Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Όστρια» η νέα συγγραφική τριλογία του Θοδωρή Γεωργάκη | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Πα, Μάι 22nd, 2020

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Όστρια» η νέα συγγραφική τριλογία του Θοδωρή Γεωργάκη

Στην Λευκάδα τα βιβλία διατίθενται στο βιβλιοπωλείο «ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ»

trilogia_Thodori_georgaki

Παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Σωτήρης Κάτσενος

Η νέα πνευματική σοδειά του Θοδωρή Γεωργάκη είναι τρία νέα βιβλία, τα οποία πρόσφατα κυκλοφόρησαν απ’ τις εκδόσεις «ΟΣΤΡΙΑ», σε μια καλαίσθητη και επιμελημένη πολυσέλιδη έκδοση. Ο συμπατριώτης μας συγγραφέας βαδίζει στα γνώριμά του ιστορικολαογραφικά και ποιητικά μονοπάτια, αρδεύοντας απ’ τον μέσα πλούτο της ψυχής του ευαισθησία, ενσυναίσθηση, έμπνευση, ευρυματικότητα, θάρρος, δύναμη, και πάθος, στοιχεία που τον έχουν καθιερώσει στο αναγνωστικό κοινό σαν μια ξεχωριστή φωνή φιλόκαλλης δημιουργικότητας στα Λευκαδίτικα Γράμματα, μα και γενικότερα στο Πανελλήνιο, αφού και τα προηγούμενα πονήματά του κυκλοφορούν και ζητούνται σε όλη τη χώρα.

Το πρώτο βιβλίο με τίτλο: «ΤΑ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΟΛΟΓΩ. ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ», ξαφνιάζει τον αναγνώστη με την πολύπλευρη παρουσίαση της ξωμάχικης ζωής του νησιού μέχρι την δεκαετία του 1980, όταν και ξεκίνησε η μεγάλη στροφή προς τον τριτογενή τομέα. Ένα βιωματικό λαογραφικό βιβλίο 360 σελίδων, το οποίο προλογίζει ο φιλόλογος και συγγραφέας Έκτορας Χόρτης, πλούσιο σε φωτογραφίες παλιές, που καθηλώνει με τον πλούτο του και την τέλεια περιγραφική δεινότητα του συγγραφέα, με την οποία μας μεταφέρει σε εποχές αλησμόνητες… Διαβάστε το… Θα σας ταξιδέψει σε μια άλλη Λευκάδα… Περιέχει τις ίδιες τις ζωές μας…

Το δεύτερο βιβλίο με τίτλο: «ΤΟ ΡΕΜΠΕΛΙΟ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ. ΑΓΙΑ ΜΑΥΡΑ ΣΤΑ 1819», είναι μια ευχάριστη έκπληξη για τον αναγνώστη! Mε μοναδικό οίστρο, τέλεια γλωσσική επάρκεια, με θαυμάσια έμπνευση και πολυδιάστατη ερευνητική διεισδυτικότητα ο συγγραφέας Θοδωρής Γεωργάκης παρουσιάζει ιστορικά και κοινωνιολογικά τον μεγάλο ξεσηκωμό των Λευκαδίων Χωρικών κατά των Άγγλων «προστατών» και των συνοδοιπόρων τους προυχόντων της Χώρας στα 1819, βασιζόμενος σε μια τεράστια βιβλιογραφία, που προσδίδει στο βιβλίο μια πλέρια εγκυρότητα και ένα τεράστιο ενδιαφέρον για την Λευκαδίτικη και Επτανησιακή ιστορία. Είναι ένα βιβλίο 330 σελίδων, που πρέπει να διαβάσει κάθε Λευκαδίτης, μα και κάθε Επτανήσιος, γιατί ακουμπά τις καρδιές μας!

