Το Ελληνικό βαδμόνιο και τα έτη 2001-2015 (1ον Μέρος)

Του Θεόδωρου Αραβανή

Στον πίνακα 1 της εξέλιξης του εμπορικού ισοζυγίου παρουσιάζεται με ευκρίνεια η κανονικότητα του κοπανιστού αέρα της ευημερίας της Ελλάδος, χωρίς παραγωγικό υπόβαθρο, για τα χρόνια 2001-2015.

Αρχίζοντας από το 2001, όπου οι εισαγωγές ήταν 32-33 δις ευρώ και οι εξαγωγές ήταν κοντά στα 12 δισ. ευρώ. Δηλαδή οι εξαγωγές κάλυπταν μόνο το 37,5% των εξαγωγών (δείκτης εισαγωγές/εξαγωγές).

Προοδευτικά το φούσκωμα αντιπαραγωγικού συμπτώματος (το τρομπάρισμα του αέρα δηλαδή μέσα στην φούσκα της δήθεν ευημερίας) έφτασε το έτος 2007 να οδηγήσει σε επίπεδα εισαγωγών 51 δισ. ευρώ και σε εξαγωγές κοντά 15 δισ. ευρώ. Δηλαδή οι εξαγωγές κάλυπταν για το έτος 2007 κοντά το 30% των εισαγωγών του έτους.

Και το έτος 2008 οι εισαγωγές έφτασαν σε ποσά των 53 δισ. ευρώ και οι εξαγωγές το ίδιο έτος ανήλθαν το πολύ σε 15,5 δισ. ευρώ. Το 2008 ο δείκτης εισαγωγών εξαγωγών έπεσε και κάτω από το 30% (κοντά στο 29%).

Μετά από τα έτη 2009 και ως σήμερα στον πίνακα των εισαγωγών και εξαγωγών παρατηρείται μια ραγδαία αποκλιμάκωση των εισαγωγών (ενέσκηψε η οικονομική ύφεση) και παρατηρείται μια σταθερότητα στο ύψος των εξαγωγών). Έτσι άμεσα το 2009 οι εισαγωγές έπεσαν στο ύψος των 45 δισ. ευρώ και οι εξαγωγές κινήθηκαν στο επίπεδο των κοντά 14 δισ. ευρώ (δείκτης εισαγωγών/εξαγωγών = 31,1%).

Για να αρχίσει τα επόμενα έτη η πτωτική πορεία των εισαγωγών (2010 = 40 δισ. ευρώ, 2011 = 35 δισ. ευρώ, 2012 = 32 δισ. ευρώ, 2013 = 31 δισ. ευρώ). Με αντίστοιχες εξαγωγές (2010 = 15 δισ. ευρώ, 2011 = 16 δισ. ευρώ, 2012 = 17 δισ. ευρώ, 2013 = 1 δισ. ευρώ). Οι δείκτες αντίστοιχα εισαγωγών/εξαγωγών για τα έτη 2010-2013 ήταν: το 2010 = 37,5%, το 2011 = 45,7%, 2012 = 53,1%, 2013 = 54, 8%.

Το 2014 και το 2015 οι εισαγωγές ανήλθαν σε ποσά κοντά 32,00-33,00 δισ. ευρώ ανά έτος και οι αντίστοιχες εξαγωγές ανήλθαν σε ποσά κοντά στα 17,5-18,00 δισ. ευρώ. Δηλαδή ο δείκτης εισαγωγών/εξαγωγών κινήθηκε στο επίπεδο του 55,00% .

Στον πίνακα 1 λοιπόν παρουσιάζεται καθαρά η αντιπαραγωγική πλαστότητα της ευημερίας των ετών 2001-2008, που οδήγησε άμεσα με τα πρώτα σημάδια της οικονομικής κρίσης σε ένα μάζεμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας στο σκέλος των εισαγωγών για τα επόμενα έτη. Ενώ ταυτόχρονα είχαμε και μια αύξηση μικρή και σταθεροποίηση του εξαγωγικού τομέα ως ποσά της Ελληνικής οικονομίας. Με αποτέλεσμα οι εξαγωγές τα δύο τελευταία χρόνια μετά το 2011 να καλύπτουν σταθερά το ποσοστό πάνω από το 52-53% των εισαγωγών.

Βέβαια η αύξηση του ποσοστού (δείκτη) εισαγωγών/εξαγωγών δεν οφείλεται κυρίως στην αύξηση του βαθμού των εξαγωγών έναντι της μειώσεως των εισαγωγών, αλλά στην πτώση κυρίως των εισαγωγών έναντι της αύξησης των εξαγωγών. Και εδώ καίρια το ερμηνευτικό σχήμα της αφαίρεσης της νομισματικής κυκλοφορίας της χώρας, όλα τα χρόνια μετά το 2009, που επιδιώχτηκε με την αυξημένη εισπρακτικότητα φορολογικά του κράτους (αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης) τα χρόνια αυτά και της περικοπής (απαιτούμενης) της όποιας σπατάλης του κρατικού τομέα. Το αποτέλεσμα της άσκησης οικονομικής πολιτικής με έμφαση κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, στο νομισματικό στοιχείο της οικονομίας άμεσα, για τον περιορισμό της νομισματικής κυκλοφορίας, φαίνεται καθαρά και εξηγεί και τους δείκτες εισαγωγών/εξαγωγών -την ανοδική των πορεία-, χωρίς ουσιαστικά την σημαντική αμιγώς των εξαγωγών της χώρας.

