«Χαμένο Νησί»: Το νέο single του Φίλιππου Κτενά

O Aντρέας Μικρούτσικος κυριάρχησε στην νεανικότερη μουσική σκηνή της χώρας μετά το 1986, 1987 και για κάποια χρόνια , στις συναυλίες , με τον ηλεκτρικό ήχο και τα πόπ τραγούδια , και με τον ένταση στην σκηνή, πατάρια συναυλιών που αυτή η ένταση κατέβαινε και στο νεανικό αλαλάζων ακροατήριο. όπου και ακουγόνταν η ιαχή και το σύνθημα ( ακουγόνταν και για άλλους τραγουδιστές ανάλογα ) : » Αντρέα ζούμε για να σ’ακούμε ». Μαζί με την τότε μουσική συντροφό του ώς καλλιτεχνικό δίδυμο Σ. Βόσσου με την διαπεραστική φωνή που ανέβαινε ψηλά σε νότες.
Ο Α. Μικρούτσικος είχε βραβευτεί για την σύνθεση, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ( το 1984 ή το 1985), στο φεστιβάλ της Ιθάκης με τον ηλεκτρικό έως ηλεκτρονικό από τότε μουσικό αυτοσχεδιασμό με τίτλο : » μπότα ». Και ήταν περίπου η αρχή της παρουσίας του στην Ελληνική μουσική σκηνή και φιλολογία.
Κριτική επιτροπή τότε στο μουσικό φεστιβάλ Ιθάκης ήταν και ο Στιχουργός, ποιητής και συγγραφέας Δημήτρης Χειστοδούλου.
Ο πυρήνας της μουσικής σύνθεσης του Α. Μικρούτσικου ήταν τα δυτικότερα ακούσματα , με χρήση ηλεκτρικών οργάνων και με στοιχεία πολυφωνικότητας ηχητικά που συμπλήρωναν και υποστήριζαν γενικευμένα ώς μουσικότητα ορχήστρας τον φωνή έως και των τραγουδιστών, κύρια του ίδιου και της μουσικής συντρόφου του Σ. Βόσσου , με το πρόσθετο χαρακτηριστικό ότι ήταν και οι ίδιοι – και κύρια ο Ανδρέας Μικρούτσικος- οι δημιουργοί όλου του τραγουδιού. Και άφηνε και περιθώριο στην φωνή του τραγουδιστή στο σολάρισμα , έναντι του ευκρινούς σολάρισματος ενός οργάνου. Στα τραγουδια του Α. Μικρούτσικου και στο όλο έργο του, η έμφαση στην μουσική σύνθεση είναι σαφής και διακριτή έναντι του στίχου. Για τούτο και επέτρεπε τα φωνητικά σολαρίσματα σε ρυθμούς μουσικής ιδιαίτερα και φανερά στην ερμηνεύτρια Σ. Βόσσου.
Δεν είναι μακρυά από το να διατυπωθεί η παρατήρηση ότι στον πυρήνα της μουσικής του Α. μικρούτσικου υπάρχει συγγένεια με τον πυρήνα της μουσικής του αδελφού του, κουφαίου μεταπολεμικού δημιουργού στο μουσικό πολιτισμό Θάνου Μικρούτσικου.
Ο Φίλιππος Κτενάς ανήσυχος -και ευτυχώς – μουσικός απ την θέση κύρια του τραγουδιστή των χρόνων μας , ξαναδιαβάζει ουσιαστικά
το τραγούδι του Αντρέα Μικρούτσικου περισσότερο ηλεκτρονικά ρυθμικά , φέρνοντας το ποιό κοντά σε ρυθμούς χαλαρότερους και ακουστικότερους χωρίς την παλαιότερη ένταση του και διακριτότητα ώς μουσική σύνθεση, και με μια σταθερή επαναλαμβανόμενη ρυθμικότητα ( σε αυτό εξυπηρετεί και η φωνή και η ερμηνεία του τραγουδιστή), κάνοντας το τραγούδι και σύγχρονο ώς άκουσμα , κατάλληλο και για την καλοκαιρινή διάθεση και ώς υπόκρουση συνοδεία σε χώρους
χαλαρής διάθεσης ακουστικής και τραγουδιστικής από τους αθρώπους.
Και η αρχική μουσική σύνθεση και ο στίχος αντέχουν στον χρόνο, για τούτο και χωρίς πολλές ηλεκτρονικές παρεμβάσεις , μπορεί το τραγούδι νάναι διαρκέστερο σαν είδος ρυθμού διάθεσης για να τραγουδιέται και να ακούγεται.
Η ολη προσπάθεια του Φ. Κτενά δεν ζήτησε να αναμετρηθεί με τον αρχική μουσική σύνθεση ή συνολικά με το τραγούδι, αλλά λειτούργησε υποβλητικά απέναντι στην αρχική σύνθεση και απέναντι στον ίδιο τον συνθέτη. Δεν ζήτησε ο Φ. Κτενάς με την επανακυκλοφορία του τραγουδιού ώς μουσικό βίντεο να παρακάμψει
τον χαρακτήρα του τραγουδιού, ξέροντας ότι ώς αρχική δημιουργία διατηρεί και πρέπει να διατηρεί την μουσική συνθετική κύρια πρωτοτυπία, με την οποία επενδύθηκαν οι στίχοι.
Και αυτό είναι δείγμα μουσικής εντιμότητας και ποιότητας του Φ. Κτενά μέσα στην δημιουργική γενικά αμηχανία των ημερών μας και στα μουσικά πράγματα.
Αν πρόσθεσε κάτι στο τραγούδι ο Φίλιππος Κτενάς ( όπως κάθε έντιμη προσπαθεια ξαναδιαβάσματος μουσικής και τραγουδιού) αυτό είναι η πλατύτερη ώς άκουσμα και λόγια στα χείλη των ανθρώπων , της και αρχικής και για χρόνια γενικά πλατιάς διασποράς του.