Παρουσία του Δημάρχου Λευκάδας η εκδήλωση απονομής των «Βραβείων Ήθους και Αριστείας – Χριστόφορος Βρεττός» στη Νικιάνα Λευκάδας

Παρουσία του Δημάρχου Λευκάδας, κ. Ξενοφώντα Βεργίνη, ο οποίος υποσχέθηκε στο μακροσκελή χαιρετισμό του για μια ακόμη φορά να δώσει λύση σε όλα τα χρονίζοντα προβλήματα της Νικιάνας, θυμίζοντάς μας προσωπικά τη φράση «Ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια», πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης 19 Αυγούστου 2025 στον προαύλιο χώρο του πρώην Δημοτικού Σχολείου Νικιάνας, για 10η χρονιά, η εκδήλωση απονομής των «Βραβείων Ήθους και Αριστείας – Χριστόφορος Βρεττός» στους πρωτεύσαντες εισαχθέντες στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση του ακαδημαϊκού έτους 2024-2025 και των Τιμητικών Επαίνων στους αποφοιτήσαντες νέους επιστήμονες της ίδιας ακαδημαϊκής χρονιάς. Επίσης, για πρώτη φορά φέτος απονεμήθηκαν έπαινοι σε άτομα ως αναγνώριση της συμβολής τους στο κοινωνικό σύνολο.

Τα βραβεία που έχουν γίνει πλέον θεσμός αθλοθετήθηκαν για πρώτη φορά το 2016 από τον απόδημο στην Αμερική Κολυβιάτη (από τα Κολυβάτα Αλεξάνδρου) Χριστόφορο Βρεττό και συνοδεύονται από χρηματικά ποσά 1000, 300 και 200 ευρώ για τους τρεις πρώτους εισαχθέντες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που ένας τουλάχιστον από τους γονείς τους κατάγεται από την κοινότητα Αλεξάνδρου. Σε όλους τους επιτυχόντες απονέμεται έπαινος, ενώ τιμητικοί έπαινοι απονέμονται και στους αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Τα βραβεία του ακαδημαϊκού έτους 2024-2025 απονεμήθηκαν στους εξής νεοεισαχθέντες στα Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα (ΑΕΙ-ΤΕΙ): 1) Ζωή Ρασούλη του Ιωάννη και της Αλέκας-Ελένης με 17.675 μόρια εισαγωγής, 2) Ανδρέα Θειακό του Αγγέλου και της Κωνσταντίνας με 17.400 μόρια, και 3) Κωνσταντίνα Λυμπεροπούλου του Ιωάννη και της Ασπασίας με 17.250 μόρια. Οι έπαινοι του ακαδημαϊκού έτους 2024-2025 απονεμήθηκαν στους εξής νεοεισαχθέντες στα Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα (ΑΕΙ-ΤΕΙ): 1) Παντελή Καπελέρη του Κωνσταντίνου και της Ευδοξίας με 17.150 μόρια 2) Μάριο Κολυβά του Γεωργίου και της Ακριβής με 16.875 μόρια και 3) Θωμά Θειακό του Άγγελου και της Κωνσταντίνας με 13.575 μόρια.

Τιμητικοί έπαινοι απονεμήθηκαν στους εξής αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και μεταπτυχιακών ή διδακτορικών σπουδών: 1) Βασίλη Βρεττό του Δημητρίου και της Μαρίνας – Τμήμα Μουσικών Επιστημών και Τεχνών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας 2) Αρετή Γαβρίλη-Κολυβά του Δημητρίου και της Ευγενίας – Μεταπτυχιακό στη Νεότερη Σύγχρονη Ελληνική Ιστορία στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και 3) Ευστράτιο Δαμιανή του Ξενοφώντα και της Άννας.

Για την κοινωνική τους προσφορά τιμήθηκαν με έπαινο οι εξής: 1) Ξενοφώντας Δουβίτσας 2) Πρωτοπρ. π. Ιωάννης Σκιαδαρέσης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και 3) π. Παναγιώτης Σουπουρτζής, πρώην εφημέριος της Νικιάνας, ό οποίος μετά το θάνατό του αφιέρωσε το προσωπικό του αρχείο, βιβλία και άμφια, στον ενοριακό ναό Μεταμόρφωσης Σωτήρος Νικιάνας.

