«Το αποτύπωμα της μνήμης» του Θωμά Σίδερη παρουσιάστηκε στον Σύλλογο Λευκαδίων Πάτρας

Το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Θωμά Σίδερη «Το αποτύπωμα της μνήμης, η Ιστορία μέσα από τα μάτια των αφανών ηρώων της» παρουσιάστηκε την Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018, στην αίθουσα της Αγοράς Αργύρη στην Πάτρα, με πρωτοβουλία του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας «Η Φανερωμένη».

Για το βιβλίο μίλησαν η δημοσιογράφος της ΕΡΤ και μέλος της ΕΣΗΕΠΗΝ, Αθανασία Σταμοπούλου και ο φιλόλογος – Ιστορικός, τ. Διευθυντής του Πρότυπου Πειραματικού Σχολείου Πατρών κ. Νικόλαος Ασπρογέρακας. Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η έφορος Πνευματικών Δραστηριοτήτων του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας «Η Φανερωμένη» κ. Ρένα Πάλμου, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο μελετητής του ερχομού και της εγκατάστασης των πρώτων προσφύγων του 1922 στην Πάτρα, Λευτέρης Χρ. Μαρινέλλης.

Κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα μέσα από προφορικές αφηγήσεις, κείμενα και ημερολόγια των ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη τους και που στην πλειοψηφία τους ήταν παιδιά και έφηβοι. Κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα του περασμένου αιώνα, έτσι όπως τα έζησαν διαφορετικοί άνθρωποι σε διαφορετικούς τόπους, με διαφορετικό τρόπο. Γεγονότα που εξελίχτηκαν και ολοκληρώθηκαν σε μόνο μερικές ώρες ή μέρες, ή ακόμη σε μήνες ή και σε χρόνους. Γεγονότα που χάραξαν ή και άλλαξαν για πάντα τις ζωές εκείνων που βρέθηκαν στη δίνη τους.

Όταν οι άνθρωποι γίνονται μάρτυρες της ιστορίας ή όταν η Ιστορία χωρά σε ένα απρόσμενο ή και τυχαίο βλέμμα. Οι άνθρωποι μέσα στο χώρο. Το κεντρομόλο παρελθόν τους, οι φυγόκεντρες απουσίες τους, οι ταλαντώσεις τους ανάμεσα στην ύπαρξη και στην ανυπαρξία. Ο βιωμένος χώρος. Η συνείδηση και η εμπειρία του χώρου. Ο κοινός χώρος, η κοινή συνείδηση, η κοινή μνήμη. Οι άνθρωποι οικειοποιούνται τον χώρο και τότε ο χώρος, γίνεται τόπος. Οι τόποι κατοικούν στην κατακτημένη μνήμη: Εκφέρονται, περιφέρονται, υποφέρονται.

Το σπίτι της Βασιλικής στο Δίστομο, το ποτάμι του Κομμένου, η τάφρος στο στρατόπεδο θανάτου της Τρεμπλίνκα, το Αμερικανικό Προξενείο στη Σμύρνη, το σπίτι του Χαράλαμπου στα Ιωάννινα, η οδός Κρεμμυδαρού, ανάμεσα στην οδό Κόνωνος και τον Άγιο Φανούριο, το τάγμα Εθνοφυλακής Αμύνης στην Φλώρινα, η μάνδρα του Σαραντόπουλου στη Δραπετσώνα … Οι οικείοι χώροι των ανθρώπων κάποτε. Οι χωρικές πραγματικότητες σαν τις μυλόπετρες του χρόνου, συνθλίβουν τον καρπό των γεγονότων και τρέφουν την συνείδηση των υποκειμένων. Η ιστορία τους είναι η Ιστορία του χώρου, που δημιούργησαν και που δεν έπαψαν να δημιουργούν μέχρι το βιολογικό τους τέλος.

(Μας στάλθηκε από τον Σύλλογο Λευκαδίων Πάτρας «Η Φανερωμένη»)