Αρχαία κατάλοιπα στις τοποθεσίες «Μάρμαρα» και «Λύμπω» στον κάμπο του Αγίου Πέτρου Λευκάδας

Πάει κάμποσος καιρός τώρα από τότε που επισκεφτήκαμε για τελευταία φορά τον Άγιο Πέτρο Λευκάδας. Από το οδοιπορικό μας είχε προκύψει η ανάρτηση: Το «Τούρκικο Κοντρί» ή «Σκαλόπετρα», ενώ φωτογραφικό υλικό είχε χρησιμοποιηθεί επίσης για το άρθρο του κ. Θανάση Μελά «Μια δωρεά στην Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων το έτος 1702».

Οι πιο κάτω φωτογραφίες είναι απ΄ αυτές που ξεμένουν στον υπολογιστή, μέχρι που ξεχνιούνται και χάνονται με τον καιρό. Αυτή τη φορά όμως επανερχόμαστε, ολοκληρώνοντας, φωτογραφικά τουλάχιστον, το τότε οδοιπορικό μας, με τα «Αρχαία κατάλοιπα στον κάμπο του Αγίου Πέτρου Λευκάδας».

Αφήνοντας κάποιος πίσω του τον οικισμό του Αγίου Πέτρου, του πάλαι ποτέ κεφαλοχωριού της νότιας Λευκάδας, ένας αμαξωτός σήμερα δρόμος, κακοτράχαλο άλλοτε μονοπάτι, βάσανο για ζωντανά κι ανθρώπους, οδηγεί στον εύφορο κάμπο του χωριού.

Ο κάμπος είναι σε αρκετά σημεία του, όπως π.χ. στην τοποθεσία «Μάρμαρα», διάσπαρτος με οικοδομικά κατάλοιπα, που μαρτυρούν μια αρχαία κατοίκηση στην ευρύτερη περιοχή. Μεγάλες, λαξευμένες, από ανθρώπινο χέρι, ορθογώνιες ή πολυγωνικές πέτρες παραπέμπουν σε οχύρωση. Αλλού πάλι, όπως στην περιοχή «Λύμπω», υπάρχουν λίθινα απομεινάρια αρχαίων λιτρουβιών. Το σωζόμενο στην περιοχή «Μάρμαρα» οικοδόμημα με την ονομασία «Παλιομάγαζο» είναι μάλλον μεταγενέστερο οίκημα που χτίστηκε με τις διάσπαρτες επιφανειακά τριγύρω πέτρες. Γεγονός είναι ότι τα κατάλοιπα αυτά είναι ακόμη επί του παρόντος αχρονολόγητα, όπως ακούσαμε πρόσφατα σε μια συζήτηση ειδημόνων. Η αρχαιολογική σκαπάνη, αν και όποτε συμβεί αυτό, θα είναι σε θέση να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες.

Ας μην ξεχνάμε ότι η ιστορία της Λευκάδας αρχίζει ουσιαστικά με την αποίκισή της από τους Κορίνθιους τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. Η κατοίκηση βέβαια του νησιού μας ξεκίνησε από πολύ νωρίς, από τη Μέση παλαιολιθική εποχή ακόμη, και συνεχίστηκε κατά τη Νεολιθική εποχή. Μέγιστη είναι κατά τα άλλα η συμβολή του μεγάλου Γερμανού αρχαιολόγου Νταίρπφεντ (Wilhelm Dörpfeld) για την Εποχή του Χαλκού (3200 – 1100 π.Χ.). Όλα αυτά είναι τεκμηριωμένα από τα διάφορα κατά καιρούς ευρήματα. Από εκεί όμως και πέρα και μέχρι τα τέλη περίπου του 7ου π.Χ. αιώνα επικρατεί μαύρο σκοτάδι, για το τι γινόταν στον τόπο μας. «Σκοτεινή περίοδο» ονομάζουν το διάστημα αυτό οι αρχαιολόγοι.

«Η περίοδος από το τέλος της Εποχής του Χαλκού έως το τελευταίο τέταρτο του 7ου αι. π.Χ. (1100 – 625 π.Χ.) χαρακτηρίζεται ως σκοτεινή περίοδος για τη Λευκάδα, διότι απουσιάζουν παντελώς οι φιλολογικές μαρτυρίες, ενώ είναι ελάχιστα τα αρχαιολογικά δεδομένα», γράφει η αρχαιολόγος Αγγέλικα Ντούζουγλη, στην εδώ παλιότερη ανάρτησή μας.

Παραπέμπουμε τέλος στα όσα γράφουν δυο Αγιοπετρίτες ερασιτέχνες ερευνητές για τα αρχαία κατάλοιπα στα «Μάρμαρα». Ο Γεράσιμος Δρακονταειδής βλέπει σε αυτά «υπολείματα ίσως αρχαίου θεάτρου», ενώ ο Στάθης Γ. Μαργέλης, αναφέρει για τα «Αρχαία (του) κάμπου» τα όσα, παρακινδυνευμένα ομολογουμένως, έχει υποστηρίξει στο παρελθόν ο επίσης Αγιοπετρίτης δικηγόρος – ερευνητής Αριστείδης Μαργέλης, ότι δηλαδή «ανήκουν στην Ομηρική Ιθάκη και στο παλάτι του Οδυσσέα».

Γράφει λοιπόν ο φιλίστορας Γεράσιμος Δρακονταειδής στο πόνημά του «Ενθυμήματα της ιστορίας και της ζωής» (Έκδοση Δήμου Απολλωνίων, Πάτρα 2005), στο 16ο κεφάλαιο με τίτλο «Αρχαία κτίσματα και τάφοι εις την περιφέρειαν Αγίου Πέτρου»:

Και ο άλλος «Λευκαδολάτρης και φανατικός Αγιοπετρίτης», όπως ο ίδιος αναφέρει στο αυτοβιογραφικό του, ο Στάθης Γ. Μαργέλης γράφει στο βιβλίο του «Άνθια Αηπετρίτικα» (Αθήνα 2009), που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του από συγγενείς του, στο κεφάλαιο με τίτλο «Αρχαία κάμπου»:

Όπως επισημαίνει η επιμελήτρια του βιβλίου Μάγδα Βελτσίστα, η οποία παραθέτει μόνο φωτογραφίες που είχε τραβήξει ο Στάθης Μαργέλης, στο κεφάλαιο αυτό δεν βρέθηκε κείμενο. Οι λεζάντες των φωτογραφιών γράφουν: Τμήμα του τείχους του παλατιού στην περιοχή Μάρμαρα ή Παλιομάγαζο, Μέρος από αρχαίο τείχος στα Μάρμαρα, ΛΥΜΠΩ – Αρχαίο ελαιοτριβείο κ.ά.

12►