Καλεί στην 24ωρη απεργία αύριο 11 Γενάρη ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Λευκάδας
Mε πανελλαδική 24ωρη απεργία κορυφώνονται αύριο, Παρασκευή 11 Γενάρη, οι πολύμορφες δράσεις που έχουν αποφασίσει οι εκπαιδευτικοί, ενάντια στο νέο σύστημα διορισμών που ανακοίνωσε ο Κ. Γαβρόγλου.
Οι εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το νέο σύστημα προσλήψεων – διορισμών αποτελεί προαναγγελία απολύσεων χιλιάδων αναπληρωτών. Διεκδικούν μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων – αναπληρωτών που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση και 30.000 άμεσους μόνιμους διορισμούς για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων.
Αναλυτικά η ανακοίνωση-κάλεσμα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λευκάδας «Άγγελος Σικελιανός»:
«Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Καλή χρονιά με υγεία, δύναμη, αγωνιστικότητα, δημιουργικότητα!
Την Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου, έχει κηρυχτεί πανελλαδική 24ωρη απεργία μπροστά στις εξαγγελίες και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το νέο σύστημα προσλήψεων – διορισμών που στην ουσία αποτελούν προαναγγελία απολύσεων χιλιάδων αναπληρωτών συναδέλφων!
Με το νέο σύστημα διορισμών – προσλήψεων καθιερώνονται τρεις πυλώνες κριτηρίων. Στην ουσία μοιράζονται ισοβαρώς η προϋπηρεσία και τα λεγόμενα ακαδημαϊκά προσόντα ενώ μοριοδοτούνται και ορισμένα κοινωνικά κριτήρια. Στόχος είναι να δημιουργηθούν ελπίδες σε όλους, παλιούς και νέους αναπληρωτές, αλλά και στους νέους αποφοίτους, οι οποίες θα είναι ψεύτικες, γιατί τελικά οι θέσεις μόνιμης δουλειάς θα είναι ελάχιστες. Στο βωμό αυτής της τακτικής χιλιάδες νυν εργαζόμενοι θα πεταχτούν στην ανεργία κατρακυλώντας στους νέους πίνακες.
Μέσα από τα λεγόμενα κριτήρια, με τα οποία θα γίνονται οι προσλήψεις, θα οδηγηθούν χιλιάδες εκπαιδευτικοί, που ήδη εργάζονται ως αναπληρωτές, στην απόλυση. Το νέο σύστημα προσλήψεων δημιουργεί τεράστιες ανακατατάξεις στους πίνακες των αναπληρωτών (για μια ακόμα φορά) και τελικά λειτουργεί σαν μηχανισμός ανακύκλωσης της ανεργίας. Θεσμοθετεί τον άκρατο ανταγωνισμό και την εμπορευματοποίηση, το ανελέητο κυνηγητό προσόντων και πιστοποιήσεων.
Δεν καλύπτονται στο ελάχιστο ούτε καν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων σε εκπαιδευτικούς, αντίθετα, παγιώνονται τα χιλιάδες κενά, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η αδιοριστία, μέσα από το τέχνασμα της ανακύκλωσης της ανεργίας.
Όλες οι κυβερνήσεις, με τη σημερινή να αποδεικνύεται καλύτερος και πιο υπάκουος μαθητής ΕΕ και ΟΟΣΑ, προωθούν τα “εργασιακά προσόντα”, που πρέπει να κυνηγούν “δια βίου” οι εργαζόμενοι για μια επισφαλή θέση εργασίας, γι’ αυτό έλεγαν και λένε στους αναπληρωτές: “τρέξτε σε όλη τη χώρα να μαζέψετε μόρια, υπηρετήστε στα δυσπρόσιτα για να τα διπλασιάσετε, δώστε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ, μαζέψτε χαρτιά και πιστοποιήσεις, κάντε υπομονή και θα διοριστείτε”. Τώρα έρχονται με τον πιο άθλιο τρόπο και τσακίζουν όλους αυτούς τους συναδέλφους!
