Ένας… τοίχος, μα τι ..τοίχος!, στον οικισμό του Αγ. Νικήτα

Του ανταποκριτή μας

Αξίζει το κόπο να θαυμάσει κανείς το τελικό αποτέλεσμα της παρέμβασης της αντιπεριφέρειας στην είσοδο ακριβώς του οικισμού του Αγίου Νικήτα ένα χρόνο μετά. Η αισθητικά αμφιλεγόμενη κατασκευή για τη συγκράτηση των πρανών στο σημείο, που κατάπιε στο πέρασμά της ένα πεζοδρόμιο, στέκει κάστρο ακλόνητο με παρεμβάσεις graffiti νυν και αεί.

Η ανύπαρκτη αρχιτεκτονική αισθητική των υπεύθυνων μελετητών των τεχνικών υπηρεσιών της ΠΙΝ εκτός απ’ το ότι «βγάζει μάτι», υποβαθμίζει αισθητικά ένα μοναδικό παραδοσιακό οικισμό του νησιού και της χώρας, που ακριβώς γι΄ αυτή τη μοναδικότητά του προστατεύεται με αυτοτελή νόμο, και που «ζει» απ’ το παραγόμενο τουριστικό προϊόν, αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της μοναδικότητας των αρχιτεκτονικών – φυσικών χαρακτηριστικών του, (παρά τις όποιες άστοχες παρεμβάσεις -για να μη πούμε βλακώδεις- και τις αυθαιρεσίες που έγιναν στο παρελθόν και δυστυχώς γίνονται και σήμερα με την ανοχή όλων).

Το προαναγγελθέν αισθητικό αποτέλεσμα του «τείχους του αίσχους» ήταν αναμφίβολα μονόδρομος κι ενώ όλοι στον οικισμό εξέφραζαν αντιρρήσεις ακριβώς γι΄ αυτό το διαφαινόμενο αισθητικό αποτέλεσμα, οι υπεύθυνοι αναμασούσαν τότε χιλιοειπωμένες δικαιολογίες για δήθεν … τεχνικές δυσκολίες ενός τοιχίου που… κατάπιε ακόμα και το πεζοδρόμιό του για να καταφέρει να σταθεί όρθιο! (Εδώ μπορεί να μπει ο αντίλογος: Δεν θα χαμογελούσαν μ’ αυτά και μ’ αυτά εκείνοι οι μηχανικοί που χτίζουν ουρανοξύστες στην άμμο του… Ντουμπάι;!)

Κι ενώ ό γέγονε, γέγονε, το θέμα σήμερα είναι, τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί το «υπερθέαμα» που στέκει μπροστά μας;!

Υπάρχει άραγε κανείς ευαίσθητος στην ΠΙΝ και στο χώρο των υπευθύνων να παρέμβει με κάποιο τρόπο, αφού οι άμεσα θιγόμενοι στόμα έχουν και φωνή δεν έχουν;!

ΥΓ: Έχει κάποιο νόημα η ύπαρξη της ευμεγέθους απαγορευτικής πινακίδας διέλευσης απ’ τον επαρχιακό άξονα στο κομμάτι αυτό ή αποτελεί κι αυτή αέναο αναπόσπαστο μέρος της αισθητικής παρέμβασής σας;!