Έντονες διαμαρτυρίες για την αθλιότητα του επαρχιακού οδικού δικτύου Λευκάδας-Νυδριού

Γίναμε αποδέκτες παραπόνων για την αθλιότητα πράγματι του επαρχιακού οδικού δικτύου που συνδέει την πόλη της Λευκάδας με το Νυδρί, η κατάσταση του οποίου φαίνεται να έχει επιδεινωθεί επικίνδυνα μετά και τις έντονες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών.

Δεν είναι μόνο η παλαιότητα του ασφαλτοτάπητα (ας θυμηθούμε πότε έγινε το έργο!) και οι λακκούβες που έρχονται τώρα με τις βροχές ξανά στην επιφάνεια, αλλά και οι δεκάδες τομές που έχουν κατά καιρούς γίνει για αποκαταστάσεις βλαβών, κυρίως στο δίκτυο ύδρευσης, ώστε να θυμίζει κατά διαστήματα ο δρόμος βομβαρδισμένο τοπίο.

Οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής που το βιώνουν καθημερινά για να πάνε στις δουλειές τους δυσανασχετούν και διαμαρτύρονται έντονα γι΄ αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, που όχι μόνο «κανονικότητα» δεν θυμίζει, όπως κάθε τόσο και λιγάκι διατυμπανίζεται, αλλά φέρνει στις μνήμες των μεγαλυτέρων σε ηλικία κατοίκων το χωματόδρομο της δεκαετίας του ΄60. Πέρα από τις ζημιές στα οχήματα το οδικό αυτό δίκτυο έχει καταστεί εξαιρετικά επικίνδυνα πλέον για την ίδια την ασφάλεια των οδηγών, ιδιαίτερα όταν σκοτεινιάζει και οι κάθε λογής φθορές στο οδόστρωμα γίνονται δυσδιάκριτες.

Το τελευταίο, μη βγει τώρα πάλι κάποιος εξυπνάκιας και μας πει ότι τόση βροχή δεν έχει ξαναπέσει, κατά το προσφιλές, τόσο χιόνι δεν είχε ξαναδεί η Λευκάδα ή τέτοιος σεισμός δεν είχε ξαναγίνει … και πάει λέγοντας, γιατί πάντα έβρεχε, τις περισσότερες χρονιές χιόνιζε και πάντα σεισμούς έκανε και θα κάνει στο νησί μας. Το ζήτημα λοιπόν είναι τι μέτρα παίρνουν εκ των προτέρων οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι που κάνουν κουμάντο σε αυτό τον τόπο ώστε να ελαχιστοποιούν κάθε φορά τους κινδύνους από τις φυσικές καταστροφές. Και βέβαια όλο αυτό έχει να κάνει με την επιλεξιμότητα των έργων τόσο από την ΕΕ όσο και από την κεντρική κυβέρνηση. Και κριτήριο για αυτή την επιλεξιμότητα είναι -φως φανάρι μόνο οι τυφλοί δεν το βλέπουν και οι δήθεν στραβοί (ρίξτε μια ματιά στον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων)- δυστυχώς η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και όχι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Κι ύστερα είναι και κάποιοι άλλοι που λένε ότι τα ζητήματα και τα προβλήματα της τοπικής διοίκησης (αυτοδιοίκηση τη λένε ακόμη κάποιοι) δεν έχουν να κάνουν με τα γενικότερα της κεντρικής διοίκησης, της κυβέρνησης δηλαδή, … λες κι εδώ, στο νησί της Λευκάδας, ζούμε σε καμιά γυάλα…