Το τρίτο βιβλίο με τίτλο: «AΔΩ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», εντυπωσιάζει στις άγονες μέρες μας, που χαρακτηρίζονται απ’ την ποιητική συνθηματολογία… Είναι ένα πνευματικό άλμα που θα ταξιδέψει στο χρόνο, με όλες τις τιμές που του πρέπουν! Ένα άλμα που φτάνει στις Γνήσιες Ποιητικές Ελληνικές Πηγές μας και ναματίζεται με τρόπο μοναδικό από μεγαλόπνοο οραματικό λόγο, από πνευματικές και γλωσσικές δυνάμεις μιας μακραίωνης παράδοσης αμόλευτου ποιητικού λόγου, συνδεδεμένου, και εδώ είναι το μεγάλο επίτευγμα του ποιητή, με την λαϊκή ψυχή και παράδοση. Συνοπτικά πρόκειται για ένα ποιητικό έργο του Θοδωρή Γεωργάκη, που εκφράζει την Ελλάδα του πνεύματος, της Ιστορίας και του μύθου…

Η συγκυρία της πανδημίας δεν επιτρέπει την δημόσια παρουσίαση των βιβλίων, η οποία θα συμβεί μελλοντικά, όταν το επιστρέψουν οι συνθήκες. Οι αναγνώστες πανελλήνια θα τα βρουν στα γειτονικά τους βιβλιοπωλεία, με παραγγελία στην εκδοτική εταιρία «ΟΣΤΡΙΑ», Χέϋδεν 3 Αθήνα, Τ.Κ 104 34, Τηλ. 2112136882. Στην Λευκάδα θα διατεθούν απ’ το βιβλιοπωλείο «ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ», πλησίον του Αγίου Μηνά, Iωάννου Μελά 175, τηλ. 26450 21422.

Ακολουθούν τα εξώφυλλα των τριών βιβλίων του συγγραφέα με το πρόλογό τους, προκειμένου να προϊδεάσουν και να βάλουν τον αναγνώστη στο πνεύμα και το περιεχόμενο των βιβλίων.

1_sergiani_sti_Lefkada_tou_xthes_T_Georkakis

O ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η ενασχόληση με το παρελθόν της κάθε κοινωνίας, δεν είναι μια απλή καταγραφή εννοιών, καταστάσεων και πραγμάτων, που ανασύρονται στην επιφάνεια, σαν απλός προσδιορισμός και σημείο αναφοράς συγκεκριμένων εποχών, ούτε ένα ρέκβιεμ αξιομνημόνευτων γεγονότων και πράξεων, προς χάριν της συλλογικής ιστορικής μνήμης, αλλά είναι ένα αέναο γίγνεσθαι, με πρωταγωνίστρια την ίδια την κοινωνία, είναι μια βουτιά στην ιστορική διαδρομή του κάθε τόπου, έτσι όπως αυτή βιώνεται, ή παραδίδεται από γενιά σε γενιά, με όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που προσδιορίζουν αυτό το μπουκέτο, που ονομάζουμε ταυτότητα της κάθε περιοχής.

Για τα χωριά της Λευκάδος, το πέρασμα των αιώνων, έχει να παρουσιάσει όλα εκείνα τα στοιχεία που κατατείνουν, από την μια πλευρά, στην διασφάλιση του επιούσιου, αλλά θεμελιώνουν, συγχρόνως, και έναν εκλεπτυσμένο λαϊκό πολιτισμό, μέσα από δραστηριότητες και ενέργειες τέτοιες, που ορθά τον αναδεικνύουν σαν πρωταγωνιστή, μέσα σ’ αυτόν τον πολύμοχθο και πολυκύμαντο βίο, που σε τελική ανάλυση είναι η ίδια η ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις, ενώ το άθροισμα της αχαλίνωτης μνήμης, μπορεί να περνά, αυτές τις πτυχές και τις εκφάνσεις, στις κατοπινές γενιές, στοχεύοντας, όχι απλά σε μια νοσταλγική αναδρομή, αλλά, σε μία εποπτική και κριτική θεώρηση της παραδοσιακής και ιστορικής εμπειρίας, η οποία αποτελεί, εν τέλει, ουσιαστική προσφορά παίδευσης των επιγόνων, στην αδιάλειπτη πορεία της ζωής.

