«Το Πολυτεχνείο ζει εκεί που οι αγώνες το ξαναζωντανεύουν»
Ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης – Κάλεσμα στην αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση στον Άγιο Μηνά
Τα γεγονότα που συμβαίνουν στον παρόντα χρόνο έχουν τις γενεσιουργές τους αιτίες σε παρελθόντα χρόνο. Το ίδιο ακριβώς συνέβηκε και με την επιβολή της εφτάχρονης χούντας αλλά και με την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Είναι γεγονότα που κυοφορήθηκαν σε βάθος τριών δεκαετιών.
Η 17η του Νοέμβρη δεν ήταν η πρώτη φορά που άρμα μάχης γκρέμιζε την πύλη του Πολυτεχνείου. Την ίδια πύλη είχε γκρεμίσει 29 χρόνια πριν ένα εγγλέζικο άρμα το Δεκέμβρη του 1944, όταν ο λόχος «Λόρδος Μπάιρον» που σχηματίστηκε στην κατοχή από φοιτητές μέλη της ΕΠΟΝ και έδωσε ηρωικές μάχες με μεγάλες απώλειες στα Εξάρχεια, στη Νεάπολη και στο Γκύζη με τα εγγλέζικα στρατεύματα κατοχής.
Σήμερα 45 χρόνια μετά παραμένουν επίκαιρα τα αιτήματα της εξέγερσης του ’73. Στο φετινό Πολυτεχνείο η ζωντανή μνήμη της εξέγερσης τροφοδοτείται ξανά από τα «τανκς» του φονικού ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας, της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του πολέμου.
Η πολιτική της κυβέρνησης με την αξιοποίηση των αντεργατικών και αντιλαϊκών κατευθύνσεων της Ε.Ε., προωθεί το αντιδραστικό πρόγραμμα, που στο κέντρο του έχει την κατάργηση κάθε συλλογικού και εγγυημένου δικαιώματος της εργασίας και από την άλλη κάθε κοινωνικού περιορισμού και υποχρέωσης του κράτους και της εργοδοσίας κάνοντας πράξη τα πιο τολμηρά σχέδια του κεφαλαίου: νέες βαθύτερα εκμεταλλευτικές σχέσεις εργασίας, διαρκώς καθηλωμένοι μισθοί, παράδοση των πάντων στην ιδιωτική ιδιοκτησία, αντιδραστική αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, της παιδείας, της υγείας. Όλοι οι τομείς της ζωής των εργαζομένων οδηγούνται στην πιο κυνική εμπορευματοποίηση, στην ολοκληρωτική υπαγωγή στους νόμους αξιοποίησης και κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Απέναντι σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, οι ελπίδες και οι πόθοι για μια καλύτερη ζωή συνδέονται περισσότερο από ποτέ με τον αγώνα για την ανατροπή της αστικής πολιτικής. Είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να πετύχει την αναβολή, το μπλοκάρισμα, τη ματαίωση και την ανατροπή των αντιδραστικών επιλογών των κυρίαρχων δυνάμεων.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου, καλεί όλους τους συναδέλφους στην αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση, το Σάββατο 17 Νοέμβρη 2018 6.00 μ.μ. στον Άγιο Μηνά.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Τα χρόνια 45 από το 1973 για την ιστορική έρευνα μπορεί να ικανοποιούν τον ελάχιστο ιστορικό για μελέτη βιωμένο χρόνο ( 30 έτη ), αλλά ταυτόχρονα δεν πρέπει να παρακάμπτουν το συμβάν. Μπορεί σύμφωνα με την σύγχρονη ιστορική έρευνα και μελέτη να επιδιώκεται η αφαίρεση των προνομίων που είχε σε πρωθύστερη εποχή το συμβάν υπέρ της ανάδειξης δομών μακράς διαρκείας απ το συμβάν, αλλά ο χρόνος των 45 ετών δεν είναι επαρκής για να εγκαταληφθεί η μελέτη της αυθεντικότητας του συμβάντος, των παραμέτρων και των δομών που εξελικτικά συνεισέφεραν στο συμβάν.
Το πολυτεχνείο 1973 ως συμβάν υπάγεται στα κριτήρια της μαζικής ιδεολογικής εξέγερσης , και σύμφωνα με την κατά Λουί Αλτουσέρ ανάλυση για την περιγραφή και ανάλυση του Γαλλικού Μάη του 1968. Θέλοντας να διαφορίσει εμφανώς την εξέγερση από την επανάσταση στην ιστορική διάρκεια.
Το θέμα είναι μεγάλο και γοητευτικό και σαν μια πρώτη σαφή και κύρια διαφορά μεταξύ εξέγερσης και επανάστασης ορίζεται η προετοιμασία που είναι απαραίτητη στην επανάσταση έναντι του απροετοίμαστου και του αυτόνομα οργανωμένου και απροετοίμαστου της εξέγερσης.
Με την εξέγερση έρχεται στην επιφάνεια το ασυνεχές δηλαδή το γεγονός ότι καμμιά φορά μέσασε λίγα χρόνια μια κουλτούρα σταματά να σκέφτεται με τον τρόπο που σκεφτόνταν μέχρι τότε και αρχίζει να προβληματίζεται και σε διαφορετικά πράγματα και έννοιες. Ενώ η επανάσταση εμφαίνει σε μια συνέχεια, ακόμη και μέσα απ την έννοια της ποιοτικής τομής, που αυτή η ποιοτική ιστορική τομή αποτελεί ένα κριτήριο της σύγχρονης ιστορικής θεώρησης και αναφοράς στον Μαρξιστικό ιστορικισμό .
Η εξέγερση ξεδιπλώνεται ανάμεσα σε δυό αγεφύρωτες ως τότε τομές. Η επανάσταση υπονοεί την σπειροειδή αιτιακά συνεχή εξέλιξη.
Η εξέγερση του πολυτεχνείου του 1973 με τους παραμέτρους της μπορεί και πρέπει ακόμη να μελετάται ως αυτοδύναμο συμβάν και ιδιαίτερα απ τους νεότερους και παρά την αναγκαιότητα της ιστορικής έρευνας που και αυτή 45 χρόνια μετά προσπαθεί θεμιτά να εντάξει το συμβάν του πολυτεχνείου του 1973 στην μακρά ιστορική δομή.