Και μια φωλιά… (αλλά τι φωλιά;)

Τα δυο αμάλιαγα και τα άλλα δυο δεν έχουν σκάσει ακόμη από το αυγό τους… Πολύτεκνη η οικογένεια!

Και η φωτογραφία που μας στάλθηκε από αναγνώστη μας μάς γύρισε πολλά χρόνια πίσω, όταν πιτσιρικάδες παρατηρούσαμε με τις ώρες να δούμε που θα πάνε τα διάφορα πουλιά -και υπήρχαν πολλά την εποχή εκείνη- για να βρούμε κατόπιν την φωλιά τους. Το πήγαινε-έλα στην φωλιά αυξάνονταν όταν έβγαιναν οι νεοσσοί και θα έπρεπε τότε να ταΐζουν συχνά τα μικρά τους.

Πεταρούδια λέγαμε αυτά που κάνανε τους πρώτους πειραματισμούς στο πέταγμά τους κι έπεφταν καμιά φορά από τις φωλιές τους. Τα έπιανες τότε εύκολα…

Πάει καιρός τώρα που δεν έχουμε ξαναδεί φωλιά σε δέντρο ή σε ξερολιθιά παρότι πάντα προσέχουμε. Μόνο καρακαξοφωλιές είναι γεμάτος ο τόπος που φαίνονται από μακρυά, καθώς και δυο δεκαοχτούρες που φώλιασαν για κάνα δυο χρονιές στο φραγκιάτο του σπιτιού μου, αλλά αυτές δέκα ξυλαράκια σκαριάζουν όλα κι όλα, ενώ η φωλιά της φωτογραφίας φαίνεται να είναι καλοφτιαγμένη, σωστό καλαθάκι λες και είναι αγοραστή.

Αν γνωρίζει κάποιος περί τίνος πουλιού πρόκειται ας μας γράψει…