Η προσπάθειά μου, με τούτο το ταπεινό πόνημα των 360 σελίδων, μακριά από μένα κάθε οιηματική έξαρση ή σύγκριση, αφού γνωρίζω καλά το τιτάνιο έργο του πατριάρχη της Λευκαδίτικης λαογραφίας και παράδοσης, του Πανταζή Κοντομίχη, είναι μια περιγραφική και απλοϊκή επιστράτευση των παιδικών μου αναμνήσεων και συντίθεται, εξ ολοκλήρου, από βιωματικά στοιχεία και μόνο, όσα έζησα και άκουσα κοντά στους ξωμάχους γονείς μου, Σοφοκλή και Πολυξένη, χωρίς να υπεισέρχεται πουθενά αφήγηση τρίτων, ή έτερος εξωγενής παράγοντας, ή σχετική βιβλιογραφία, στοχεύει δε στο να παρουσιάσω και να αναδείξω όλα τα ανωτέρω σημαντικά δομικά υλικά στοιχεία, όπως πρωτογενώς τα βίωσα, μαθητής του Δημοτικού Σχολείου την δεκαετία του 1960 και πέρασαν στην μνήμη μου, στοιχεία που συνέθεσαν την ζωή του Λευκαδίτη χωρικού, κατά το παρελθόν, έτσι όπως αυτά παραδόθηκαν, από γενιά σε γενιά, μέχρι, σχεδόν, την δεκαετία του 1980.

Η κατασκευή των σπιτιών και τα τρεμέτζα, το σύρσιμο των σπιτιών, η κατασκευή των αχουριών, του κάτοικα, του φούρνου, της καλύβας του ξεμόνιου, της στέρνας, του πηγαδιού, του μπλοκού, του ξυλοκάμινου, του ασβεστοκάμινου, των λιτροβιών, των λιθιών, των αμπελώνων, των λιοστασιών, των οβορών, των λούρων του τινάγματος των ελιών, των κρεβατιών, των καβαλέτων, των παγερίτσων, των σιδερικών, των βαενιών, του τάλαρου, της πύλας του λαδιού, του αλατολόγου, των κοφινιών, των δικριανιών, της σίτας, των κόσκινων, της μαλάθας, της πινακωτής, των ανεμόμυλων, των νερόμυλων, το σχίσιμο και το στάφνισμα των κυπαρισσιών, ο αργαλειός, τα διασίδια, η ανέμη, το ανεμίδι, τα μασούρια, η κατασκευή των χοντροσκουτιών, η επεξεργασία των τομαριών των ζώων για οικιακή χρήση, η δημιουργία των ασκιών, η κατασκευή του σαπουνιού, οι βαφές των ρούχων και το γκράνο, το πλέξιμο με βελόνες και αγκιρίδι, το προζύμι, η κατασκευή του ψωμιού, η μουστόπιτα, το πεκιμέζι, η λαδόπιτα, το αλάτισμα της σαρδέλας, η κατασκευή της μαζλίκας και σφήνας του τυριού, η κατασκευή του τραχανά, το τμάτσι, η μπαζίνα, η καγιανή, η ανεβατή, το κοφίσι, η ρυζόπιτα, τα σπερνά, η κλούρα της Αποκριάς, και άλλα χαρακτηριστικά λευκαδίτικα φαγητά του παρελθόντος, το καλάγλισμα των αγγειών, το τέκιασμα του σανού, η επεξεργασία του λιναριού, το κέντρωμα των δένδρων, το μάζεμα των ελιών, το όργωμα και η σπορά, τα αλώνια, το θέρισμα των σπαρτών, ο τρύγος, η κατασκευή των λυχναριών και των φυτιλιών, το καλίγωμα των αλόγων, η κατασκευή σαμαριών, το κούρεμα των προβάτων, η επεξεργασία του μαλλιού, είναι οι κατασκευές, οι ασχολίες, οι οικοτεχνίες, οι χειροτεχνίες και το εμπόριο του Λευκαδίτη χωρικού, που θα αναβιώσουν, μέσα από τις 360 σελίδες του παρόντος βιβλίου εμπλουτισμένο με πάμπολλες ασπρόμαυρες παλιές φωτογραφίες, σε πιστή απόδοση και περιγραφή, που διασφαλίζει, φρονώ, η βιωματική μου αντίληψη και καθημερινή τριβή, στοιχεία που μου προσπόρισαν η αρωγή και πρωτογενής συμμετοχή μου στον τίμιο αγώνα των ξωμάχων συγχωριανών και γονιών μου.

