«Αντίδοτο», ποίημα της Κωνσταντίνας Κούρτη
ΑΝΤΙΔΟΤΟ
Στρώσεις πολλές εφτιάξανε τη δόμηση του νου σου
Παλιές και νιες οι μνήμες του, οι σκέψεις κι εμπειρίες,
μα πιο άλλο παλίμψηστο διεκδικεί πρωτεία
από αυτό που σμίλεψε πανώρια η ψυχή σου;
όσα κι αν εδέχτηκε στοιχεία και προσμείξεις
ατόφια μένει καθαρή, χρυσάφι στον πυρήνα
η φλόγα για τον έρωτα, αντίδοτο θανάτου
Κωνστ. Κούρτη
Νίκαια 8/1/25