Δηλαδή επιδιώχτηκε όλα τα χρόνια μετά το έτος 2009 στην προσαρμογή της Ελληνικής οικονομίας για την αύξηση της παραγωγικότητας η αναγωγή στην ποσότητα του κυκλοφορούντος νομίσματος στην οικονομία. Δηλαδή αντιμετωπίστηκε το φαινόμενο του υπερδανεισμού της χώρας και του ελλειμματικού εμπορικού ισοζυγίου από το σκέλος της εγχρηματοποίησης κυρίως (δηλαδή ως και να ήταν θέμα προσφοράς και ζήτησης του ίδιου του νομίσματος). Έτσι αυτό που ονομάζεται νόμισμα απεκδύθηκε τα χαρακτηριστικά του ως γενικό συναλλακτικό ισοδύναμο κυρίως και αντιμετωπίστηκε ως εμπόρευμα, επί του οποίου μπορεί να ισχύσουν οι κανόνες της εμπορίας (δηλαδή η προσφορά και η ζήτηση).

Βέβαια καλά είναι να μην παρακάμψουμε και την οικονομική -καταναλωτική ουσιαστικά- πολιτική που ίσχυσε κυρίως μετά το 2002, με την απελευθέρωση των πιστωτικών καταναλωτικών κανόνων και την κατάργηση ακόμα και τον μοναδιαίων συντελεστών κέρδους που ίσχυαν κοντά από την εποχή της εισαγωγής του ΦΠΑ -το 1987- στην χώρα.

Και το αποκορύφωμα αυτού του τρομπαρίσματος αέρα στην καταναλωτική φούσκα που γέμιζε, δεν ήταν παρά η εφαρμογή των μειωμένων συντελεστών φορολόγησης των εισαγομένων αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, με πολύ κοπανιστό αέρα στα λάστιχα, για να ολοκληρωθεί έτσι το παραγέμισμα, άρα και σκάσιμο της φούσκας ουσιαστικά το 2008-2009. Πράγμα που δείχνουν εναργώς τα στοιχεία εισαγωγών εξαγωγών του 2008 (εισαγωγές οι μέγιστες της 15ετίας ύψους κοντά στα 53 δισ. ευρώ και έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου 37 δισ. ευρώ την ίδια χρονιά). Το μεγαλύτερο ετήσιο έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου της χώρας τα χρόνια 2001-2015.

Το σωρευτικό έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας τα έτη 2001-2009 λαμβάνει διαστάσεις ακατανόητες, ως για την κρίση των πολιτικών αποφάσεων που ελήφθησαν για την διαχείριση της Εθνικής οικονομίας της χώρας.

Από το 2001 έως το 2008 το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας ανήλθε σε ύψος κοντά στα 219-220 δισ. ευρώ, όταν το σύνολο των εξαγωγών της χώρας τα ίδια έτη ήταν μόνο 100 δισ. ευρώ. Δηλαδή το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου των ετών 2001-2008 ήταν το 219,00% των εξαγωγών της χώρας το αντίστοιχο διάστημα. (Πίνακας – 2.)

Ο μέσος δείκτης εισαγωγών/εξαγωγών τα χρόνια 2001-2008 ήταν στο 32,00-32,50%. Δηλαδή για τα χρόνια 2001-2008 oi εξαγωγές της χώρας αντιστοιχούσαν στο 32-32,50% των εξαγωγών.

Σε όρους διεθνούς βιβλιογραφίας και μεταπολεμικής οικονομικής εμπειρίας διαχείρισης των οικονομικών των κρατών, με τους παραπάνω δείκτες εξέλιξης του εμπορικού ισοζυγίου, το φαινόμενο της φούσκας στην οποία τρομπαριζόνταν καταναλωτικός αντιπαραγωγικός αγέρας, οργανώνονταν προοδευτικά για να σκάσει. Και η οργάνωση του φαινομένου της φούσκας βρήκε το υπόβαθρο επί του οποίου δομήθηκε με εκθετικό βαθμό, που ήταν το υπερπληθωρισμένο όπως εισήχθη νομισματικό σημείο που ονομάστηκε ευρώ, χωρίς ουσιαστικά καμία αξία αντιστοιχούσα στην παραγωγική στην χώρα επικαταλλαγή (εσωτερική αξία), άρα και με πληθωριστική και πληθωρισμένη την ποσότητα κυκλοφορίας του ως γενικό συναλλακτικό ισοδύναμο.

*Σημείωση: βαδμόνιο = η τελεσμένη και διαπιστωμένη χρεωκοπία

(Συνεχίζεται)