- Με το σχέδιο της κυβέρνησης έχουμε πραγματική κλοπή προϋπηρεσίας, πετιούνται στα σκουπίδια χρόνια δουλειάς και ζωής χιλιάδων συναδέλφων, που γύρναγαν σε όλη την Ελλάδα, πολλές φορές μακριά από τις οικογένειές τους ή μη μπορώντας να στήσουν τη δική τους.
- Μέσα από τα λεγόμενα «ακαδημαϊκά» κριτήρια και με τον πλέον επίσημο τρόπο η κυβέρνηση απαξιώνει, επί της ουσίας, το πτυχίο χιλιάδων αποφοίτων των σχολών, αφού δε θα είναι το μοναδικό προαπαιτούμενο για τη δουλειά. Θεσμοθετείται το ατέλειωτο κυνήγι και το εμπόριο προσόντων και πιστοποιήσεων, για όσους έχουν και μπορούν οικονομικά, το διαρκές άγχος και η ανασφάλεια για τους νέους ανθρώπους, που θα πρέπει εσαεί να αποδεικνύουν ότι είναι «άξιοι» και «ικανοί» να εργαστούν στην Εκπαίδευση.
- Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για το σύστημα διορισμών όχι απλώς δε λύνουν, αλλά συντηρούν και παγιώνουν το άθλιο καθεστώς της αδιοριστίας
- Ακόμα και σήμερα, στο κουτσουρεμένο σχολείο των περικοπών (βλ. αλλαγές στο ωρολόγιο Γυμνασίου και Δημοτικού, κατάργηση υπεύθυνου στο ολοήμερο κ.ά.) και των τεράστιων ελλείψεων, απαιτούνται πάνω από 30.000 συμβασιούχοι για να εμφανιστεί μια υποτυπώδης εικόνα “κανονικότητας”!
Ο αγώνας για την ΑΜΕΣΗ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ που δουλεύουν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση και το αίτημα της άμεσης απόσυρσης της πρότασης της κυβέρνησης για τα κριτήρια προσλήψεων-διορισμού, δεν αφορά μόνο τους αναπληρωτές. Αφορά εξίσου και τους μόνιμους συναδέλφους καθώς τα κριτήρια που θεσμοθετούνται θα είναι και κριτήρια αξιολόγησης-κατηγοριοποίησης και του μόνιμου προσωπικού που έχει ήδη στα σκαριά η κυβέρνηση.
Θεωρούμε ότι και η στάση της ΔΟΕ τις τελευταίες μέρες δεν βοήθησε να εκφραστεί στο σύνολό της η αγανάκτηση και ο αγωνιστικός παλμός μόνιμων και αναπληρωτών συναδέλφων που θέλησαν να αντιπαλέψουν το νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ακόμη και η επιλογή της ημέρας Δευτέρας 7/1 για συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας και πολύ περισσότερο η μη κήρυξη ΑΠΕΡΓΙΑΣ τη μέρα που θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο στη Βουλή, ρίχνοντας το μπαλάκι στις αποφάσεις των επιμέρους Συλλόγων, δε βοηθάει αλλά υποθάλπει τον αγώνα του κλάδου.
Πρέπει να τους προσπεράσουμε! Η καλύτερη απάντηση απέναντι σε κυβέρνηση και τις παρατάξεις που βάζουν μονίμως πλάτη στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς είναι η συμμετοχή ΟΛΩΝ, αναπληρωτών και μονίμων, στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας (Δευτέρα 14/1, στις 6:00μμ) και η μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 11/1!
Απέναντι στην κοροϊδία για διορισμούς σε βάθος τριετίας και κριτήρια απαντάμε:
– Πάρτε πίσω τώρα το σχέδιο λαιμητόμο!
