Πως ψάχνοντας την επανεκκίνηση του Φεστιβάλ μάθαμε για το προξενιό του Δημάρχου!

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ*

Η συνδιάσκεψη με όλα τα μέλη, τακτικά και αναπληρωματικά του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου που έγινε (με τηλεδιάσκεψη) την Τρίτη (6-4-21), με την συμμετοχή σ΄ αυτήν της Προέδρου του ΕΟΤ κας Άντζελας Γκερέκου και της Διευθύντριας του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών κας Αικατερίνης Καμηλάκη, σαν κύριο σκοπό της είχε την ανταλλαγή απόψεων και ιδεών για την «επανεκκίνηση» του Διεθνούς Φεστιβάλ Φολκλόρ της Λευκάδας, το οποίο ως γνωστόν έμεινε σε υποχρεωτική νάρκη το περασμένο καλοκαίρι λόγω της πανδημίας, κάτι που καθόλου δεν αποκλείεται να επαναληφθεί και φέτος.

Ακούστηκαν πολλές κι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις για την ανανέωση-αναβάθμιση της ιστορικής αυτής εκδήλωσης, που με παρουσία του των 60 χρόνων στον τόπο μας, κατά ένα μεγάλο μέρος τον χαρακτηρίζει πολιτιστικά. Η παρουσία μάλιστα στην συνδιάσκεψη των δυο διακεκριμένων κυριών του Τουρισμού και του Πολιτισμού, οι οποίες εκτός από γνώστριες και καθ΄ ύλην αρμόδιες με το θέμα, έχουν και ιδιαίτερη γνώση αλλά και ενδιαφέρον για την Λευκάδα, σκόρπισε συγκρατημένη αισιοδοξία στην ομήγυρη πως αυτή τη φορά, κάτι το σημαντικό επιτέλους θα προκύψει, που θα ξεκολλήσει την Λευκαδίτικη αυτή εκδήλωση απ΄ την πεπατημένη, θα την απαλλάξει απ΄ τα κουσούρια της και θα την αναβαθμίσει με επωφελή τρόπο.

Ακούστηκαν λοιπόν πολλές ιδέες, κάποιες εκ των οποίων έχουν ξανακουστεί σε παρόμοιες συζητήσεις και κάποιες άλλες ακούστηκαν για πρώτη φορά. Εκείνες που έχουν ξανακουστεί ήταν η δημιουργία Δημοτικής Εστίας που θα λύσει κατά πολύ το πρόβλημα στέγασης των συγκροτημάτων και θα απαλείψει το όνειδος των σχολείων, η χρονική μετάθεση της εκδήλωσης εκτός Αυγούστου, η διενέργεια και προβολή της εκδήλωσης με την χρήση σύγχρονων τεχνολογιών, ο εμπλουτισμός της σε συγκροτήματα, καθώς και ο συνδυασμός και η σύνδεσή της με άλλες ελκυστικές τοπικές δράσεις τουριστικού ενδιαφέροντος.

Οι πιο νέες ιδέες όμως, που κυρίως έγιναν από τις εκλεκτές προσκεκλημένες, αναφέρθηκαν στην εξωστρέφεια κατά την προετοιμασία και την διενέργεια της εκδήλωσης, θεωρώντας εντελώς απαράδεκτο να είναι ο Δήμος ο μοναδικός φορέας που επωμίζεται μια τόσο απαιτητική και δαπανηρή εκδήλωση, αφήνοντας αδιάφορους όλους τους άλλους -και κατά τεκμήριο πιο εύρωστους- δημόσιους φορείς (Υπουργείο Πολιτισμού, ΕΟΤ, Περιφέρεια Ι.Ν. ), των οποίων η συνδρομή, εκτός από οικονομική θα μπορούσε να είναι ευρύτερα υποστηρικτική με διαφημιστική, υλικοτεχνική και άλλου είδους συνδρομές, κ.λ.π.

Ας αφήσουμε όμως εδώ τις ιδέες περί Φεστιβάλ, για να πάμε σε μια τελευταία ιδέα του υπογράφοντος (που συμμετείχε στην σύσκεψη σαν τακτικό μέλος του Δ.Σ.) και που κατατέθηκε μεν στα προηγούμενα πλαίσια, αλλά οδήγησε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα αποκάλυψη.

