Η πίστα της Ίμολα στην Ιταλία (Autodromo Enzo e Dino Ferrari) (Μέρος 3ον)
Του Θεόδωρου Αραβανή
Το τριήμερο Παρασκευή 29 Απριλίου 1994 και Σαββατοκύριακο 30 Απριλίου και 1η Μαΐου του 1994, ήταν και θα μείνει στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Το κάθε τριήμερο από Παρασκευή έως και Κυριακή είναι ο χρόνος που σε όλα τα είδη του μηχανοκίνητου αθλητισμού διεξάγεται η κάθε αγωνιστική, με κορύφωση την Κυριακή ημέρα κατά την οποία τελείται ο αγώνας.
Η πίστα της Ίμολα το 1994
Την Παρασκευή παραμονή του αγώνα, διεξάγονται οι ελεύθερες χωρίς χρονομέτρηση δοκιμές, για την ρύθμιση των οχημάτων ως προς τις απαιτήσεις της κάθε αγωνιστικής πίστας και την προσαρμογή των οδηγών στις ανάγκες του σιρκουί. Ακολουθεί την επομένη μέρα -το Σάββατο παραμονή του αγώνα- ο διαγωνισμός για την σειρά κατάταξης στον αγώνα των μονοθεσίων των αγωνιζομένων, με βάση τον ταχύτερη χρόνο (pol position), που είναι και η σειρά εκκίνησης στον αγώνα, που τελείται την επομένη μέρα, Κυριακή.
Το τριήμερο Παρασκευή έως Κυριακή, 29 Απριλίου-01 Μαΐου του 1994, διεξήγετο στην τότε παλαιότερη χάραξη της πίστας της Ίμολα ( circuit Autodromo Dino e Enzo Ferrari) στην Ιταλία, ο τέταρτος κατά σειρά αγώνας στα πλαίσια του παγκοσμίου πρωταθλήματος πρωτοτύπων Formula 1.
Οι αγωνιστικές ομάδες που συμμετείχαν, πήραν μέρος από την Παρασκευή στις ελεύθερες δοκιμές, σύμφωνα με το τελετουργικό από την παγκόσμια ομοσπονδία του αθλήματος (FIA).
Αεροφωτογραφία της πίστας Autodromo Enzo e Dino Ferrari (Πηγή)
Από την Παρασκευή ακόμη είχαν εκφρασθεί κάποιες ανησυχίες από τους αγωνιζομένους και τους επικεφαλής αγωνιστικούς διευθυντές των ομάδων, σχετικά με τα μέτρα ασφαλείας των μονοθεσίων στα πλαϊνά της αγωνιστικής διαδρομής και σχετικά με τις μικρές σε πλάτος ελεύθερες αμμοπαγίδες, δεξιά και αριστερά σε ορισμένα σημεία της πίστας. Αλλά βέβαια η πίστα ήταν εκ κατασκευής της στην φυσική ανισόπεδη εν μέρει χάραξη, με κάποιες βελτιώσεις στον τομέα της ασφάλειας με τα χρόνια και την πρόσθεση σικέιν (τεχνητών S – variante Ιταλικά) για τον περιορισμό της ταχύτητας, στα σύγχρονα ταχύτατα (σχετικά με τα παλιά) μονοθέσια. Ταυτόχρονα από κάποιον είχε επισημανθεί η απουσία προστατευτικών σειρών ελαστικών μπροστά απ τους τσιμεντένιους τοίχους ύψους 1 μέτρου περίπου, που ήταν τοποθετημένοι μετά την πλατιά γενικά αμμοπαγίδα, στα δεξιά (φυγόκεντρα) της ασφάλτινης διαδρομής της πίστας , στην αριστερή και ταχύτατη καμπή Taburelo. Ο τσιμεντένιος αυτό τοίχος ήταν το σύνορο της πίστας με το ποτάμι, που διέτρεχε από Βορρά προς Νότο αμέσως κατά μήκος το ένα σκέλος της διαδρομής του circuit της Imola.
