Γιγαντοπανό του ΠΑΜΕ στο λιμάνι της Καλαμάτας για τους δολοφονημένους λιμενεργάτες στις 9 Μάη 1934 (ΦΩΤΟ)

Γιγαντοπανό στο κτίριο του σιλό στο λιμάνι της Καλαμάτας, σιλό που αποτέλεσε την αφορμή για την απεργία των λιμενεργατών στις 9 Μάη του 1934 στην Καλαμάτα, ανάρτησαν το μεσημέρι της Πέμπτης 14 Μάρτη 2019 μέλη του ΠΑΜΕ και αντιπρόσωποι, μεταξύ των οποίων και του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας Βόνιτσας, που έχουν φτάσει στην πόλη για το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Το γιγαντοπανό, με την υπογραφή του ΠΑΜΕ, απεικονίζει τους δολοφονημένους λιμενεργάτες στην απεργία στις 9 Μάη του 1934, αναγράφοντας τα εξής: «100 χρόνια ανυποχώρητου αγώνα για το δίκιο της εργατικής τάξης. Συνδικάτα εργατών. Όχι των εργοδοτών».

Με αυτό το σύνθημα το ΠΑΜΕ απέτισε φόρο τιμής και συνέχισης του αγώνα της εργατικής τάξης, ενώ την ώρα της ανάρτησης τα μέλη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, κρατώντας σημαίες του ΠΑΜΕ, φώναζαν το σύνθημα: «Συνδικάτα εργατών. Όχι των εργοδοτών».

Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στο χώρο του μνημείου των δολοφονημένων απεργών λιμενεργατών όπου κατέθεσε κόκκινα γαρύφαλλα εκ μέρους του ΠΑΜΕ ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του ΕΝΕΔΕΠ. Τα συνθήματα, «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαιοκράτη», και «Τα συνδικάτα είναι των εργατών και όχι της κυβέρνησης και των εργοδοτών», δόνησαν την ατμόσφαιρα.

Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα από όλη τη χώρα, ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, απευθύνουν κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στη συγκέντρωση που οργανώνουν στις 6.30 μ.μ., έξω από το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, στην πόλη δηλαδή όπου η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ επιδιώκει να ξεκινήσει ένα συνέδριο που δεν έχει καμιά σχέση με διαδικασία εργατικής οργάνωσης.

Στο κάλεσμά τους αναφέρουν τα εξής:

«Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες και οι αντιπρόσωποί τους που είναι εκλεγμένοι για το 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, που δίνουμε τη μάχη της οργάνωση της εργατικής τάξης, της οργάνωσης της πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της μεγαλοεργοδοσίας, καλούμε τους εργαζόμενους σε συγκέντρωση την Πέμπτη 14 Μάρτη 2019 και ώρα 6.30 μ.μ., έξω από το Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας.

Την ίδια μέρα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επιδιώκει να ξεκινήσει στην πόλη της Καλαμάτας ένα συνέδριο που δεν έχει καμιά σχέση με διαδικασία εργατικής οργάνωσης.

Εκατοντάδες είναι οι αντιπρόσωποι που έρχονται με ευθύνη των παρατάξεων της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, της ομάδας Βασιλόπουλου – ΣΥΡΙΖΑ και είτε είναι οι ίδιοι εργοδότες, είτε εκλεγμένοι νόθα μέσα από σωματεία φαντάσματα από όλη τη χώρα.

Επιδιώκουν με αυτόν τον τρόπο να ελέγχουν ένα συσχετισμό στη ΓΣΕΕ και σε μια σειρά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, για να δυναμώνουν οι μηχανισμοί αυτοί που στέκονται εμπόδιο να οργανωθούν αγώνες για την ικανοποίηση των εργατικών αναγκών, που στηρίζουν τις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Καλούμε κάθε αντιπρόσωπο που δεν έχει καμιά σχέση με πρακτικές και μεθοδεύσεις της εποχής των «Μακρήδων» και «Λικιαρδόπουλων», που δεν ανέχεται την παρουσία της ίδιας της εργοδοσίας μέσα σε εργατικές οργανώσεις, να συμμετέχει στην συγκέντρωση την ημέρα έναρξης του συνεδρίου.