Κατέληξε λοιπόν ο υπογράφων -και αφού πριν είχε πει κι αυτός κάποια απ΄ τα προαναφερόμενα- απευθυνόμενος προς τον Δήμαρχο και πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου:

«Θα καταθέσω εδώ και μια πρόταση κ. Δήμαρχε, που πιθανόν να ξενίσει μερικούς, όμως κατά την άποψή μου θα προσέφερε πολλά τόσο στο Φεστιβάλ όσο και στην Λευκάδα γενικότερα. Πιστεύω πως θα ήταν εξαιρετiκά ενδιαφέρον και κυρίως χρήσιμο, αν βρίσκονταν κάποιος τρόπος ώστε να αγοράσει ο Δήμος το παλιό Οινοποιείο του ΤΑΟΛ, το οποίο όπως γνωρίζουμε έχει βγει τελευταία στο σφυρί, με σκοπό να το μετατρέψει σε χώρο Πολιτισμού, στεγάζοντας ένα Μουσείο Αγροτικής Παράδοσης, ένα Μουσείο Πολιτιστικής Παράδοσης και όλα τα άλλα μουσειακά τμήματα που λειτουργούν στο κτήριο του Πνευματικού Κέντρου. Θυμίζω μάλιστα την δέσμευση της υπουργού Πολιτισμού κατά την περσινή επίσκεψή της, που είχε πει πως αν της βρούμε (δημοτικό) Οικόπεδο το ΥΠΠΟ θα χρηματοδοτούσε την ανέγερση ενός Μουσείου! Νομίζω λοιπόν πως μια τέτοια περίπτωση, θα ήταν πολύ καλύτερη από ένα οποιοδήποτε σκέτο οικόπεδο…

Κατά την άποψή μου, μια τέτοια χρήση αυτού του χώρου είναι και η μόνη που θα ήταν συμβατή με το στυλ και την ιστορία του παλιού οινοποιείου, αλλά και με την ευρύτερη περιοχή του Κάστρου γενικότερα, και όχι κάποιο ξενοδοχείο. Η μετατροπή του σε Μουσειακό πολυχώρο μάλιστα, θα ήταν ευεργετική, αν κάποτε αποφασιστεί να γίνει το αυτονόητο στην θαλάσσια περιοχή της Αμμόγλωσσας και να δημιουργηθεί ένας λιμενοβραχίονας στη θέση των σημερινών υφαλοβραχιόνων, που και κρουζιερόπλοια θα υποδέχεται και πολύ καλύτερη προστασία θα προσφέρει στο στόμιο της Διώρυγας, από την μεταφερόμενη άμμο!».

Εδώ ήταν που ήρθε η έκπληξη, όταν ο Δήμαρχος αποκάλυψε -για πρώτη φορά όπως είπε- πως είχε συζητήσει πριν από ένα χρόνο με την διοίκηση του ΤΑΟΛ για το ενδεχόμενο αγοράς του Οινοποιείου από τον Δήμο, αλλά το «προξενιό» ναυάγισε λόγω προίκας, αφού ο Δήμος πρόσφερε μέχρι 800 χιλιάδες ευρώ μάξιμουμ και η άλλη πλευρά δεν συζητούσε καν για τέτοιο ποσό!

Θεωρώ πάντως πως αξίζει τον κόπο να ξαναπροσπαθήσουμε και μάλιστα με περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, ιδιαίτερα αν ο Δήμος με τις Υπηρεσίες του, αλλά και οι άλλες αρμόδιες κρατικές Υπηρεσίες και φορείς (Περιφέρεια, Αρχαιολογία, Πολεοδομία, Αρχιτεκτονική Επιτροπή), αλλά και Σύλλογοι, Σωματεία και πολίτες, κάνουν σαφές σε πωλητές κι ενδιαφερόμενους αγοραστές, πως ξενοδοχείο σε εκείνο το σημείο -για αναρίθμητους λόγους- δεν πρόκειται να γίνει ποτέ…

(* Ο Νίκος Γαζής είναι δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Λευκάδας με την παράταξη «Δίαυλος»)