Σχόλιο για την «κρίση από τις υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ως ΜΗ ΣΥΝΝΟΜΗ» της απόφασης της δημοτικής πλειοψηφίας για την ΕΥΔΑΠ
Του Θανάση Περδικάρη
«..πρόκειται για το «βατερλώ» τοπικών ναπολεΐσκων που με θρασύτητα, προκλητικότητα, απερισκεψία και λειτουργώντας εντελώς αντιδημοκρατικά, συναίνεσαν και μεσολάβησαν για τη μεταβίβαση-παράδοση περιουσιακών στοιχείων της κοινωνίας μας στις σκληρές αγορές του κέρδους…»
Σύμφωνα με πληροφορίες η απόφαση της δημοτικής πλειοψηφίας που λήφθηκε στις 24.8.2011 και αφορούσε την παραχώρηση ύδρευσης-αποχέτευσης του Δήμου Λευκάδας στην υπό ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ, κρίθηκε από τις υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ως ΜΗ ΣΥΝΝΟΜΗ.
Το σχετικό έγγραφο αναμένεται να φτάσει στο Δήμο Λευκάδας την Δευτέρα.
Στη λήψη αυτής της απορριπτικής απόφασης φαίνεται ότι οδηγήθηκαν οι ελεγκτικές υπηρεσίες τόσο από η διάτρητη διαδικασία που ακολουθήθηκε, όσο και από την πλήρη καταστρατήγηση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου από την δημοτική αρχή.
Ουσιαστικά πρόκειται για το «βατερλώ» τοπικών ναπολεΐσκων που με θρασύτητα, προκλητικότητα, απερισκεψία και λειτουργώντας εντελώς αντιδημοκρατικά, συναίνεσαν και μεσολάβησαν για τη μεταβίβαση-παράδοση περιουσιακών στοιχείων της κοινωνίας μας στις σκληρές αγορές του κέρδους.
Γι” αυτό η κοινωνική αντίσταση μέσα από την κοινή δράση πρέπει να κλιμακωθεί!
Οι πολίτες που κινητοποιήθηκαν και απέδειξαν ότι μπορούν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, ας μην εφησυχάσουν. Η δημοτική αρχή και η πλειοψηφία που την στηρίζει στο Δημοτικό Συμβούλιο έχουν δώσει πολλά δείγματα γραφής. Οι υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, οι πρακτικές που εφαρμόστηκαν, οι συμπεριφορές που υπήρξαν, οι αποφάσεις που λήφθηκαν, η ίδια η λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου επιτρέπουν στον κάθε σκεπτόμενο πολίτη να θεωρήσει ότι (δυστυχώς) κάποιοι εμφανίζουν τάσεις ολοκληρωτισμού. Ο διάλογος είναι προσχηματικός ενώ η σύνθεση απόψεων (καθοριστικό στοιχείο για τη λήψη αποφάσεων στην αυτοδιοίκηση) είναι ακόμη και ως έκφραση, ακατονόμαστη.
Τελικά υπάρχει πάντα η μία και η μοναδική αλήθεια. Αυτή του ενός, που αφού «φυτρώσει» στο θερμοκήπιο, «μεταφυτεύεται» στον κήπο για να «καρπίσει» στην διαδικασία του «πάντα …χέρια ψηλά»!
