Μνήμες αγωνιστών: Ο στρατηγός του ΕΛΑΣ Γεράσιμος Αυγερόπουλος

Ο στρατηγός του ΕΛΑΣ Γερ. Αυγερόπουλος

Ο Γεράσιμος Αυγερόπουλος γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1887. Κατετάγη στο στρατό ως ανθυπίλαρχος της Στρατιωτικής Σχολής Υπαξιωματικών. Έλαβε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 και στον πόλεμο του 1917-18, στο Βαλκανικό μέτωπο. Τιμήθηκε με μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας, τον Σταυρό του Σωτήρος και με τους πολεμικούς σταυρούς της Αγγλίας και της Γαλλίας.

Στις επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας διακρίθηκε και τιμήθηκε με το χρυσούν Αριστείον ανδρείας. Διοίκησε τα 1ον, 2ον, 3ον και 4ον συντάγματα ιππικού και υπηρέτησε επιτελάρχης της Ι Μεραρχίας Ιππικού, διευθυντής ιππωνειών υπουργείου Στρατιωτικών και τελικώς διοικητής Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών στρατιωτικών υπηρεσιών.

Ο στρατηγός του ΕΛΑΣ Γερ. Αυγερόπουλος στο κέντρο της φωτογραφίας. Η φωτογραφία έχει ληφθεί το 1944 στα Σαρδίνια Αμφιλοχίας. Από αριστερά: Ζαχαριάς Καπετάνιος της 7ης Ταξιαρχίας, Αρέθας διοικητής της 7ης Ταξιαρχίας, Αυγερόπουλος Διοικητής της 8ης Μεραρχίας, Ηρακλής καπετάνιος της Μεραρχίας και ο Βαμβακάς ή «Αστέρης». Η φωτογραφία είναι του Αγρινιώτη καλλιτέχνη Ξυθάλη. Προέρχεται από το αρχείο του Γεώργιου Σιούλα και δημοσιεύτηκε από τον Αλέξιο Κατεφίδη.

Όλους τους βαθμούς της στρατιωτικής ιεραρχίας τους απέκτησε κατ΄ εκλογήν.

Το 1938 η δικτατορία του Μεταξά τον απομακρύνει από τον στρατό, για τις δημοκρατικές πεποιθήσεις του.

Από το 1938 διηύθυνε την αντιδικτατορική οργάνωση Πρόμαχος Λαϊκών Ελευθεριών (Π.Λ.Ε.). Κατά την κατοχή προσχώρησε στο στρατό του ΕΛΑΣ. Ως διοικητής του τομέα Πόρτα – Μουζάκι ενήργησε τον αφοπλισμό μιας ιταλικής ταξιαρχίας πεζικού (3.000 Ιταλοί) και του ιταλικού συντάγματος ιππικού του δούκα της Αόστης.

H φωτογραφία έχει ληφθεί από τον Αγρινιώτη φωτογράφο Ξυθάλη το Νοέμβρη του 1944 στο λιμάνι της Αμφιλοχίας. Διακρίνονται οι Παπάζογλου, Ζαχαριάς, ο Στρατηγός Γ. Αυγερόπουλος (4ος από αριστερά), ο Αντισυνταγματάρχης Στ. Αρέθας (5ος από αριστερά) και ο Γερ. Πρίφτης (6ος από αριστερά) επιτελείς του Ε.Λ.Α.Σ. που είχαν λάβει μέρος στη μάχη της Αμφιλοχίας. Προέρχεται από το αρχείο του Γεώργιου Σιούλα και δημοσιεύτηκε από τον Αλέξιο Κατεφίδη.

Με το υλικό που κυρίευσε εξόπλισε την ταξιαρχία ιππικού του ΕΛΑΣ, που ήταν και ο πρώτος διοικητής της.

Τον Δεκέμβριο του 1943 ανέλαβε την διοίκηση της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ και αργότερα την διοίκηση της Ομάδος Μεραρχιών (1ης και 8ης) και έγινε μέλος του κλιμακίου Γενικού Στρατηγείου Ηπείρου – Δυτ. Ελλάδος. Στα τέλη του Δεκεμβρίου του 1944 έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Συνελήφθη το 1945, κατά την πολιτική περιοδεία στην Ήπειρο και κρατήθηκε στις φυλακές Άρτας και κατόπιν Αγίου Κοσμά Ιωαννίνων. Αποφυλακίστηκε το 1948, για να συλληφθεί και πάλι τον Φεβρουάριο 1948, και να σταλεί στην Ικαρία. Στην Μακρόνησο όπου μετεφέρθη μαζί με τους άλλους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ έζησε τη σκληρή ζωή, τα μαρτύρια και τους εξευτελισμούς των «Αναμορφωτηρίων». Του στέρησαν το βαθμό του και τη σύνταξή του (Με το Β.Δ. της 15ης Οκτώβρη 1948 ο Υποστράτηγος ε.α. Γεράσιμος Αυγερόπουλος απώλεσε το βαθμό του «δι΄ έμμεσον υποστήριξιν του συμμοριακού αγώνος»).

Ο Γερ. Αυγερόπουλος το 1950 εξόριστος στον Αη Στράτη

Υπήρξε από τους ιδρυτές της ΕΔΑ και διετέλεσε μέλος της Εκτελεστικής της Επιτροπής. Εκλέχθηκε τρεις φορές βουλευτής Αθήνας της ΕΔΑ. Για πρώτη φορά στις εκλογές του 1956 και μετά στις εκλογές του 1958, ενώ επανεκλέχτηκε με το Π.Α.Μ.Ε. στις εκλογές του 1961. Υπήρξε μέλος και αντιπρόσωπος του γραφείου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντιστασιακών και πρόεδρος των Πανελληνίων Ενώσεων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών της Εθνικής Αντίστασης.

Το 1965 διώχθηκε με σκηνοθετημένες κατηγορίες για τη γνωστή έκρηξη στο Γοργοπόταμο και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλακή. Αποφυλακίστηκε με απόφαση του Συμβουλίου Χαρίτων και συνέχισε τον αγώνα.

Ο στρατηγός Γερ. Αυγερόπουλος (δεξιά) στο 10ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Στο κέντρο ο Λευκαδίτης παπά Στάθης Κτενάς

Ο στρατηγός Γερ. Αυγερόπουλος με τον παπά Στάθη Κτενά και άλλους στο τιμητικό προεδρείο του 10ου Συνεδρίου του ΚΚΕ

Η Χούντα τον έπιασε την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος και τον εκτόπισε στην Γιούρα σε ηλικία τότε 80 χρόνων. Απολύθηκε το 1969 και από τότε και ως την τελευταία μέρα της ζωής του ακόμα και από το κρεβάτι του πόνου συνέχισε τον αγώνα. Για την αγωνιστική του δράση, συμμετείχε στο τιμητικό προεδρείο του 10ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.

Πέθανε στην Αθήνα το 1981 και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο.

(Πηγές: Εφημερίδα «Αυγή», φύλλο της 14ης Σεπτεμβρίου 1952 – alt.gr)