Αγριοφράουλες στο δάσος των Σκάρων

Είναι αγριοφράουλες και πρώτη φορά τις συναντήσαμε ανθισμένες το πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη σε αρκετές μεριές του δάσους των Σκάρων. Η αγριοφράουλα είναι ένα φυτό των δασικών εκτάσεων που αναπτύσσεται σε όλο το Βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη. Λέγεται και χαμοκέρασο (αρχ.: χαμαικέρασος), ενώ η επιστημονική ονομασία του φυτού είναι Fragaria vesca, Χαμαικέρασος η λεπτή.

Στις αρχές Ιουνίου θα πρέπει να καρπίζουν, σύμφωνα με φωτογραφία που μας είχε στείλει παλιότερα από το δάσος των Σκάρων ο Παναγιώτης Μ. Αν μπορέσουμε θα τις παρακολουθήσουμε φέτος.

Σύμφωνα με την Καλή Δοξιάδη «έχουν μέγεθος όσο το νύχι απ΄ το μικρό μου δάχτυλάκι. Δεν είναι ακριβώς άγριες αυτές οι μικρές ευωδιαστές φραουλίτσες της Κέρκυρας αλλά σίγουρα είναι καλλιεργημένη μορφή της άγριας Fragaria vesca, γνωστές στην Ευρώπη ως Fraises des Bois. Εδώ τις λένε απλώς «φράουλες» σε αντίθεση με τις κανονικές, μεγάλες φράουλες που λένε «φραουλόνια». Βέβαια μιλάμε για τους παλιούς Κερκυραίους, γιατί οι περισσότεροι νέοι γνωρίζουν μόνο τις φράουλες «Μανωλάδος» και δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ αυτή τη λιχουδιά που γίνεται όλο και πιο δυσεύρετη και απαγορευτικά ακριβή».

Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια το γνωστότερο άγριο είδος είναι το Fragaria vesca, ιθαγενές της Ευρώπης, της Ασίας και της Βόρειας Αμερικής. Το φυτό αυτό γνωστό και ως αγριοφράουλα, συναντάται αυτοφυές σε ορεινές, δασώδεις περιοχές. Οι καρποί του είναι μικρές και πολύ εύγεστες φράουλες. Πρόκειται για το πρώτο είδος φραουλιάς που άρχισε να καλλιεργείται στην Ευρώπη μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα, οπότε αντικαταστάθηκε από το υβρίδιο Fragaria × ananassa.

Τυπικός οικότοπος είναι οι άκρες των δασικών μονοπατιών και τα ξέφωτα του δάσους, όπου κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν υπάρχει πλήρης φωτεινότητα. Ο καρπός είναι πλούσιος σε βιταμίνη C, κάλιο και σε μαγνήσιο. Τα στοιχεία από τις αρχαιολογικές ανασκαφές δείχνουν ότι η αγριοφράουλα έχει καταναλωθεί από τον άνθρωπο της Παλαιολιθικής εποχής.