Ποιμαντορική Εγκύκλιος του Μητροπολίτου Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου για το Πάσχα
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες
καί τόν εὐλογημένον Λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Θεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός,
οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια»!
(Τροπάριο Γ’ Ὠδῆς Κανόνος της Ἀναστάσεως)
Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,
Μέ τή Χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ φθάσαμε στήν Ἁγία καί φωταυγῆ νύκτα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ μας. Ἁφοῦ, σύν Θεῷ, διανύσαμε τόν πνευματικό δίαυλο τῶν κατανυκτικῶν περιόδων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος, κατά τη διάρκεια τῶν ὁποίων ἀγωνιστήκαμε, κατά τό δυνατόν, τόν καλό ἀγῶνα τῆς νηστείας καί τῆς ἐγκράτειας, ψυχῆς καί σώματος, καλούμαστε τώρα νά ὁμολογήσουμε μεγαλόφωνα καί ἀκλόνητα ὅτι «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»!
Οἱ δύο αὐτές λέξεις, πού ἠχοῦν χαρμόσυνα τήν πανέορτη νύχτα τοῦ Πάσχα καί θά ἐπαναλαμβάνονται ἀναρίθμητες φορές στά χείλη ὅλων μας γιά σαράντα ὁλόκληρες ἡμέρες, ἀποτελοῦν τό πιό συγκλονιστικό μήνυμα πού ἀκούστηκε ποτέ πάνω στή γῆ. Κι ὅμως οἱ λέξεις αὐτές περικλείουν ὅ,τι πιό ἱερό καί ὅ,τι πιό μεγάλο διαμηνύθηκε στούς ἀνθρώπους. Ἀποτελοῦν τό θεμέλιο τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Τή νίκη ἐπί τοῦ θανάτου. Τήν πηγή τῆς ἀληθινῆς χαρᾶς καί συνάμα τήν ἐγγύηση τῆς ἀνακαίνισης τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς μεταμόρφωσης τοῦ σύμπαντος κόσμου.
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν καινούργια ζωή βιώνουμε μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Βλέπουμε πώς, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού ὑπάρχει στά Ἱερά Μυστήρια, μπορεῖ νά ὑπερβεῖ ὁ καθένας τόν ἑαυτό του καί νά γίνει πνευματικός ἄνθρωπος. Ὁ ἄσωτος μπορεῖ νά γίνει σώφρονας, ὁ ὑπερήφανος ταπεινός, ὁ ἄδικος δίκαιος, ὁ ἐγωϊστής κοινωνικός, ὁ φιλοχρήματος ἐλεήμονας. Μποροῦμε πιά ν’ ἀγωνιζόμαστε μέ ἐλπίδα, μέ τήν προσδοκία τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, μέ ἀγάπη ἀνιδιοτελῆ πρός τόν πλησίον. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔφερε, λοιπόν, μία πραγματική καί οὐσιαστική ἀλλαγή.
Ὁ ἄνθρωπος πού πιστεύει στήν Ἀνάσταση, ζεῖ κοντά στόν Ἀναστάντα Χριστό, σ’ ὁποιαδήποτε πνευματική, οἰκονομική καί κοινωνική κατάσταση βρίσκεται. Ἐάν ἀντιθέτως δέν ζεῖ μέ τόν Χριστό, ζεῖ τή βασανιστική παρουσία τοῦ θανάτου σέ κάθε ἔκφανση τῆς ζωῆς του. Καί ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, ὅπως καθημερινά διαπιστώνουμε, ζεῖ δυστυχώς ἔτσι ἔχοντας εἰδωλοποιήσει τόν κακό ἑαυτό του καί τίς ἁμαρτωλές ἐπιλογές του βασιζόμενος στίς ἀτομικές του δυνάμεις καί τά τεχνολογικά του ἐπιτεύγματα, μακριά ἀπό τό Θεό. Ὅσο ὄμως κί ἄν ἡ πραγματικότητα πού μᾶς περιβάλλει εἶναι ζοφερή, εἰδικά τώρα πού καλούμαστε νά παλέψουμε μέ τήν πρόκληση τοῦ κορωνοϊοῦ· ὅσο κί ἄν ἡ οἰκονομική κρίση σέ ἐθνικό καί προσωπικό ἐπίπεδο μᾶς κάνει νά ἀγωνιοῦμε γιά τό αὔριο· ὅσο κι ἄν πολλοί συνάνθρωποί μας ὑφίστανται ἤδη τίς τραγικές συνέπειές της, τή φτώχεια, τήν ἀνέχεια, τήν ἀνεργία, τή στέρηση· ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας εἶναι καί παραμένει ἡ πηγή τῆς πραγματικῆς χαρᾶς καί τῆς ἐλπίδας.