Όλα τούτα και άλλα πολλά, που, ο συσχετισμός των γεγονότων και των παραστάσεων, καθώς και η αναμόχλευση της μνήμης, θα μου φέρουν στο προσκήνιο του νου, θα μπούνε ταξινομημένα και με πλήρη αναλυτική περιγραφή, στο σαγηνευτικό, θέλω να πιστεύω, κάδρο της ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ…

To_rebelio_ton_xorikon_T_Georgakis

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η συμπλήρωση διακοσίων συναπτών χρόνων, (1819 – 2019), απ’ το «Ρεμπελιό των Αγιομαυριτών Χωρικών στα 1819», είναι μια καλή αφόρμηση για να προχωρήσομε, στην δημιουργία του παρόντος πονήματος, δίκην μνημοσύνου στους πρωταγωνιστές Χωρικούς του Ξεσηκωμού, όχι μόνο σαν έκφραση ενός λατρευτικού αταβισμού, αλλά και σαν απόφαση περιχαράκωσης της κορυφαίας διττής ενσωμάτωσης της Εξέγερσης, του εθνοτικού και κοινωνικού χαρακτήρα της. Διότι, η Εξέγερση των Χωρικών της Αγίας Μαύρας συνάρθρωσε αντιστασιακά, εθνοτικά, αλλά και κοινωνικά συνάμα προτάγματα, τα οποία οδήγησαν σε μια δυναμική, που ορίζει και στα Επτάνησα γενικότερα, έναν νέο διμέτωπο εξεγερσιακό ιστορικό κύκλο, αφ’ ενός μεν εναντίον της απειλής του βρεταννικού «βοναπαρτισμού», αφ ετέρου εναντίον των μηχανισμών των προυχόντων ευγενών, μηχανισμοί, που συνδιαμόρφωναν ένα ζοφερό τοπίο για την ζωή των εξαθλιωμένων χωρικών…

Μια δεύτερη αφόρμηση, για την δημιουργία του παρόντος πονήματος αποτέλεσε η διαφαινόμενη, εσχάτως, οψιγενής πρόθεση να επανεννοιολογηθεί ριζικά ο ομφαλός της ιστορικής εξέγερσης, ήτοι ο χαρακτήρας της αυτονομίας και του ακηδεμόνευτού της, που τελικά θα οδηγήσει στην απορρύθμιση της ιστορικής συλλογικής μνήμης και απομαγνητισμού της απ’ την καρδιά του ιστορικού γεγονότος της Εξέγερσης. Αυτή η οψιγενής, επαναλαμβάνομε, πρόθεση, μας οδηγεί στην άντληση ενός ερευνητικού οπλοστασίου, από μια γκάμα ικανοποιητικής βιβλιογραφίας, προκειμένου το αμάρτυρο, κατά την άποψή μας, αλλά με αλματικούς συλλογισμούς και υποθέσεις εγχείρημα, να αποβεί αναποτελεσματικό, στην κατεύθυνση να απαλειφθεί ό καθοριστικός και πρωταγωνιστικός όρος «ΧΩΡΙΚΩΝ» και μαζί του το σπερματικά κοινωνικό μήνυμα, που εκπέμπει, και η λείανσή του στον κολοβωμένο νεότιτλο «Η Εξέγερση των Λευκαδίων το 1819»…

Σύμμαχός μας σ’ αυτή την προσπάθεια η εξελικτική ιστορική εμπειρία, η οποία έχει να δείξει πως, κάθε φορά και σε κάθε στάδιο, που επιχειρείται αναίτιος και σχεδόν αμάρτυρος επανακαθορισμός της, η Ιστορία γνωρίζει να σπαθίζει και να αντιτάσσει την αυτονομία της λειτουργώντας σαν ανεξάρτητη και αποκλειστική τροφοδοσία γνώσης και μνήμης, ενώ συγχρόνως ρηγματώνει κάθε αμφισβήτηση, ή απόπειρα ανώφελου επανακαθορισμού της. Τότε οι νέες αναθεωρητικές ιδέες, αν μάλιστα αποδεικνύονται αλυσιτελείς και αμάρτυρες, κατεβαίνουν στην βάση με δύναμη ελαττωμένη, που δεν έχει την ικανότητα να υπερβεί την ζώσα συλλογική ιστορική μνήμη, η οποία δεν δέχεται ανεφοδίαστες παρεμβολές, και να αποβεί υπολογίσιμος κοινωνικός παράγοντας.

