Κηδεύτηκε σήμερα στο Καναλάκι Πρέβεζας ο ΕΛΔΥΚάριος Βασίλης Τριάντης (VIDEO)

Κηδεύτηκε το πρωί της Κυριακής 28 Μαΐου 2017 στο Καναλάκι Πρέβεζας ο Βασίλης Τριάντης, τα λειψανα του οποίου ταυτοποιήθηκαν μαζί με 16 ακόμη άλλων Ελλήνων στρατιωτικών, που έπεσαν στην Κύπρο το 1974 κατά την τουρκική εισβολή στο νησί και φέρονταν ως αγνοούμενοι. Τα οστά τους επαναπατρίστηκαν την Παρασκευή 26 Μάη σε ειδική τελετή που έλαβε χώρα, παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, στην αεροπορική βάση Δεκέλειας στο Τατόι. Ταυτοποιήθηκε με τη μέθοδο του DNA όταν ένας αγρότης βρήκε τα οστά του κοντά στο σημείο που σκοτώθηκε.

Συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί του, με τη συμμετοχή εκπροσώπων του Στρατού και των τοπικών Αρχών και συνοδεία της φιλαρμονικής του στρατού, συνόδεψαν μετά την εξώδιο ακολουθία, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Δήμαρχος Πάργας ανακοίνωσε πως θα προτείνει την ονοματοδοσία της πλατείας Άνω Σκαφιδωτής, ιδιαιτέρας πατρίδας του πεσόντα ΕΛΔΥκάριου, σε πλατεία «Ήρωα Βασίλη Τριάντη», τα λείψανα στο κοιμητήριο του Καναλακίου όπου θάφτηκαν στον οικογενειακό τάφο.

Στεφάνια κατέθεσαν μεταξύ άλλων ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο αναπληρωτή υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο Αρχηγό ΓΕΣ, ο Διοικητή Γ’ Σώματος Στρατού κ.ά.

Ο Βασίλης Τριάντης γεννήθηκε το 1953 στην Άνω Σκαφιδωτή της Πρέβεζας. Είχε τέσσερα ακόμη αδέρφια, την Όλγα, την Αγγελική, τον Αθανάσιο και τον Κώστα. Μετά την αποφοίτησή του από το Δημοτικό Σχολείο του χωριού του αναγκάστηκε να βγει στην βιοπάλη για να βοηθήσει τους γονείς του.

Το 1973 κατατάχτηκε στον Ελληνικό Στρατό για να εκπληρώσει τις στρατιωτική του θητεία. Πέρασε από το ΚΕΝ Κορίνθου και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε Μηχανικός στο Λουτράκι. Πήγε στη Λευκωσία με το αρματαγωγό «ΛΕΣΒΟΣ» τον Νοέμβρη του 1973, με την 105 σειρά. Υπηρέτησε στην ΕΛΔΥΚ στη διμοιρία Μηχανικού. Στην περίοδο της τουρκικής εισβολής υπερασπίστηκε μαζί με 300 άλλους συναδέλφους του υπό τον ταγματάρχη Δελλή το στρατόπεδό του. Στις 14 Αυγούστου, όταν εκδηλώθηκε ο «Αττίλας 2», βρισκόταν μαζί με δύο άλλους συναδέλφους του σε όρυγμα στο Β΄ ύψωμα όπου αντιμετώπισε μαζί με το Λόχο Διοίκησης, υπό το σφυροκόπημα της αεροπορίας και του πυροβολικού, τρεις επιθέσεις των τουρκικών αρμάτων.

Την επόμενη μέρα επιτέθηκε με τους συναδέλφους του στην βάση των Τούρκων πριν προλάβουν να εκδηλώσουν την προγραμματισμένη τους επίθεση. Στις 16 Αυγούστου παρά το γεγονός ότι βρέθηκε μέσα σε κόλαση πυρός δεν οπισθοχώρησε ούτε βήμα, βοηθώντας έτσι τον λοχαγό του Σταυριανάκο. Τη διαταγή «ούtε βήμα πίσω, εδώ είναι Ελλάδα» την εκτέλεσε με τόλμη και αυτοθυσία. Όταν είδε τον διοικητή του και μερικούς άλλους να πέφτουν μάζεψε τα όπλα τους και συνέχισε να πολεμά.

Το απόγευμα της μέρας οι Τούρκοι πάτησαν το ύψωμα Β΄ και ο Βασίλης θυσίασε τη ζωή του στον βωμό της ελευθερίας της Κύπρου. Δεν τον είδε κανείς, ούτε στην τακτική υποχώρηση, που διέταξε ο Ταγματάρχης Δελλής, ούτε και να πέφτει νεκρός. Επίσημα φέρονταν να είναι αγνοούμενος της Κύπρου.

(Να ευχαριστήσουμε και δημόσια τον Σωτήρη Γάκη για τις πληροφορίες και την αποστολή του φωτογραφικού υλικού).