Ἀκούγεται ἴσως παράξενα ἡ προτροπή γιά πανηγυρισμούς, ὅταν ὅλα γύρω μας δείχνουν πώς παραδίδονται στό μηδέν. Ὡς χριστιανοί ὅμως, παρά τίς θλίψεις, τίς δυσκολίες καί τά ἀδιέξοδα πού βιώνουμε, γιορτάζουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί πανηγυρίζουμε τή συντριβή τοῦ κράτους τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου. Γι’ αὐτό καί ἡ χαρά ἀνθίζει καί πάλι σήμερα στίς καρδιές μας. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀνανεώνει τήν ἐλπίδα μας γιά ἕνα καλύτερο αὔριο καί ἀνοίγει περάσματα ἐκεί ὅπου ὅλα φαίνονται ἀνθρωπίνως ἀδύνατα. Κάτω ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀναστάσεως, τά ψεύδη καί ἡ ὑποκρισία χλωμιάζουν καί ἀποδυναμώνονται. Ἡ ἀναστάσιμη βεβαιότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅτι οἱ σκοτεινές δυνάμεις τῆς βίας, τῆς ἀδικίας καί τῆς ὑποκρισίας θά ἠττηθοῦν καί θά θριαμβεύσουν τελικώς ἡ ἐλπίδα καί ἡ τόλμη.
Τό εἶδος αὐτό τῆς Ἀναστάσιμης νίκης τό δείχνει ἐξάλλου ὁ ἴδιος ὁ Γολγοθάς. Εἶναι νίκη τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης, τῆς νίκη ‘Εκεῖνου πού θυσιάζεται ὁ ἴδιος, ἀλλά δέν θυσιάζει τούς ἄλλους. Καί ὡς χριστιανοί εἴμαστε πρωτίστως καί κυρίως οἱ μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Ἡ πίστη αὐτῆ στήν Ἀνάσταση καί ἡ ἀγάπη πρός τόν Ἀναστάντα Χριστό ἀποτελοῦν τήν οὐσία τῆς χριστιανικῆς μας ταυτότητας. Ἄνθρωπος πού θαυμάζει τό Εὐαγγέλιο, πού ἐνδεχομένως τηρεῖ καί τίς ἐντολές Του, ἀλλά δέν πιστεύει στήν Ἀνάσταση, δέν μπορεῖ νά εἶναι χριστιανός. Ὡς χριστιανοί, λοιπόν, ὁμολογοῦμε πίστη στήν Ἀνάσταση καί πιστεύουμε μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας στόν Ἀναστάντα Χριστό ζώντας ἀπό τόν παρόντα κόσμο μ᾽ ἕνα καινούργιο, ἀναστάσιμο τρόπο.
Ἀγαπητά μου παιδιά
«Πάσχα ἱερόν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται, Πάσχα καινόν, Ἅγιον…» καί ἡ ψυχή μας χαίρεται καί σκιρτᾶ γιά τό θρίαμβο τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Ταυτόχρονα, μᾶς δίδεται ἡ εὐκαιρία νά ἐγκαταλείψουμε τή σκοτεινή ζωή τῆς ἁμαρτίας καί νά λάβουμε τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, ὅπως αὐτό ἀνέτειλε μέσα ἀπό τό κενό μνημεῖο. Αὐτό τό φῶς πού φωτίζει τόν νοῦ καί τήν καρδιά μας, γιά νά μποροῦμε νά ἀντιλαμβανόμαστε τίς πραγματικές ἀξίες τῆς ζωῆς. Αὐτό τό φῶς πού φωτίζει τίς αἰσθήσεις μας, γιά νά μποροῦμε νά αἰσθανόμαστε τά μεγαλεῖα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Ταυτόχρονα, προσκαλούμαστε γιά μιά βιωματική ἔξοδο ἀπό τήν ψυχική ραθυμία στήν πνευματική ἐγρήγορση. Ἀπό τήν ὑποκρισία καί τήν ἀνομία, στήν ἀλήθεια καί τή δικαιοσύνη. Ἀπό τήν ἀπομόνωση τοῦ ἀτομισμοῦ μας στήν ἐνεργό ἀλληλεγγύη. Ἀπό τήν ἀποκαρδίωση καί τό φόβο, στήν ἐλπίδα καί τήν χαρά. Ἀπό αὐτό τελικά πού εἴμαστε σέ αὐτό πού ὁ Ἀναστάς Κύριος θέλει νά γίνουμε: ἄνθρωποι πού θά χαιρόμαστε καί θά ἀκτινοβολοῦμε τήν ἀγάπη Του καί τό φῶς τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεώς Του.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Διάπυρος πρός τόν Ἀναστάντα Χριστόν εὐχέτης ὅλων σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΣΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
† Ὁ Λευκάδος καί Ἰθάκης Θ ε ό φ ι λ ο ς