Επίσκεψη εκπροσώπων της πόλης Zhoushan στην Καρυά
Βίντεο του Θανάση Κατωπόδη από την επίσκεψη της επίσημης αντιπροσωπείας του Δήμου της Κινέζικης πόλης Zhoushan* με επικεφαλής τον Aναπληρωτή Δήμαρχο κ. ZhouWeiJiang στο Μουσείο του «Απόλλωνα» στην Καρυά.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της κινέζικης αντιπροσωπείας στη Λευκάδα συζητήθηκε μεταξύ άλλων και συμφωνήθηκε η διαδικασία για την αδελφοποίηση δύο πόλεων.
* Η νήσος της Zhoushan βρίσκεται νοτιοανατολικά της Σαγκάης. Αποτελείται από χίλια τριακόσια τριάντα επτά νησιά και είναι μια από τις πλουσιότερες επαρχίες της Κίνας καθώς αποτελεί το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής ψαριού. Έχει αναπτυγμένες βιομηχανίες και στο νησί Putuoshan της περιφέρειάς της βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα βουδιστικά κέντρα της Κίνας.
________________________
Σχετικό:
Επίσκεψη αντιπροσωπείας του Δήμου της Κινέζικης πόλης Zhoushan στο Δήμο Λευκάδας
Τι ειδε ο Κινεζος στην Καρυα;;
Και ναι οντως που να το εχουν ξαναδει τα ματια του κινεζου τετοιο θεαμα;; Μολις πατησε το καλογυαλισμενο του λουστρινι στον ασφαλτοδρομο του κεφαλοχωριου, ριγη συγκινησης και δεους αρχισαν να τον κυριευουν.
Που να ξαναδε ο Κινέζος τις «ντανες» με τις τραπεζοκαρεκλες στην κεντρικη πλατειοαποθηκη της Καρυάς, τακτοποιημενες επιμελως στα ακρα της πλατειας απο τους νοικοκυραιους ιδιοκτητες τους…
Που να ξαναδε ο Κινεζος live την ανιση μαχη που δινουν τα πλατανοφυλλα με λογης λογης σκουπιδια, διεκδικώντας το καθενα το δικο του μεριδιο στα πολυπαθα μαρμαρα της περιβοητης πλατειοαποθηκης…..δημιουργωντας ετσι ενα παχυ στρωμα φυσικου καλλους…
Που να ξαναδε ο Κινεζος την μακροχρονια εκθεση (tenta-expo) πλαστικης τεντας και υποστεγου στα παραδοαιακα καφεδοταβερνεια….
Που να ξαναδε ο Κινεζος την ολοθερμη υποδοχη που του επιφυλασσαν συσσωμοι οι συγχωριανοι μου, με τα κατα το πρωτοκολλο υποδοχης δεοντα, οπως νεους με την παραδοσιακη στολη που προσφερουν χαμογελωντας μια ανθοδεσμη για το καλωσορισμα και κατιτις απο τον πολιτισμο μας, οπως μια λιτη και απεριττη τελετη υποδοχης, λεω γω τωρα…
Και εφαγε και ηπιε ο Κινεζος και επειτα απο τοσα θεαματα θα χει να λεει πισω στη Σαγκαη που θα παει πως τοσο περιποιημενο και τοσο φιλοξενο χωριο, δεν προκειται σιγουρα να ματαδει.
Η πάλαι ποτέ κοινότητα Καρυάς ( σήμερα Δημοτικό διαμέρισμα της Νήσου Λευκάδος)δημότες και ετερροδημότες αυτής, να αποφασίσει να ανεγείρει ολόσωμη σύνθεση ως άγαλμα ή έστω προτομή του Μακαρίτη πλέον Γεωργίου Κακλαμάνη (Γκανάρου) εις απότισην τιμής εις την προσπάθειαν του για χρόνια, όπου με μεταφορικό μέσον το γα’ι’δουράκι του φορτωμένο με δύο δύο μεγάλα κοφίνια δεξιά αριστερά εις το σαμάρι, σκούπιζε από τις 5ης πρω’ι’νής ώρας την τότε πλατεία της Καρυάς΄από τα πλατανόφυλα και έδιωχνε όσο γινόνταν τα νερά απ την βροχή όπου αυτά λίμναζαν σε σημεία μέσα εις την πλατεία.Τον θυμούνται ίσως οι παλιότεροι και από μένα, αλλά τον ενθυμούμαι και ο ίδιος για τα καλά από το 1975 και μετά όταν ως μαθητής κατέβαινα με το πρω’ι’νό λεωφορείο εις το γυμνασίο Λευκάδος.Τότε για να είναι καθαρή η πλατεία και όσο γινόνταν χωρίς λιμνάζοντα νερά, χρειαζόνταν η τιμή προς την εργασία του Γιώργου Κακλαμάνη ( Γκανάρου) με το γα’ί΄δουράκι του,δύό κοφίνια και μια παλιά σκούπα με μεγάλο σκουπόξυλο και ένα φτυάρι.
Στις μέρες μας παρά τα τόσα διαθέσιμα μέσα και εργαλεία καθαρισμού των δημόσιων ιδιαίτερα χώρων, λείπει το μεράκι και η τιμή για το επάγγελμα.
Αν προσθέσει κανείς ότι ο ίδιος ο Γεώργιος Κακλαμάνης ( Γκανάρος) άσπριζε και μόνος του τα σκαλοπάτια τις πλατείας , τους κορμούς των πλατάνων, και κάθε που απαιτούνταν σε δημόσιο χώρο , τότε τα μεγέθη για την τιμή και το μεράκι προς την εργασία, προηγούνται κατά πολύ ως κοινωνική παράμετρος ,συγκρινόμενα με τωρινά.
Η καθαριοτητα, η νοικοκυροσυνη, η τακτοποιηση, η καλαισθησια, η φροντιδα του περιβαλλοντος και του τοπου που μεγαλωσε ο καθενας μας, ειναι αξιες διαχρονικες και παγκοσμιες. Αυτες και αλλες τοσες ειναι δειγμα πολιτισμου και παιδειας.
Αλλα οταν ο καθενας απο μας ζει μες τη βρωμια, δεν σκουπιζει και δεν ασπριζει την αυλη του, δεν περιποιειται την εισοδο του σπιτιου του, και κατ΄επεκταση το χωριο που ΖΕΙ αυτος και τα παιδια του, τοτε μονο καταλαβαινεις την ανεκτιμητη αξια του «Γκαναρου».
Γιατι πολυ απλα ο καθενας απο εμας οφειλει να συμπεριφερεται ως ¨Γκαναρος¨, αν θελουμε να ανηκουμε σε μια εγγραμματη κοινωνια ΑΝΘΡΩΠΩΝ.