Ένας υποδειγματικός και παραδοσιακός γεωργός της Νικιάνας!

Παραδοσιακό φύτεμα πατάτας…

Τον πετύχαμε αυτή τη φορά στο φύτεμα πατάτας, που είναι η εποχή της. Την ώρα εκείνη που περνούσαμε από το χωράφι κάλυπτε με χώμα τα αυλάκια όπου είχε φυτέψει νωρίτερα τον πατατόσπορο. Μια από τις πολλές γεωργικές του ασχολίες… Πιο δίπλα οι κότες ελευθέρας βοσκής με κάνα δυο περήφανα κοκόρια σκύλευαν το χώμα για τροφή.

Ενδεχόμενα να σας έχει δημιουργηθεί η απορία για το ποιος είναι αυτός ο υποδειγματικόςγεωργός και μάλιστα την εποχή αυτή. Είναι, λοιπόν, … ο Θεοδόσης Μ. Βέβαια, δεν τα έκανε όλα αυτά μόνος του, είχε εργάτη, το Σωτήρη! Για ένα πέτσουρο, καμιά εκατοστή μέτρα όλο κι όλο, δεν θα ήταν παραπάνω. Ο ίδιος για την ακρίβεια ήταν μια από τις λιγοστές φορές που δεν είχε το χέρι του, το δεξί, αν θυμάμαι καλά, κάτω από την αριστερή του μασχάλη. Όχι, δεν το έκανε αυτή τη φορά και δύσκολα εξάλλου θα μπορούσε. Φορούσε γάντια. Μούσκευε σε ένα μπουγέλο κάτι ξεροκόμματα ψωμί για να ταΐσει τις κότες… Κι αυτή θα πρέπει να ΄ναι η κύρια γεωργική του ενασχόληση!

Τσέκια σου, έτσι κάνω και ΄γω τον αγρότη! Να του υπενθυμίσουμε επίσης ότι θα πρέπει να προσέχει περισσότερο το σκύλο στο χωράφι. Όποτε περνάμε από κει όλο και μας χυμάει! Που ξέρεις καμιά φορά, μπορεί να πηδήξει τον φράχτη!

Βέβαια δεν είναι και ο μόνος. Κάποιοι άλλοι τώρα στα γεράματα και μετά τη συνταξιοδότησή τους, ζηλεύοντας τις δόξες των πατεράδων τους, επένδυσαν ένα σωρό λεπτά σε κάθε λογής γεωργικά εργαλεία. Από εξοπλισμό έχουν τα πάντα. Τώρα αν κάνουν και τον αγρότη είναι άλλη υπόθεση. Η πρόθεση πάντως μετράει κι όχι τόσο το αποτέλεσμα! Αυτή τη φορά όμως δεν θα γράψουμε ονόματα…

Από την άλλη πάλι είναι αλήθεια ότι ο Αλέξανδρος ήταν ένα από τα μεγάλα ελαιοπαραγωγικά και κτηνοτροφικά συνάμα χωριά της άλλοτε ισχυρής λευκαδίτικης ενδοχώρας. Με δικό του ελαιουργικό συνεταιρισμό από παλιά. Η ενασχόληση με την κτηνοτροφία είχε να κάνει με το δάσος των Σκάρων, όπου έβοσκαν μέχρι και λίγα χρόνια προτού αρχίσει η εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση αλλά και η μεταστροφή των κατοίκων σε άλλου είδους δραστηριότητες χιλιάδες γιδοπρόβατα.

Σύμφωνα με κάποια στοιχεία του ΤΑΟΛ Λευκάδας, που είχαμε δημοσιεύσει παλιότερα, και όπου καταγράφονται με το ονοματεπώνυμό τους όλοι οι παραγωγοί του Συνεταιρισμού της Κοινότητας Αλεξάνδρου, εξήντα ένα (61) Αλεξανδρίτες ελαιοπαραγωγοί είχαν παραδώσει μια χρονιά, στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, 68.123 κιλά λάδι στο ΤΑΟΛ. Η ποσότητα αυτή ήταν μόνο μια παρτίδα της σοδειάς της χρονιάς εκείνης.

Αυτοί που είχαν παραδώσει τη μεγαλύτερη ποσότητα λαδιού ήταν γνωστοί για την επιμέλειά τους Αλεξανδρίτες αγρότες. Ανάμεσά τους ο Βασίλειος Γεωργ. Κολυβάς (3.434 κιλά), ο Κωστάγγελος Θεοδ. Δουβίτσας (3.100 κιλά), ο Φίλιππος Μανωλίτσης (2.981 κιλά), ο Στράτος Ξεν. Δαμιανής (2.889 κιλά), ο Γεώργιος Σούνδιας (2.873 κιλά), ο Δημήτριος Βλάχος (2.750 κιλά), ο Θεόδωρος Μανωλίτσης (2.187 κιλά), ο Νικόλαος Γερ. Βρεττός (2.128 κιλά) κ.ά.