Αγιοχέρια… (Του Μπάμπη Λάζαρη)
Κοιτάζω αυτά τα αγιοχέρια της Λευκαδίτισσας αγρότισσας διπλωμένα μπροστά κάτω από το στήθος και σκέφτομαι ότι δεν τα έχω δει πουθενά αλλού!
Χέρια υπομονής, εγκαρτέρησης, παράδοσης, αναμονής, ιώβεια,
Χέρια άφωνα, βουβά, ξεθεωμένα,
Χέρια ανεκτικότητας, ανοχής,
Χέρια απαντοχής, επιμονής, καρτερίας, μακροθυμίας,
Χέρια προσμονής, καντηλιασμένα, ροζιασμένα,
Χέρια αδικημένα, ξερά, τραχιά,
Χέρια αγκούσας, ακούραστα, αποκαμωμένα, βαριά,
Χέρια πρησμένα, παραμορφωμένα από τα αρθριτικά,
Χέρια σμπαραλιασμένα, φαγωμένα,
Χέρια και δάχτυλα που ασυναίσθητα κάποιες στιγμές τα κρύβουν…….
«Δάχτυλα δεξιά και αριστερά το ίδιο προκομμένα. Αντίχειρας και δείχτης να πιάνουν στέρεα το λιόκαρπο και να τον στέλνουν στην παλάμη.
Θεέ μου τι ρυθμός, τι αγιοκίνηση, πόση πνοή!
Και να γιομίζουν τις ποδιές και να ταΐζουν τα σακιά, και μετά να τα στήνουν ορτά και να περιμένουν να τα φορτώσουν στα πράματα.
Δάχτυλα που ξεχωρίζουν την ελιά από τον σβώλο, από τις πετρούλες και τα φύλλα.»*
Και πάντα σκυφτές να προσκυνάνε τη μάνα Γη!
*Απόσπασμα από κείμενο του Απόστολου Μαργέλη
Στην τέταρτη κατά σειρά φωτογραφία η θειά Γιάννα (γυναίκα του Κώστα Φούρου Μνα) στην μπασιά του σπιτιού της στα Κολυβάτα Λευκάδας. Αγιογυναίκα πράγματι…