Στους Σκάρους κάποτε…
Στην πρώτη φωτογραφία εικονίζεται ο Λάκης Κολυβάς (Μπερδεμπές) να αρμέγει τις γίδες του στο σημείο που είχε τη στάνη του. Πίσω δεξιά διακρίνεται ο χοντρός κορμός από το αιωνόβιο ρουπάκι (βελανιδιά) που η ηλικία του υπολογίζεται πρόχειρα να είναι άνω των 1.000 ετών. Όπως μας έχει πει ο ίδιος είχε μετρήσει κάποτε την περίμετρό του με το λουρί της ζώνης του. Μια ακριβέστερη μέτρηση δείχνει να είναι 6.90 μ., ενώ το ύψος του θα πρέπει να ξεπερνά τα 20-25 μέτρα.
Σημειώνεται στο σημείο αυτό ότι η αρχαιότερη βελανιδιά της Ευρώπης, που είχε χρονολογηθεί το 2017 από επιστήμονες βρίσκεται στη Δεσκάτη Γρεβενών. Υπολογίζεται να είναι 1.300 ετών (με απόκλιση σφάλματος 30-50 έτη). Έχει περίμετρο στο ύψος του στηθαίου της 7.06 μ. και ύψος 23 περίπου μ., δηλαδή μόλις 16 εκατοστά περισσότερο από το υπεραιωνόβιο ρουπάκι των Σκάρων. Έχει κηρυχθεί κατόπιν ενεργειών με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας «Διατηρητέο μνημείο της φύσης». Εδώ είμαστε ακόμη, δυστυχώς που το λέμε, στην εποχή του Λευκαδιστάν…
Στην δεύτερη φωτογραφία εικονίζονται σε στιγμές χαλάρωσης ο Λάκης Κολυβάς (Μπερδεμπές) μπροστά στη φωτογραφία και πίσω η γυναίκα του Φροσύνη. Ξεχωρίζουμε ακόμη τον Γιώργο Σούνδια (Βασίλα), δεύτερος από αριστερά στην πίσω σειρά. Οι άλλοι δυο μας είναι άγνωστοι.
Πηγή ζωής ήταν κάποτε οι Σκάροι, για όλη την ευρύτερη περιοχή του Αλεξάνδρου. Δεν υπάρχει Αλεξανδρίτικη οικογένεια που να μην είχε κατά κάποιο τρόπο δεσμούς με το βουνό. Σε όχι και τόσο μακρινές εποχές, που οι κτηνοτρόφοι βίωναν αρμονικά με το περιβάλλον. Λιγοστές καλύβες, καμωμένες από πέτρα, ξύλα και ψαθί. Σεβασμός που πήγαζε όχι από κάποιο καταναγκασμό αλλά από το συνταίριασμά τους με τη φύση και μια αέναη προσπάθεια διατήρησης του τοπίου και του φυσικού περιβάλλοντος, της ίδιας της παραγωγικής τους βάσης. Φιλόξενοι τσοπαναραίοι, πάντα πρόθυμοι να προσφέρουν καλοσυνάτα στον κάθε επισκέπτη, ανάλογα με την ώρα, μια φέτα ψωμί, ένα πιάτο πτώγαλο (πηχτόγαλο), μια σφήνα χλωροτύρι, ένα ποτήρι κρύο νερό από τα Κελέκια.
