Κι ένα παλιό φυσερό (θειαφιστήρι)…

Ένα παλιό φυσερό… Το φωτογραφίσαμε το 2012 σε ένα μισογκρεμισμένο αχούρι στην περιοχή «Γαλάτι» της Νικιάνας, στους πρόποδες των Σκάρων. Είναι ο πρώτος λόφος πάνω από τη Νικιάνα. Ο μεσαίος λόφος είναι η «Μισοράχη» και ο τρίτος και τελευταίος στη σειρά η «Παλιοκατούνα». Εκεί θα βρίσκεται ακόμη. Καμιά μέρα θα ξανακοιτάξουμε…

Πρόκειται για μια συσκευή (θειαφιστήρι), που χρησιμοποιούσαν παλιά οι αγρότες του νησιού μας για το τειάφισμα (θειάφισμα) του αμπελιού. Συγκεκριμένα για τον ψεκασμό των φύλλων και των καρπών για την καταπολέμηση των μυκήτων που αναπτύσσονται στην επιφάνεια των φύλλων με τη ζέστη.

Το φυσερό είναι μεταλλικό, με ξύλινα και δερμάτινα στοιχεία. Στο ένα άκρο του υπάρχουν δύο ξύλινες λαβές που τις ανοιγόκλεινε ο καλλιεργητής. Μετά το μεταλλικό δοχείο, στο εσωτερικό του οποίου έμπαινε το θειάφι, με το χωνί. Στη βάση του βρίσκεται η φούσκα, η οποία συμπιέζονταν και σκορπούσε το θειάφι. Συνδέονται μεταξύ τους με δέρμα, που στερεώνονταν με μεταλλικά καρφιά.

Στον ίδιο φάκελλο με την φωτογραφία υπάρχουν και διάφορες άλλες φωτογραφίες με άγριες ορχιδέες που είχαμε φωτογραφήσει στην περιοχή. Γυρίζαμε τότε πολύ σε διάφορα μέρη για το σκοπό αυτό. Το θυμάμαι ακόμη γιατί κόντεψα να χαθώ μέσα στο λόγγο, παρότι είχα βάλλει κάποια σημάδια με πέτρες για την επιστροφή. Ακολούθησα ένα μικρό δυσδιάκριτο μονοπάτι που περνούσε μπροστά από τη βρύση στο Γαλάτι μέχρι που έφτασα σε ένα επικλινές σημείο που ίσα-ίσα και στεκόσουν. Μετά υπήρχαν μπροστά μου βράχοι και το μονοπάτι που έβγαζε παλιά στους Σκάρους χάνονταν μέσα στον πυκνό λόγγο…