Καλεσμένη ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η κ. Αναστασία Γαζή, Δρ. Δασολογίας, Αρχαιολόγος, συγγραφέας του βιβλίου «Ένα δάσος θυμάται – Το δάσος των (Σ)κάρων της Λευκάδος στη νεότερη ελληνική ιστορία (14ος-20ος αι.) από την επιβλητική θέση του παρελθόντος στην αφάνεια του παρόντος», η οποία στην ενδιαφέρουσα ομιλία της επικεντρώθηκε στην σημασία της ξυλείας του δάσους των Σκάρων για την Ναυπηγική, παρουσιάζοντας νέα στοιχεία από τις έρευνές της στα ΓΑΚ-Αρχεία Ν. Λευκάδας από τις περιόδους της βενετικής και βρετανικής κατοχής (δέκατος όγδοος έως μέσα δέκατου ένατου αιώνα). Σε άρθρο της στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Landscape History (Taylor & Francis Journals), για το οποίο ευχαριστεί τόσο τον Αλεξανδρίτη Γιώργο Σούνδια (Μέτορα) για τη βοήθειά του στο πεδίο όσο και το προσωπικό του Ιστορικού Αρχείου Λευκάδας, δίνονται πολύτιμες πληροφορίες για τις μεθόδους και τις πολιτικές διαχείρισης που εφάρμοσε η Βενετική και Βρετανική διοίκηση προκειμένου να ελέγξει την εκμετάλλευση του δάσους των Σκάρων από τον τοπικό πληθυσμό και να συλλέξει τα διάφορα προϊόντα του – βελανίδια, βαφές και ναυπηγική ξυλεία.

Όπως είπε, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με ένα βρετανικό αρχείο του έτους 1824 που σώζεται στα ΓΑΚ-Αρχεία Ν. Λευκάδας, είναι καταγεγραμμένα όλα τα δέντρα του δάσους των Σκάρων που ανέρχονταν σε 13.542 ιστάμενα και 1.242 ξεριζωμένα. Είναι πολύ αμφίβολο αν γνωρίζει κανείς σήμερα, 201 χρόνια μετά από αυτή την λεπτομερή καταγραφή, πόσα είναι τα δέντρα. Υπάρχει επίσης στο βρετανικό αρχείο κατηγοριοποίηση των διαστάσεών τους ανάλογα με τα πόσα κλαδιά έχει το κάθε δέντρο. Όμως αυτό που προξένησε εντύπωση στους επιστήμονες ήταν ότι το 60% των δέντρων αυτών και τα 3/4 των κομμένων κλαδιών ήταν σάπια. Αυτό το απέδωσαν στην εκτεταμένη ξηρασία που επικρατούσε την εποχή εκείνη σε συνδυασμό με την τεχνική του κλαδέματος των δέντρων που εφάρμοζαν οι Ενετοί και οι Άγγλοι -έκοβαν τις ανώτερες κορυφές τον δέντρων προκειμένου να αναπτυχθούν οι κλώνοι και ο κορμός-, που δημιουργούσε ανταγωνιστική σχέση με τους μύκητες, με αποτέλεσμα κάθε φορά που πληγώνονταν το δέντρο από το κλάδεμα και επικρατούσαν εκτεταμένες ξηρασίες να αναπτύσσονται μύκητες που ξέραιναν τα δέντρα.

Από τις παρεμβάσεις των παρευρισκόμενων ο απόδημος στη στη Γερμανία Κολυβιάτης Ζώης Βρεττός, γιατρός καρδιολόγος στο επάγγελμα, μίλησε από την εμπειρία του για τον υψηλό βαθμό κατάρτισης των Ελλήνων γιατρών, προτρέποντάς τους να μην εγκαταλείπουν την πατρίδα τους στην οποία σπούδασαν, ενώ η Ρουμπίνη Φωτεινού αναφέρθηκε στο ιστορικό της βρύσης Πασά και στον κίνδυνο που διατρέχει από την οικοδόμηση σε μικρή απόσταση από τις πηγές της.

Να σημειώσουμε στα όσα ανέφερε ο Δήμαρχος Λευκάδας, ότι παρά το μακροσκελή Τεχνικό Δελτίο που έχει υποβληθεί από την κοινότητα Αλεξάνδρου, το μοναδικό έργο που βρισκόταν σε εξέλιξη τους τελευταίους 18 μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων της δημοτικής Αρχής στη Νικιάνα ήταν η διάνοιξη του δρόμου 61 του σχεδίου πόλης Νικιάνας (σ.σ.: είναι ο δρόμος πίσω από το φούρνο που ενώνεται με το δρόμο που οδηγεί στο νεκροταφείο του χωριού), που ήταν έργο της προηγούμενης δημοτικής Αρχής (συνεχιζόμενο έργο) και έχουν σταματήσει εδώ και καιρό τώρα οι εργασίες γιατί απαιτείται μία πρόσθετη χρηματοδότηση που δεν έχει ως ώρας εξασφαλιστεί για τη διευθέτηση των νερών μιας σούδας – το έργο είχε δημοπρατηθεί πριν δύο ακριβώς χρόνια.