Επομένως, μια πιθανή προσπέλαση του ιστορικού γεγονότος της Εξέγερσης και η λείανσή του σ’ ένα α-κοινωνικό και ετεροκίνητο γεγονός, υπό τον κολοβωμένο ανωτέρω νεότιτλo «δεν καρποφορεί» στην κοινωνία, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που, αυτό το ιστορικό γεγονός, κατ’ όγκον και ποιότητα έχει γίνει, δυο αιώνες τώρα, οργανικό κτήμα του Λευκαδίτικου λαού, και αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της βούλησής του, σαν μια αποκάλυψη υψηλής στάθμης ευαισθησίας, απέναντι σε μια ομάδα ρακένδυτων και εξαθλιωμένων χωρικών, που δεν ζήτησαν πάρεξ την ισότιμη και αρωγμάτιστη ανθολόγησή τους στο στερέωμα της ιδεολογικής εξουσίας της ιστορίας! «Η Εξέγερση των Χωρικών της Αγίας Μαύρας στα 1819», συνάρθρωσε αντιστασιακά και κοινωνικοοικονομικά προτάγματα των αρχών του 19ου αιώνα. Όρισε την εκκίνηση ακολουθιών ριζικών κοινωνικών αλλαγών, ακόμη και αν μεσοπρόθεσμα φάνηκαν στο Επτανησιακό στερέωμα, (1848 και 1849 στην Κεφαλλονιά,) και αποτέλεσε την απαρχή της αντίστασης κατά της κρυπτοφασίζουσας αγγλικής δεσποτείας, αναδεικνύοντας την κεντρική εθνοτική της στόχευση, ενώ συγχρόνως οι στοχούμενες κοινωνικές ανασυνθέσεις αφορούσαν στο ντόπιο ιδιότυπο φεουδαρχικό σύστημα γαιοκτημόνων και εμπορογαιοκτημόνων τοκογλύφων, με τα προστύχια, τους τόκους υπερημέριας, τις συντεχνίες, τις κατασχέσεις, τους εναρμονισμένους ανταγωνισμούς, θα λέγαμε με σημερινούς οικονομικούς όρους… Θα ακολουθήσουν οι κοινωνικές εξεγέρσεις στο Σκουλικάδο και στον Υψόλιθο της Ζακύνθου, «Του Σταυρού» και της Σκάλας στην Κεφαλλονιά.

Η Εξέγερση εμπεριέχει έναν ύψιστο ιστορικό συμβολισμό, κυρίως για την αγροτική κοινωνία της Λευκάδος, ενώ προέκυψε και σαν επιτακτική ανάγκη, για συντόμευση της επίλυσης των ντόπιων κοινωνικοοικονομικών διευθετήσεων. Έφερε στο προσκήνιο και στην κεντρικότητα την Χωριάτικη Αγιομαυρίτικη φιγούρα, και τον διμέτωπό της αγώνα κατά των Άγγλων και των προυχόντων της Χώρας… Καίρια απόδειξη η επιστολή – μαρτυρία του λόγιου Γυμνασιάρχη Ιωάννη Σταματέλου στα 1879, προς τον Γάλλο φιλέλληνα Εμίλ Λεγκράν, με την οποία επιστολή επισυνάπτει την περίφημη «ΡΙΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΑ» για να την δημοσιεύσει, αυτή η επιστολή του Ιωάννη Σταματέλου δεν αφήνει καμία απορία σε ότι αφορά την στόχευση των χωρικών… Εναντίον «των αρχόντων της πόλεως» …

«Eν Λευκάδι 2 Ιανουαρίου 1879

Τω σοφώ Νεοελληνιστή Κω Κω Αιμιλίω Λεγράνδω, εις Παρισίους.

Φιλόλογε άνερ!

