Βραβεύσεις κάποτε στη ΔΕΘ για τα τοπικά προϊόντα της Λευκάδας

Χρυσό Μετάλλιο της ΔΕΘ στο ΤΑΟΛ για «ξηρόν αμπελίτην οίνον» (1951)

ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΛΕΥΚΑΔΟΣ

Η Ελλανόδικος Επιτροπή της εκθέσεως Ελληνικών προϊόντων Θεσσαλονίκης δια της υπ΄ αριθ. 8 193 της 3 8βρίου 1934 αποφάσεώς της απένειμε το ΧΡΥΣΟΥΝ ΒΡΑΒΕΙΟΝ εις το ενταύθα Ταμείον Ελαιοπαραγωγής Λευκάδος δια τα αποσταλλέντα παρ΄ αυτού εκθέματα, έλαιον, μέλι, φακάς κ.τ.λ. προϊόντα μας.

Δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα της εποχής (1934) και αποδεικνύει την ποιότητα των παραγόμενων τοπικών προϊόντων, εν προκειμένω λάδι, μέλι και φακές. Παραδοσιακά προϊόντα που παράγονται ως ένα βαθμό ακόμη μέχρι σήμερα και συνιστούν, μαζί με το κρασί, ένα σημαντικό μέρος της τοπικής πρωτογενούς παραγωγής.

Χρυσό Μετάλλιο της ΔΕΘ στο ΤΑΟΛ για «Τυποποιημένους Οίνους» (1954)

Για το συγκεκριμένο «Χρυσούν Βραβείο» δεν βρήκαμε τίποτε περισσότερο. Για το «ενταύθα Ταμείον Ελαιοπαραγωγής Λευκάδος» εκείνο που βρήκαμε είναι ένα Διάταγμα της 2 Μαΐου του 1927 «Περί αυξήσεως του επιβληθέντος εν Λευκάδι προσθέτου φόρου επί των εξαγομένων ελαίου και ελαιών υπέρ του Ταμείου Προνοίας ελαιοπαραγωγής Λευκάδος», που υπογράφει στην πατρίδα του, την Ύδρα, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Παύλος Κουντουριώτης και οι υπουργοί Οικονομικών και Γεωργίας Γ. Καφαντάρης και Α. Παπαναστασίου αντίστοιχα, με το οποίο αυξάνεται κατά 20% ο πρόσθετος φόρος, «ανερχομένου ούτω του υπέρ Ταμείου Προνοίας Ελαιοπαραγωγής Λευκάδος φόρου εις τεσσαράκοντα τοις εκατόν». (Δες εδώ). Αν και πόσο σχετίζονται το ένα με το άλλο, δηλαδή το Ταμείο Ελαιοπαραγωγής Λευκάδος και το Ταμείο Πρόνοιας Ελαιοπαραγωγής Λευκάδος, δεν γνωρίζουμε.

Οι διακρίσεις όμως για τα τοπικά προϊόντα της Λευκάδας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, που εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά το 1926, συνεχίστηκαν και τις επόμενες δεκαετίες με το κρασί αυτή τη φορά να έχει το πάνω χέρι.

Έτσι, απονέμεται το 1951, στη 16η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, στο Ταμείο Αμύνης Οινοπαραγωγών Λευκάδος (ΤΑΟΛ) το «Χρυσούν Μετάλλιον μετ΄ Επαίνου» «δια τον κατά την 16ην περίοδον της Εκθέσεως του έτους 1951, εκτεθέντα ξηρόν αμπελίτην οίνον» και λίγα χρόνια αργότερα, το 1954, στη 19η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, στην Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Λευκάδος (ΤΑΟΛ) το «Χρυσούν Μετάλλιον» «δια τους, κατά την 19ην περίοδον της Εκθέσεως του 1954, εκτεθέντας Τυποποιημένους Οίνους».

Πέρα όμως από τις συλλογικές υπάρχουν και οι ατομικές διακρίσεις παραγωγών, όπως π.χ. στην περίπτωση του Αλεξανδρίτη (από τον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου) Πανταζή Σούνδια, στον οποίο απονεμήθηκε το 1957, στην 22η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, το «Χρυσούν Μετάλλιον» «δια το, κατά την 22αν περίοδον της Εκθέσεως του έτους 1957, εκτεθέν παρ΄ αυτού Έλαιον».