Θ. Καββαδάς: «Αναστηλώνεται ο ΙΝ Αγίου Χαραλάμπους στο Κατωχώρι»
Είναι ένας από τους παλαιότερους σωζώμενους ναούς της Λευκάδας από το 1455 – Εγκρίθηκε η χρηματοδότηση από την Περιφέρεια, ξεκινούν τους επόμενους μήνες τα έργα
Αναλυτικά η ανακοίνωση του βουλευτή Λευκάδας κ. Θανάση Καββαδά:
«Εγκρίθηκε σήμερα η χρηματοδότηση της αποκατάστασης της εκκλησίας του Αγίου Χαράλαμπου στο Κατωχώρι, ύψους 250.000 ευρώ. Το έργο θα υλοποιηθεί μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων 2014-2020, και το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα ξεκινά στις 25 Αυγούστου με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2023.
Σχετικά με το θέμα ο Βουλευτής Ν.Λευκάδας Θανάσης Καββαδάς δήλωσε:
«Ένα κομμάτι της ιστορίας της Λευκάδας, η εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου, ξαναζεί. Το συγκεκριμένο έργο έχει ιδιαίτερη αξία για εμένα, καθώς αφορά ένα ορόσημο της Λευκάδας που βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Κατωχώρι. Ο Άγιος Χαράλαμπος είναι μεταβυζαντινός ναός που τοιχογραφήθηκε το 1455 αλλά δυστυχώς υπέστη σοβαρές ζημιές στο σεισμό του 2015.
Έπειτα από πολύχρονες προσπάθειες, καταφέραμε να ενταχθεί το έργο στο ΕΣΠΑ της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, με προϋπολογισμό 250.000 ευρώ. Οι εργασίες περιλαμβάνουν αποκατάσταση του λιθόκτιστου εικονογραφημένου τέμπλου, αποκατάσταση της τοιχοποιίας, τοποθέτηση νέας στέγης με μόνωση και βυζαντινά κεραμίδια, συντήρηση του δαπέδου, υδροχρωματισμούς, καθαρισμό περιβάλλοντα χώρου και πολλά άλλα.
Οι προσπάθειές μου ξεκίνησαν το 2016 και το Φεβρουάριο του 2018, εκδόθηκε η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού συμβουλίου (ΚΑΣ) με την έγκριση μελέτης αποκατάστασης του σεισμόπληκτου ναού. Σήμερα, με συντονισμένες προσπάθειες του Υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, της Εφορίας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας, πετύχαμε τον στόχο μας.
Θέλω να ευχαριστήσω την Υπουργό, κ. Λίνα Μενδώνη, την Περιφερειάρχη κ. Ρόδη Κράτσα, την Προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων, κ.Ολυμπία Βικάτου, για το μεγάλο ενδιαφέρον που δείχνουν για την ένταξη και επιτάχυνση έργων πολιτισμού στο νησί μας, και τον Αρχιτέκτονα, κ. Παναγιώτη Αργυρό, που εκπόνησε τη μελέτη, και εύχομαι πολύ σύντομα να δούμε να ξεκινούν οι επισκευές σε αυτό το σπουδαίο ιστορικό ορόσημο του χωριού μου και της Λευκάδας.»»
Πόσο θα θέλαμε να δούμε ένα παρόμοιο πανηγυρικό κείμενο και για έργα ύδρευσης στον τόπο μας! Ας παλεύουμε και για τα επίγεια και καθημερινά
Τσουκαλαδιώτης και όχι μόνο!
Είναι απ τα ιστορικότερα μνημεία της Λευκάδος.
Να προσεχθεί η τεχνική αποκατάστασης με μεθόδους όσο γίνεται παραδοσιακότερες.
Το ταβάνι θέλει μελέτη και όχι το υπάρχων σήμερα.
Ουσιαστικά θέλει αρχαιολογικού τύπου προσέγγιση και της μελέτης και της συντήρησης-ανακατασκευής.
Όσο δεν θα πρέπει να κάνουμε αφαίρεση του πραγματικού ( επίγεια και καθημερινά) άλλο τόσο δεν θα πρέπει να κάνουμε αφαίρςση του μνημειακού ιστορικού ώς και επίγειο και καθημερινό.
Και το ένα δεν αναιρεί ούτε ακυρώνει το άλλο.
Μάλιστα η εμφατική αναφορά στο καθημερινό επίγειο μπορεί να δώσει και τα κριτήρια της κοινωνικής εγρήγορσης ώς προτεραιότητα και να κινητροποιήσει την αυτενέργια του κοινωνικού συλλογικού πέρα απ την περισσότερο ετερρονομημένη παρέμβαση του κρατικού στο κοινωνικό.
Το τρεχούμενο νερό -το νερό -σαφώς και ελιναι στην κοινωνική καθέδρα αλλά ταυτόχρονα αυτή η καθέδρα μπορεί να υλοποιείται και με την συλλογική αυτενέργεια των πολιτών που έχουν ανάγκη το νερό, ενώ η συντήρηση της μνημειακότητας έπεται.
Και μπορούν οι κάτοικοι που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα νερού να συνδράμουν όλοι μαζί για την κοινωφέλεια , αν υλοστηρίζουν ότι υπάρχει η επίκληση της κρατικής ολιγορίας.
Όπως οι ίδιοι οι κάτοικοι μπορεί να μην παρκάρουν πάνω στα πεζοδρόμια , ή να μην κλείνουν εμπορικά τα πεζοδρόμια , για να τελείται η κοινωφέλεια των πεζοδρομίων. Γιατί αν το κράτος πρέπει να εφαρμόσει την κοινωφέλεια τότε θα πρέπει να ανοίξουν τα πεζοδρόμια.
Οι ίδιοι οι κάτοικοι επιτρεπουν στο κράτος να ασκεί την διακριτότητα επιλογών, αλλέως οι ίδιοι θα έπρεπε να μην κλείνουν τα πεζοδρόμια για εμπορικούς σκοπούς ή να εγκαλούσαν το κράτος γιατί το επιτρέπει.
Αλλά η αυτενέργεια του κοινωνικού συλλογικού προσδιορίζεται στην βάση του εξατομικευμένου ιδιωτικού.
Και αυτή είναι μια σταθερή παράμετρος της κοινωνικής και κρατικής λειτουργίας εν Ελλάδι.
Όσο σπουδαία και αναγκαία είναι η κρατική παρέμβαση για το τρεχούμενο νερό άλλο τόσο σπουδαία και αναγκαία είναι η μνημειακή συντήρηση, πάνω στην Ελληνική βάση κοινωνικοκρατικά.
Το πέτρινο τέμπλο του ναού στο ωραίο Κατωχώρι είναι της ίδιας κοινωνικής αιας με τις σωλήνες που μεταφλερουν το τρεχούμενο νερό σε οικισμό.