Προ τινων μηνών περιήλθεν εις χείρας μου ανέκδοτόν τι δημοτικόν ποιημάτιον (παρά πόδας της παρούσης καταχωριζόμενον) φιλοπονηθέν μεν το 1819, παρά τινος Ιωάννου Κολόκα, χωρικού εκ Λευκάδος, αφηγούμενον δε την κατά το αυτό έτος συμβάσαν στάσιν των χωρικών μας κατά των αρχόντων της πόλεως….».

Σε ότι αφορά την δομική συγκρότηση του βιβλίου θα βαδίσομε πάνω στην χρονολογική σειρά των γεγονότων και των συνθηκών της Εξέγερσης, που θα δίνουν την δυνατότητα στον αναγνώστη να έχει μια σφαιρική θεώρηση του όλου εγχειρήματος των Χωρικών και της αντιμετώπισης, που έτυχαν απ’ το αρραγές μέτωπο των Άγγλων και των προυχόντων της Χώρας. Θα στηριχτούμε στους τέσσερεις βασικούς πυλώνες, που έγραψαν για την Εξέγερση: Στον Ζακύνθιο Παναγιώτη Χιώτη καις τους Λευκάδιους Πάνο Ροντογιάννη, Κωνσταντίνο Μαχαιρά και Τριαντάφυλλο Σκλαβενίτη, αλλά και σε μια πλούσια παραπέρα βιβλιογραφία, την οποία θα συνυφάνουμε με την τοπική παράδοση των Σφακιωτών, καθώς αυτή διασώθηκε από απλοϊκούς, αλλά φωτισμένους Σφακιώτες χωρικούς, όπως ο Βαγγέλης Γληγόρης (Γατσούλης), απ’ το Σπανοχώρι, του οποίου προσφιλέστατο θέμα ήταν η Εξέγερση του 1819, και του οποίου, μάλιστα, δίκην πρελούδιου στα γεγονότα, περιλαμβάνομε το ποίημά του για την Εξέγερση με τον συμβολικό τίτλο: «ΜΕ ΕΝΑ ΟΧΙ…».

Επειδή, πάντα ενδιαφέρουν μια έρευνα οι σχέσεις που διαμορφώνονται μεταξύ του κοινωνικού και του ανθρωπογενούς χώρου, γιατί οι κοινωνίες αποτελούν θεσμοθετημένες συμβολικές δομές, απ’ όταν, τουλάχιστον, ο άνθρωπος αισθάνθηκε την ανάγκη της συνύπαρξης, και μάλιστα δομές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ψυχοσωματικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, γι αυτό θα αναφερθούμε αναλυτικά στους δύο κεφαλαιώδους σημασίας αυτούς παράγοντες, τουτέστιν στις οικονομικοκοινωνικές συνθήκες του 1819 και των προγενέστερων δεκαετιών σωρευτικά, σε συνάρτηση με την οικονομική γεωγραφία του ζωτικού χώρου των Χωρικών της Αγίας Μαύρας, και των χαρακτηριστικών του, συνθήκες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον Ξεσηκωμό.

Περαίνοντας. Mια ευθύβολη μακροδομική προσέγγιση της Εξέγερσης των Χωρικών, θέλει τους ίδιους σαν αυτόκλητους διαμεσολαβητές, στον δρόμο προς την υπέρβαση των κοινωνικών αποκλεισμών, σε μια περιεκτική κοινωνία της δικαιοσύνης, βάσει της οποίας οι υλικοί και παραγωγικοί χαρακτήρες, μπορούν να διοχετευθούν για βελτίωση και της δικής τους μίζερης ζωής… Ο διάχυτος φόβος, απ’ το γεγονός ότι ο ετερόκλητος κόσμος της εξουσίας και της συνακόλουθης καταπίεσης, συνοστίζονταν αποφασιστικά γύρο από ένα επιθετικό εγχείρημα, ουδόλως αποθάρρυνε τους Αγιομαυρίτες Χωρικούς, μπροστά στο καθολικό αίτημά τους για απεξάρτηση απ’ την Αγγλική προστασία και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους… Και δεν είχαν άλλο μέσο πίεσης προς τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, παρά την ανυπακοή στην πληρωμή των φόρων και όσων μαζί συνυφάνθηκαν απ’ το δίπολο Άγγλοι και προύχοντες της Χώρας…

