Εκδήλωση στις 12 Αυγούστου στη Βόνιτσα για τον «Απροσκύνητο Στέργιο Κουμπάρο»

Η Αμφικτιονία Ακαρνάνων σε συνεργασία με το Κέντρο Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας, την Ομοσπονδία Συλλόγων Σαρακατσάνων και τοπικούς συλλόγους παρουσιάζει «τον Απροσκύνητο»:

«Ο Απροσκύνητος Στέργιος Κουμπάρος, ο Σαρακατσάνος της Βλισόρας Παλιαμπέλων». Βόνιτσα 12 Αυγούστου 2017, ώρα 9 μμ, Πλατεία Βονιτσιάνου Μακεδονομάχου Επαμεινώνδα Σακελλαρόπουλου (Ενετικό Borgo, κάτω από τα παλιά αρχοντικά Βασιλάκου, Λεμονή και Μπάζα). Γητευτής: ο ηθοποιός Δημήτρης Βερύκιος.

Συμμετέχουν: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΩΝ, Σύλλογος Σαρακατσάνων Πρέβεζας «Τα Χειμαδιά», Ακαδημία Μελετών Παλιαμπέλων «Κοσμάς Ο Αιτωλός», Σύλλογος των εν Αθήναις Παλιαμπελιωτών, ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ.

Ιστορικά κείμενα: Ντίνος Στυλιανός. Ντομένικα Ρέγκου (τραγούδι) Γάσπαρης Μάμμας (κλαρινέτο) και την Αρετή Κοκκίνου (κιθάρα), Χορός και τραγούδι από τον Σύλλογο Σαρακατσάνων Πρέβεζας.

Πρόκειται για ένα θέμα που είναι άμεσα συνδεδεμένο με την άμυνα της Λευκάδας (1800-1807), την σύναξη στου Μαγεμένου και την «Μεγάλη Πολιτεία» των Κλεφτών Ξηρομέρου-Βάλτου και Αγράφων.

Το 1807 η Λευκάδα σώθηκε από τις επιθέσεις του Αλή Πασά χάρη στο άξιο στρατηγικής σχέδιο του Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος εκτός από τα οχυρωματικά έργα στις ακτές της Λευκάδας, κάλεσε και εξόπλισε την Μεγάλη Πολιτεία των κλεφτών για να κτυπούν τον Αλή από τα ανατολικά. Όμως στα τέλη Ιουλίου 1807, η τσαρική Ρωσία, με την συνθήκη του Τιλσίτ, παραδίδει την Λευκάδα στους αυτοκρατορικούς Γάλλους. Ο Ιωάννης Καποδιστρίας πριν αναχωρήσει από την Λευκάδα προσπαθεί με διατάγματα να χορηγήσει προστασία στους αγωνιστές κλέφτες.

Ο Αλή Πασάς σαρώνει το Ξηρόμερο ζητώντας το «Ράϊ» δηλ. το προσκύνημα ή το κεφάλι κάθε κλέφτη. Οι αρματολοί βοηθούν το προσκύνημα στον Αλή και οι αγωνιστές οδηγούνται στην τραγωδία του προσκυνήματος στα Γιάννενα.

Ένας όμως κλέφτης, ο Σαρακατσάνος Στέργιος Κουμπάρος της Βλισόρας Παλιαμπέλων, δεν προσκυνά και συνεχίζει τον αγώνα.

«……Σε αυτή την ψυχή, δεν μπορούσαν να σβήσουν οι αξίες, να διαγραφούν όλα αυτά που έζησε σαν ελεύθερος, σαν νικητής έστω και στον μικρό πόλεμο της άμυνας της Λευκάδας. Τις μεγάλες στιγμές που έζησε, την αναγνώριση των αγώνων του από τον πιο σπουδαίο Έλληνα, τον Ιωάννη Καποδίστρια, αυτόν που, λίγα χρόνια μετά, έφτασε στο μεγαλύτερο αξίωμα που έχει λάβει Έλληνας σε ξένη χώρα. Ο άνδρας με το μικρό ανάστημα, ο μελλοντικός υπουργός της Τσαρικής Ρωσίας, ο μελλοντικός πρωθυπουργός της Ελλάδας, τον αγκάλιασε και τον ασπάστηκε, τον αποκάλεσε «Μεγάλη Πολιτεία». Ο Στέργιος Κουμπάρος ένοιωσε πώς είναι να είσαι ελεύθερος και να έχεις μια θέση μέσα σε μια κοινωνία, να έχεις την αναγνώριση των αγώνων σου και ο πρώτος στην τάξη να γίνεται ένα με εσένα. Είδε τι άξιζε το «αγωνίζεσθαι» για την ελευθερία.

Στις ημέρες της σύναξης στου Μαγεμένου έζησε ημέρες ελευθερίας. Διάβαινε στις στράτες της Λευκάδας χωρίς να φυλάγεται από το βόλι, περπατούσε και χαιρόταν την αίσθηση της ελευθερίας. Είχε το σεβασμό των κατοίκων της Λευκάδας, κατάλαβε τι σημαίνει να ζεις και να συμμετέχεις σε μια ελεύθερη κοινωνία με αλληλοσεβασμό…..»

Μια ιστορία που σώθηκε στα Παλιάμπελα της Αιτ/νιας και επιβεβαιώνεται από τα Ρωσικά – Γαλλικά και Σαρακατσάνων αρχεία.