την προβολή της ταινίας «In memoriam», που είναι αφιερωμένη στα 72 χρόνια της Αντιφασιστικής Νίκης.

Το απόγευμα της Τρίτης 9 Μάη 2017 έλαβε χώρα για πρώτη φορά στη Λευκάδα η δράση με την ονομασία «Το Αθάνατο Τάγμα», κατά την οποία τα παιδιά και τα εγγόνια των νικητών παρέλασαν με αφετηρία το Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας κατά μήκος της παραλίας με κατάληξη το Μνημείο του Φ. Ουσακόφ, κρατώντας φωτογραφίες συγγενών τους που έδωσαν την ζωή τους για το τσάκισμα του ναζισμού. Σκοπός της δράσης είναι η διατήρηση της μνήμης της γενιάς του Β’ Παγκόσμιου πολέμου σε κάθε οικογένεια.

Η 9 Μάη του 1945 είναι η μέρα που η ναζιστική Γερμανία συνθηκολόγησε άνευ όρων, σφραγίζοντας ουσιαστικά τη μεγάλη νίκη των λαών επί του φασιστικού ιμπεριαλιστικού συνασπισμού του «Αξονα» (η Ιαπωνία θα συνθηκολογούσε λίγους μήνες αργότερα) και των συμμάχων του. Είναι η μέρα που σηματοδοτεί τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, του φονικότερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο οποίος συνολικά κράτησε 2.194 μέρες, απλώθηκε σε έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χλμ. και στοίχισε τη ζωή σε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, εμπόλεμους και άμαχους μαζί.

Η Σοβιετική Ένωση έδωσε στον αγώνα αυτό πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς. Στη μάχη έχασαν τη ζωή τους σχεδόν 2.000.000 μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων, δηλαδή πάνω από τα μισά του μέλη! Συνολικά, οι ανθρώπινες θυσίες της, μαζί με τους ανάπηρους και τους τραυματίες, πλησίασαν τα 30 εκατομμύρια. Αντίστοιχα, οι νεκροί της Βρετανίας ήταν 375.000 και των ΗΠΑ 405.000. Στο Ανατολικό Μέτωπο η Βέρμαχτ είχε τα 3/4 των συνολικών της απωλειών, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως, ακόμα και το καλοκαίρι του 1944, όταν πλέον στη Δυτική Ευρώπη είχε ανοίξει επιτέλους το δεύτερο μέτωπο, οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις είχαν απέναντί τους 75 γερμανικές μεραρχίες, ενώ ο Κόκκινος Στρατός 200. Ανυπολόγιστες ήταν ακόμη οι υλικές καταστροφές που υπέστη η Σοβιετική χώρα: Χιλιάδες πόλεις και χωριά μετατράπηκαν σε σωρούς ερειπίων, χιλιάδες εργοστάσια, συλλογικά αγροκτήματα (κολχόζ και σοβχόζ), νοσοκομεία, σχολεία, κάθε είδους υποδομές, λεηλατήθηκαν, υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Αμέσως μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ξεκίνησε μια λυσσαλέα προσπάθεια διαστρέβλωσης των αιτιών, του χαρακτήρα του, γεγονότων και προσώπων. Αυτή η προσπάθεια συστηματοποιήθηκε και εντάθηκε μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες το 1989-1991. Αποσιωπάται το γεγονός ότι, τόσο ο πόλεμος, όσο και ο φασισμός είναι τέκνα της ίδιας μήτρας, του καπιταλισμού. Πως ο φασισμός δεν αποτελεί παρά μορφή άσκησης της δικτατορίας του κεφαλαίου. Έτσι, αντιμετωπίζουν το φασισμό ως «κοινωνιολογικό – ψυχολογικό» φαινόμενο, αποδίδουν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην «παράνοια» κάποιων ολίγων «μανιακών», όπως ο Χίτλερ ή ο Μουσολίνι, ενώ τον παρουσιάζουν ως σύγκρουση της «Δημοκρατίας» με τον «ολοκληρωτισμό», στον οποίο δε διστάζουν να τσουβαλιάσουν τη Σοβιετική Ένωση και τους κομμουνιστές!

Γενικά, ο ρόλος της ΕΣΣΔ και των ένοπλων λαϊκών αντιστασιακών κινημάτων, είτε υποβαθμίζεται (έως εξαφανίζεται), είτε συκοφαντείται. Ο Κόκκινος Στρατός βαφτίζεται κατακτητικός – κατοχικός και οι απανταχού συνεργάτες των ναζί ηρωοποιούνται. Η Αντίσταση χαρακτηρίζεται ως «κόκκινη τρομοκρατία» και τα Τάγματα Ασφαλείας ως «άμυνα» των «νοικοκυραίων» απέναντι «στο αιματηρό όργιο που εξαπέλυσαν εναντίον τους οι Κομμουνιστές»!

Κεντρικό ρόλο στη διαστρέβλωση της ιστορικής μνήμης των λαών κατέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, που, από το 1985 κιόλας, προσπάθησε να «διαγράψει» την 9η Μάη ως μέρα της «Αντιφασιστικής Νίκης», καθιερώνοντας στη θέση της τη λεγόμενη «Ημέρα της Ευρώπης». Ακολούθησε το «Μνημόνιο για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων» (γνωστό και ως «Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο», 2006), ο ορισμός της 23ης Αυγούστου (μέρα που υπεγράφη το Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ) ως «Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα θύματα του Ναζισμού και του Σταλινισμού», κ.ά.

(Από άρθρο του Αναστάση ΓΚΙΚΑ στο Ριζοσπάστη).

[Gallery not found].