Κινητοποίηση στη Λευκάδα ενάντια στο νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων
Συλλαλητήριο ενάντια στο νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας – Βόνιτσας το βράδυ της Πέμπτης 9 Ιούλη στην πόλη της Λευκάδας.
Στην κινητοποίηση καλούσαν το Συνδικάτο Οικοδόμων, ο Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το Σωματείο Εργαζομένων στα Ξενοδοχεία – Εστιατόρια και συναφή επαγγέλματα, ο Σύνδεσμος Συνεταιριστικών Υπαλλήλων Λευκάδας «ΤΑΟΛ», ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου, το Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ και η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών.
Στη συγκέντρωση χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Λευκάδας, Χρήστος Βεργίνης, ενώ την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Αλέξανδρος Βερροιώτης.
Ακολούθησε πορεία κατά μήκος της κεντρικής αγοράς με κατάληξη την παραλία και τους διαδηλωτές να φωνάζουν συνθήματα, όπως «την οργάνωσή μας και τα σωματεία, δεν τα παραδίνουμε στην εργοδοσία», «όχι στο φακέλωμα και την τρομοκρατία, δε θα περπατάμε με την αστυνομία», «το ΠΑΜΕ δεν παίρνει την άδεια κανενός, τις μορφές αγώνα τις κρίνει ο λαός» κ.ά.
Στην ομιλία του ο Α. Βερροιώτης αφού αναφέρθηκε στις επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου, τονίζοντας ότι το νομοσχέδιο είναι αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971 και ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο ρόλο (μέχρι τώρα το δικαίωμα περιορισμών ή και απαγορεύσεων μιας συγκέντρωσης το είχαν οι δικαστικές αρχές), σημείωσε:
«Οι εμπνευστές αυτού του τερατουργήματος να γνωρίζουν πως το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Οι εργαζόμενοι θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλλει φίμωτρο, να μετατρέψει τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα. Οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας δεν πρόκειται να βάλουν δοσομετρητή στη μορφή και στο περιεχόμενο των αγώνων τους. Ακόμη και αν ψηφίζονται νόμοι και διατάγματα, δεν νομιμοποιούνται στη λαϊκή συνείδηση και κυρίως ακυρώνονται με την «οργανωμένη απειθαρχία» στην πράξη, στους δρόμους όπου κρίνεται το δίκιο».