Να μη δεχτεί να νομιμοποιήσει ένα συνέδριο νόθων και εργοδοτών».

Τα γεγονότα τον Μάη του 1934 στην Καλαμάτα

Τετάρτη 9 Μάη 1934. Η απεργία στην Καλαμάτα πνίγεται στο αίμα. Νεκροί είναι οι: Μαραγκουδάκης Αντώνης, Σπάλας Ανδρέας, Μπλίκος Παναγιώτης, Κολιτσιδάκης Ιωάννης, Γιατσερινός Βασίλης, Καπετανέας Βασίλης.

Πέμπτη 10 Μάη 1934. Ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφορεί με τίτλο «Ο Τσαλδάρης ματοκύλησε τους εργάτες Καλαμάτας, κάτω η δολοφόνα κυβέρνηση των αλευροβιομηχάνων».

Ο λόγος που ξεσηκώθηκαν οι εργάτες είναι ένα σιλό, που οι αλευροβιομήχανοι εγκατέστησαν στο λιμάνι, για να ξεφορτώνει απευθείας στους αλευρόμυλους. Η χρησιμοποίησή του σήμαινε ότι οι μισοί περίπου λιμενεργάτες θα έχαναν τη δουλειά τους, ενώ από την πλευρά του κράτους και της εργοδοσίας δεν υπήρχε καμιά μέριμνα για την προστασία όσων θα έμεναν χωρίς μεροκάματο.

Τετάρτη 9 Μάη 1934. Ξημερώματα, το σιτοφόρο βαπόρι «Λίμνη» μπαίνει στο λιμάνι και πλευρίζει στον απορροφητήρα του μύλου «Ευαγγελίστρια». Οι λιμενεργάτες συγκεντρώνονται στο λιμάνι με επικεφαλής την απεργιακή τους επιτροπή (…) Δύο λόχοι στρατού με πολυβόλα και όλη η έφιππη χωροφυλακή βρίσκονται στο λιμάνι.

Ο υπολοχαγός Στεφανάκος φυτεύει μια σφαίρα στο κορμί του ξαδέρφου του, λιμενεργάτη Στεφανάκου.

Οι εργάτες βγάζουν τα πτώματα των σκοτωμένων από τη θάλασσα (…) Βάζουν τα πτώματα πάνω σε μία σκάλα (…) με κόκκινες και μαύρες σημαίες από τα τσεμπέρια των γυναικών ξεκινούν για την πόλη. Τραγουδούν το πένθιμο εμβατήριο «πέσατε θύματα αδέρφια εσείς…».

Οι εργάτες καλούν τους φαντάρους να πετάξουν τα τουφέκια. Δύο φαντάροι έτοιμοι να πετάξουν τα τουφέκια συλλαμβάνονται. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο αξιωματικός διατάζει «πυρ».

Ταυτόχρονα, άλλη διαδήλωση με πάνω από 500 άνδρες και γυναικόπαιδα φέρνουν πάνω σε ξυλοκρέβατο δύο σκοτωμένους από την παραλία. Ένας λοχίας πετάει το όπλο του και περνά με το μέρος των διαδηλωτών.

Στη μία, τα πολυβόλα, τα εφ΄ όπλου λόγχη τουφέκια, ο στρατός, η έφιππη και πεζή χωροφυλακή. Από την άλλη πλευρά, γυναικόπαιδα και εργάτες με κόκκινες και μαύρες σημαίες.

Το υπουργείο Στρατιωτικών διατάζει να πάει στρατός στην Καλαμάτα από το Ναύπλιο και την Τρίπολη. Κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος.