Το Σάββατο στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία της αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης Βαγγελιώς Σκευοφύλακα

«Ποιόν ν’ αποκηρύξω, μωρέ, το αίμα του αδερφού μου; Δεν αποκηρύσσω τίποτα! Σκευοφύλακα με λένε…χτυπάτε, φασίστες. Χτυπάτε σκυλιά. Δεν αποκηρύσσω το αίμα του αδερφού μου»…

Τη θλίψη τους για τον θάνατο της αγωνίστριας της ΕΑΜικής Αντίστασης Βαγγελιώς (Λιλής) Σκευοφύλακα – Ράμμου, εκφράζουν η ΚΟΒ Ταύρου του ΚΚΕ και το Παράρτημα Μοσχάτου – Ταύρου της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.

Η Ευαγγελία (Λιλή) Σκευοφύλακα γεννήθηκε το 1930 στον Ταύρο σε μια πολυμελή προσφυγική-εργατική οικογένεια που βίωσε όλες τις κακουχίες της προσφυγιάς. Στην διάρκεια της Κατοχής το σπίτι τους ήταν στρατηγείο του ΕΛΑΣ στην περιοχή, ενώ ο αδερφός της, μαχητής του ΕΛΑΣ, Γιάννης Σκευοφύλακας εκτελέστηκε το 1947 με την κατηγορία της κατασκοπείας ως σαμποτέρ.

Η Βαγγελίτσα, ήδη από τα 12 χρόνια της εντάσσεται στην ΕΠΟΝ με πολλές «αποστολές» στο ενεργητικό της, λέγοντας χαρακτηριστικά πως ήταν ένα από τα πολλά «αετόπουλα» της εποχής εκείνης, που αργότερα με τις εξορίες και τις κακουχίες έγινε «αετίνα». Τον Σεπτέμβριο του 1948 είχε καταφύγει στον Ωρωπό όταν και την αναγνώρισε κάποιος γερμανοτσολιάς λέγοντας πως αυτή είναι η «Αμαζόνα», όπως δηλαδή την αποκαλούσαν οι αντάρτες.

Την συνέλαβαν και την έστειλαν εξορία αρχικά στην Χίο, ύστερα στο Τρίκερι, Μακρόνησο και πάλι Τρίκερι μέχρι το 1951 όταν και αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας, αφού είχε ξυλοκοπηθεί βάναυσα από τους δεσμώτες της και το αστικό κράτος.

Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία της συγκρατούμενής της, Ναταλίας Αποστολοπούλου, η οποία αναφέρει:

«Δεκαπέντε χρονών έφτασε στο στρατόπεδο (στο Τρίκερι) η Βαγγελίτσα … πάνω στους παιδικούς ώμους της κουβάλαγε τη σκληρή εμπειρία της από τα βασανιστήρια της στην Ασφάλεια και τον αγιάτρευτο πόνο για τον εκτελεσμένο αγωνιστή αδερφό της. Στο Μακρονήσι, την ημέρα του βασανισμού, ένας γεροδεμένος ΑΜίτης την άρπαξε από τις κοτσίδες και την ταρακούναγε:

-Μίλα θα κάνεις δήλωση; Θα αποκηρύξεις;

-Όχι, απάντησε η εξόριστη. Εκείνος σήκωσε το βούρδουλα και την έδερνε αλύπητα.

-Μίλα θα αποκηρύξεις; ξαναρώτησε.

-Ποιόν ν’ αποκηρύξω, μωρέ, το αίμα του αδερφού μου; Δεν αποκηρύσσω τίποτα! Σκευοφύλακα με λένε…χτυπάτε, φασίστες. Χτυπάτε σκυλιά. Δεν αποκηρύσσω το αίμα του αδερφού μου…

Την άλλη μέρα τη μεταφέρανε στο αναρρωτήριο μαζί με τις άλλες σακατεμένες. Την Τρίτη ημέρα από τους φριχτούς πόνους και την αϋπνία, η Βαγγελίτσα έχασε τα λογικά της κι έπεσε σε αφασία».

Το 1953 παντρεύεται τον Γιάννη Ράμμο, αγωνιστή της ΕΑΜικής Αντίστασης, τον οποίο το 1954 συλλαμβάνουν και οδηγούν στην εξορία για 6 χρόνια με την κατηγορία της κατασκοπείας, ενώ επί δικτατορίας κυνηγιέται εκ νέου. Απέκτησαν δυο κόρες που μεγάλωσαν με τις αγωνιστικές αξίες της οικογένειάς τους.

Τα επόμενα χρόνια της ζωής της η Λιλή ήταν ενεργό μέλος του παραρτήματος Ταύρου της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και πίστη οπαδός του ΚΚΕ. Με το χαμόγελό της και την αγωνιστική της διάθεση, υποδεχόταν πάντα τους νέους συντρόφους της ΚΝΕ, όταν στα πλαίσια ιστορικών περιπάτων επισκέπτονταν το σπίτι της. Με θέρμη τους ξεναγούσε και τους αφηγούνταν τι συνέβη στους τόπους μαρτυρίων χιλιάδων αγωνιστών, κάνοντάς τους ένα μάθημα πραγματικής Ιστορίας.

Για την αλύγιστη στάση της τιμήθηκε εν ζωή από την ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και από την ΠEKAM.

Η ΚΟΒ Ταύρου του ΚΚΕ και το Παράρτημα Μοσχάτου – Ταύρου της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένειά της και τους οικείους της.

Τη βαθιά θλίψη της για το θάνατο της συναγωνίστριας Ευαγγελίας Σκευοφύλακα εκφράζει και η Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ), μεταφέροντας τα συλλυπητήρια της προς τους οικείους της.

Η κηδεία της θα γίνει το Σάββατο 5 Φλεβάρη, στις 12.45 το μεσημέρι, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.