Σαν σήμερα, το 1600, η Ιερά Εξέταση καταδικάζει σε θάνατο δια της πυράς τον φιλόσοφο Τζορντάνο Μπρούνο

Ο Τζορντάνο Μπρούνο ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης

Σαν σήμερα, το 1600, η Ιερά Εξέταση καταδικάζει σε θάνατο δια της πυράς τον φιλόσοφο Τζορντάνο Μπρούνο, γιατί υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία του Κοπέρνικου.

Έγραφε τότε ο Τζορντάνο Μπρούνο: «Οι πόλεμοι και η διάλυση των φυσικών δεσμών προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός ότι οι διάφορες ανθρώπινες φυλές και τα έθνη έχουν και από μία λατρεία και πίστη, και το καθένα θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο και περιφρονεί τις λατρείες και τις πίστεις των άλλων. […] Οι Ιερές Γραφές πρέπει να προσαρμόζονται στην επιστήμη και όχι η επιστήμη σ΄ αυτές. Γιατί όλα όσα λέγονται στις Ιερές Γραφές δεν είναι δεμένα σε τόσο αυστηρές υποχρεώσεις όσο το κάθε αποτέλεσμα στη φύση. […] Κι εμείς πρέπει να συναντήσουμε το χρόνο, που είναι ο αριθμός της κίνησης. Δεν υπάρχει κίνηση παρά μόνο του σώματος. Ως εκ τούτου, όπου δεν υπάρχει σώμα, δεν υπάρχει αριθμός ή μέτρο κίνησης, και όπου δεν υπάρχει αυτό, δεν υπάρχει χρόνος».

Ο Μπρούνο υποστήριζε την απειρία του Σύμπαντος, την ύπαρξη πολλαπλών κόσμων, και την ηλιοκεντρική θεωρία. Υποστήριζε πως η ενοποιός ουσία των πάντων είναι ο Θεός, αλλά αρνιόταν τη θεϊκή υπόσταση του Ιησού. Θεωρεί πως η θρησκεία είναι μέσο καθοδήγησης των αμαθών.

Από το 1584 (στο La Cena de le Ceneri), ο Μπρούνο εγκαταλείπει την κοσμολογία του Αριστοτέλη, για αυτήν του Κοπέρνικου (1543), στην οποία οι πλανήτες κινούνται γύρω από τον άξονά τους καθώς και γύρω από τον Ήλιο. Ο Μπρούνο μάλιστα πηγαίνει τη θεωρία παραπέρα, εγκαταλείποντας την ιδέα του κέντρου. «Δεν υπάρχει κανένα άστρο στο κέντρο του σύμπαντος, διότι το σύμπαν εκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις με τον ίδιο τρόπο. Κάθε αστέρι είναι ένας ήλιος σαν το δικό μας, και γύρω από το καθένα από αυτά τα αστέρια περιστρέφονται άλλοι πλανήτες, αόρατοι στα μάτια μας, αλλά υπάρχουν.

Συνεπώς, υπάρχουν αναρίθμητοι ήλιοι και άπειρος αριθμός Γαιών που περιστρέφονται γύρω από αυτούς τους ήλιους, σαν τις επτά «Γαίες», η Γη, η Σελήνη, και οι πέντε τότε γνωστοί πλανήτες: ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρης, ο Δίας, ο Κρόνος που βλέπουμε να περιστρέφονται γύρω από τον κοντινό μας ήλιο.» (Giordano Bruno, De l’infinito universo et Mondi, 1584).

(Πηγές: 902.gr, rizosopastis.gr, el.wikipedia.org)