Την Παρασκευή 29/4 στα ελεύθερα δοκιμαστικά της Formula 1 στην πίστα της Ίμολα το μονοθέσιο της αγωνιστικής ομάδας Jordan (Τζόρνταν) με οδηγό τον Βραζιλιάνο Ρούμπενς Μπαρικέλο (Μπαριτσέλο κατ΄ άλλους), έφυγε και απογειώθηκε με ταχύτητα 190 μίλια περίπου (306 χιλιόμετρα), στο σημείο Variante Bassa, πρίν την ευθεία έναρξης-τερματισμού της πίστας, και αφού χτύπησε ιπτάμενο πλαγιομετωπικά στα ελαστικά αυτοκινήτων (2-3 σειρές ελαστικών μπροστά απ τον τοίχο) έφερε δυό στροφές χτυπώντας στο έδαφος διαλυόμενο ως μονοθέσιο ουσιαστικά και σταμάτησε ανάποδα πάνω στο γρασίδι δεξιά της διαδρομής, με τον πιλότο Ρούμπενς Μπαρικέλο εγκλωβισμένο και άγνωστο αν ζούσε.
Το «ιπτάμενο» μονοθέσιο του Ρούμπενς Μπαρικέλο
Τελικά μετά από την άμεση κινητοποίηση των αρμοδίων της πίστας, τράβηξαν έξω από το σμπαραλιασμένο ανάποδα μονοθέσιο το πιλότο τραυματισμένο, αλλά τελικά επέζησε και συνέχισε να αγωνίζεται. Η τύχη ήταν με το μέρος του Βραζιλιάνου πιλότου Ρούμπενς Μπαρικέλο, αλλά ταυτόχρονα βοήθησαν και οι τρεις σειρές ελαστικών αυτοκινήτων, που είχαν τοποθετηθεί σε βάθος έμπροσθεν του τοίχου στο σημείο εκείνο και έτσι απορροφήθηκε απ΄ τα ελαστικά ικανή ποσότητα της ενέργειας πρόσκρουσης του μονοθεσίου, το οποίο απογειώθηκε 10-15 μέτρα πριν την πρόσκρουση, με ταχύτητα 306 χλμ, όπως έδειξε η μετέπειτα διερεύνηση του ατυχήματος.
Η «προσγείωση» του μονοθεσίου του Ρούμπενς Μπαρικέλο
Την επόμενη μέρα 30 Απριλίου του 1994 στα επίσημα δοκιμαστικά (κατατακτήριες για την pol position του αγώνα), είχαμε τον θάνατο του νέου τότε και για πρώτη χρονιά εμφανιζόμενου Αυστριακού πιλότου στην Formula 1 Ρόλαντ Ρότσμπεργκερ, όταν έχασε το μονοθέσιο της ομάδος Simtek που οδηγούσε στην είσοδο της δεξιάς στροφής Βιλνέβ (στο τέλος της ευθείας μετά την Αριστερή στροφή Ταμπουρέλο).
Σάββατο 30 Απρίλη, ο θάνατος του Ρόλαντ Ρότσμπεργκερ (Πηγή)
Το μονοθέσιο έφυγε με ταχύτητα 300-310 χλμ κατ΄ ευθείαν προς τις απέναντι προστατευτικές μπαριέρες-τοίχο -δεν έστριψε δεξιά για την είσοδο στην στροφή Βιλνέβ- και αφού διαλύθηκε απ΄ την πρόσκρουση σύρθηκε 60-80 μέτρα στην αμμοπαγίδα και το μονοθέσιο κατεστραμμένο σταμάτησε πάνω στην άσφαλτο μέσα στην στροφή Βιλνέβ, με το πιλότο Ρόναλντ Ροτσμπέργκερ, εγκλωβισμένο-νεκρό μέσα στην θέση του, με χαρακτηριστικό το κρεμασμένο χωρίς αισθήσεις κεφάλι του αριστερά.
Το κατεστραμμένο μονοθέσιο του Ρόλαντ Ρότσμπεργκερ
Στο σημείο εκείνο, που έπεσε κατά μέτωπο το μονοθέσιο Simtek με το Ρόναλντ Ροτσμπέργκερ, δεν είχαν τοποθετηθεί έμπροσθεν του τοίχου-μπαριέρα πρόσκρουσης, σε βάθος προστατευτικά ελαστικά, με αποτέλεσμα η ενέργεια πρόσκρουσης να μεταφερθεί όλη στο μονοθέσιο και ο άτυχος πιλότος να πεθάνει ακαριαία από κρανιοεγκεφαλική κάκωση και σπάσιμο αυχένα, όπως έδειξε η μετέπειτα διερεύνηση του ατυχήματος.
(Συνεχίζεται σε 4ο μέρος)