Ado_se_Eleftheria_T_Georgakis

ΑΠΟΣΠΑΣΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

…Ίδια, ακομμάτιαστη Λευτεριά, τα σώματα κι οι πόνοι λαμπρών αιώνων σε γέννησαν, σε τράβηξαν πέρα κι απ’ το ψήλωμα των αντοχών σου. Ύστερα αράχνιασες, ανηφόριζες, και ο αρχαίος κάμπος έπαψε να πλουμίζει με σιτοβολώνες…

Σε κλωτσούσαν κατόπι, σε πέταξαν στις λάσπες και οι πρόστυχοι σε είπαν: «Ραγιάς» και μορφασμοί οίκτου χάραζαν το πρόσωπό σου, κι οι μισαλλόδοξοι ποιητές διαρκώς ανασύνθεταν το στέρημα της ζωής σου…

Κι ήτανε τόση η νύχτα, τόσο τ’ αδιαπέραστο σκοτάδι, τα μονοπάτια κλεισμένα, στενές οι καρδιές πλανιόνταν και λάγιαζαν από συνήθεια και ντροπή, αναγκασμένες να θυσιάζουν αγάπες κι αγάπες, ώσπου ν’ ανοίξει ο δρόμος που χαράζει τις βαθύτερες βοές, το μέσα φύλλωμά τους σα θροϊζει, προφητικά, όμοια της Δωδώνης η ιερή δρυά…

Κι ο Θεριστής αμείλικτος, ωσάν από Καρυστιανή πέτρα η θωριά του, κόμισε στα δρεπάνια του το μεγάλο Ναι… Λευτεριά!!!

——————————-

Αρχόντισσά μας Λευτεριά, με βιά μετράς το βιος σου

στα τρίσβαθα σα χάνεσαι, κινάς απ’ τις Μυκήνες!

Θέλεις κορμιά που θράφηκαν στ’ ανίκητο το νάμα!

Σε κράζουμε αγάπη μας, στο πάθος σου ριγάμε

και στη δική σου θάλασσα ένας λαός τρατάρης

στα μυστικά σου θέμελα με το σκαρί του λάμνει…

Σκύψε θεά ν’ αφουγκραστώ τον χτύπο της καρδιάς σου…

Κάθε σου χτύπος με ριπή στα σπλάχνα του θανάτου!

Κάθε σου χτύπος με ανθό, σαν κάθεται μελίσσι!

Μέσα σου ρέει Ανάσταση, ανάβρα το τραγούδι

με σε λαέ συντρόφισσα ως του χορού το ζεύκι…

Ω, σκήνωμα της Λευτεριάς, ένας λαός σ’ αγιάζει

και σ’ ασημένια λάρνακα Άγγελος Πρωτοστάτης…

Χαίρε βυζάχτρα Λευτεριά, χαίρε γλαυκή Μητέρα

Χαίρε σαν θέλησες με μιας οι ουρανοί ν’ ανοίξουν

Χαίρε που διάβηκες μαζί λαμπρά στα Δερβενάκια

Χαίρε λιθιές που δόμησες στα γκρεμισμένα πλάγια

Χαίρε δαφνώνας θαλερός στις κόμες νικομάχων

Χαίρε με σάβανο η σκλαβιά μπροστά σου σαν σκορπιέται

Χαίρε π’ από το σύννεφο λιγάτεψες τα ύψη

Χαίρε σαν στροβιλίζεσαι στου Ζάλογγου τον βράχο

Χαίρε άλικο κόκκινο αίμα μες στις φλεβιές μας

Χαίρε αυγή ηλίεσσα, κατώγι της πατρίδας

Χαίρε μυρόχρωμη ιτιά πα στα χλωρά κορίτσια

Χαίρε ακρωτήρι στα γκρεμνά τον φάρο ν’ αγκαλιάζεις

Χαίρε γενιά περήφανη, γενιά της χελιδόνας

Χαίρε γαρούφαλο της γης, Χαίρε Ελευθερία!



Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

            









Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.