Τάσος Μανωλίτσης (Κορκόσης): «Είμαι και θα παραμείνω μέλος του τιμημένου ΚΚΕ ως την τελευταία μου πνοή για το καλό του Λαού και της Κοινωνίας»
Το όνομά του είναι Τάσος Μανωλίτσης του Πάνου και της Αργυρώς. Γεννήθηκε στο χωριό Αλέξανδρος Λευκάδας όπου άσκησε το επάγγελμα του γεωργού. Προπολεμικά κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά δεν είχε αντιδικτατορική δράση. Στο ΕΑΜ οργανώθηκε το 1942 και τον Φλεβάρη του 1943 κατατάχθηκε στον μόνιμο ΕΛΑΣ μαζί με άλλους χωριανούς του Αλεξανδρίτες και Λευκαδίτες.
Επήγε στην Ευρυτανία αφού πρώτα πέρασε μαζί με άλλους από την θάλασσα στην επαρχία Ξηρομέρου και στη συνέχεια το ποτάμι του Αχελώου και την επαρχία Μακρυνείας. Από την Γραμματικού πέρασε με βάρκα τη λίμνη Τριχωνίδας και ανέβηκε στο Θέρμο όπου συνάντησε μερικούς αντάρτες που έκαναν επιμελητειακή δουλειά. Από κει προχώρησε μέχρι που συνάντησε οργανωμένο τμήμα Ανταρτών του ΕΛΑΣ στον Πλάτανο Ναυπακτίας.
Στην Χρυσοβίτσα Τριχωνίδας έδωσε μαζί με άλλους τον όρκο του αντάρτη του ΕΛΑΣ. Πήρε μέρος στις εξής μάχες με τους Γερμανούς: 1) Μουρστιάνου, 2) Γουρίτσας (10 Ιουλίου του 1943), 3) Δαφνιά, 4) Κάτω Καλεντίνης, 5) Τρύφου, 6) Μακρυνόρους, 7) Αμφιλοχίας (12-13 Ιουλίου 1944), 8) Σίδερα – Χούνη (6 Αυγούστου 1944) και 9) Παραβόλας.
Στις συγκρούσεις του ΕΔΕΣ με τον ΕΛΑΣ πήρε μέρος στις μάχες: 1) Σκοτεριά, 2) Κράψη, 3) Ραφτανέους – Γεφύρι Πλάκας, 4) Άμυνα Τετρακώμου επί 20 μέρες με συνεχείς μάχες, 5) Στα βουνά της Μεσούντας, 6) Επίθεση Τετρακώμου, 7) Λειψούς Αθαμανίου, 8) Βουλγαρέλι, 9) Πιστιανά απ΄ όπου πέρασαν καταχείμωνο τον φουσκωμένο Άραχθο, 10) Τον Δεκέμβρη η φονική μάχη της Άρτας, 11) Γέγυρα Καλογήρου, 12) Μεσούντα – Μυρτούλα.
Αντάρτες του 2/39 Συντάγματος του ΕΛΑΣ μετά την παράδοση των όπλων. Καθιστός, πρώτος από αριστερά, ο Τάσος Μανωλίτσης
Η παράδοση των όπλων τους έγινε στο χωριό Σαρδίνια του Βάλτου έξω από την Αμφιλοχία. Στη συνέχεια άρχισαν ξανά οι διώξεις και αναγκάστηκε να βγει ξανά ένοπλος στο βουνό. Ήταν καταδιωκόμενος και επικηρυγμένος. Αποφοίτησε από τη Σχολή Υπαξιωματικών του Συντάγματος και ήταν διοικητής ομάδας. Μετά τη Μάχη της Αμφιλοχίας ονομάστηκε Ανθυπασπιστής επ΄ ανδραγαθία.
Στρατόπεδο Φιξ στα Γιάννενα. Πρώτος από αριστερά ο Τάσος Μανωλίτσης
Το 1946-1947 που ιδρύθηκε το Αρχηγείο Ξηρομέρου-Λευκάδας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ήταν επικεφαλής της ομάδας ασφαλείας του Αρχηγείου. Σαν ένοπλος καταδιωκόμενος αντάρτης του ΔΣΕ έδωσε πολλές μάχες. Τις 19-6-1947 ενώ προσπαθούσαν να αποφύγουν τους διώκτες τους ο Αρχηγός του Αρχηγείου Πάνος Γιαννούλης, ο ίδιος και ο ανιψιός του Γιώργος Μανωλίτσης έπεσαν στη θάλασσα έχοντας το Γιώργο πάνω σε μία σχεδία επειδή δεν ήξερε μπάνιο. Μετά από 17 ώρες κι ενώ ήταν έτοιμοι να πνιγούν πέσανε πάνω σε καταδιωκτικά, όπου σκοτώθηκε ο Πάνος Γιαννούλης ενώ ο ίδιος τραυματίστηκε και πιάστηκε αιχμάλωτος.
Όρθιος, δεύτερος από αριστερά: Ο Αλεξανδρίτης Γιώργος Μανωλίτσης (Τσανάτσος) στη Μακρόνησο
Καταδικάστηκε σε θάνατο από τα Στρατοδικεία σκοπιμότητας γιατί δεν αποκήρυξε το λεγόμενο «παιδομάζωμα» και τον Μάρκο Βαφειάδη. Κάθισε σχεδόν 16 χρόνια φυλακή και βγήκε το 1962. Το 1967 πιάστηκε ξανά από τη χούντα και εκτοπίστηκε για 3½ χρόνια στην αρχή στα Γιούρα και στη συνέχεια στο Λακκί Λέρου.
Εγκλητήριο του Βασιλικού Επιτρόπου του Έκτακτου Στρατοδικείου Μεσολογγίου στον Τάσο Μανωλίτση και τον Γιώργο Μανωλίτση για παράβαση του Γ΄ Ψηφίσματος
Ο ίδιος o αγωνιστής καταλήγει στη συνέχεια: «Είμαι και θα παραμείνω μέλος του τιμημένου ΚΚΕ ως την τελευταία μου πνοή για το καλό του Λαού και της Κοινωνίας».
(Από Ερωτηματολόγιο – Βιογραφικό Σημείωμα που έγραψε ο ίδιος για το Κέντρο Μελέτης της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης – παραλείφθηκαν κάνα δυο λέξεις που ήταν δυσανάγνωστες).