– Δε διαπραγματευόμαστε τη δουλειά ούτε ενός αναπληρωτή, δεν παζαρεύουμε ούτε μια ώρα δουλειάς κανενός συναδέλφου.
– Μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συμβασιούχων – αναπληρωτών συναδέλφων που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση. Κανένας απολυμένος!
– Τουλάχιστον 30.000 άμεσοι μόνιμοι διορισμοί για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει και ο δρόμος στους νεότερους συναδέλφους!
– Κατάργηση του νόμου ν. 3848 και όλου του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου, που οδηγεί σε λογική προσόντων για τους διορισμούς. Το πτυχίο να είναι το μοναδικό εφόδιο για την εργασία.
ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΜΕ!! ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ, ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ!»
Οι τύποι της παρούσης κυβερνήσεως, την πρακτική της διαρκούς εξοντωτικής κλιμακωτά και αρθρωτά πίεσης στο κοινωνικό σώμα και στις παραμέτρους διαμεσολάβησης του με το κρατικό μόρφωμα, την εφαρμόζουν κατά γράμμα.
Μη αφήνοντας περιθώριο ( αυτό τον αναγκαίο χώρο διαπραγμάτευσης στον κοινοβουλευτισμό ) για να ασκηθεί η κοινωνική διαπραγμάτευση.
Στον πυρήνα της πιεστικής διαδικασίας αυτής ως μεθοδολογία ανιχνεύεται το πολιτικό ιδεολόγημα της καταστολής, που στο ποσοτικό στοιχείο ακουμπά στο συνολικό μικτό ημερομίσθιο που δεν καταβάλλει στον απεργούς.
Αφού δεν αφήνει περιθώριο κοινωνικής διαπραγμάτευσης… ξέροντας ότι με την εφαρμοστική της εξάντλησης οικονομικά των πολιτών, οδηγεί στην μονοήμερη απεργία αναγκαστικά ( γιατί το μικτό μεροκάματο που χάνει ο απεργός είναι σημαντική διαβιωτική ποσότητα).. με την στόχευση να καταδείξει το ατελέσφορο των απεργίας ( μιας μέρας ή το πολύ δύο) ως κοινωνική διεκδίκηση, και άρα ουσιαστικά να αποδυναμώσει και την ίδια την συλλογική οργάνωση και τις συνδικαλιστικές εκφάνσεις της , που αποτελούν βασικό στοιχείο της κοινωνικής οργάνωσης, μια και τέτοιες ουσιαστικά συλλογικές μονάδες είναι και τα πολιτικά κόμματα που αποτελούν και τη συνταγματική βάση του μεταπολιτευτικού κοινοβουλευτισμού, από το 1975.
Και εδώ υπάρχει το σαφές πρόβλημα…: » Η συγκρότηση της κυβερνητικής – κρατικής εξουσίας να δομείται πάνω σε κοινωνικές συλλογικότητες ( τα κόμματα )… ενώ η ίδια η κοινωνική συλλογικότητα να άποδυναμώνεται να ασκήσει την διαπραγματευτική εκπροσώπηση με την κρατική εξουσία, μια και αποδυναμώνονται οι συλλογικές συνδιαλιστικές εκφάνσεις της.
Η διαπραγματευτική κοινωνική λειτουργία μεταξύ κράτους και πολιτών πρέπει να ασκείται με μόνη την διαμεσολάβηση των κυβερνητικών αποφάσεων , με την προυπόθεση όμως τις κυβερνητικές αυτές αποφάσεις να τις λαμβάνει η συγκεκριμένη κομματική συλλογικότητα, με μεθοδολογικά αποδυναμωμένες τις κοινωνικές συλλογικότητες της εργασίας ( των εκπαιδευτικών εν προκειμένω).
Εφ όσον η κυβερνητική ομάδα γνωρίζει το ποσοτικό ατελέσφερο της απεργίας για τους ίδιους τους εργαζομένους διαβιωτικά λόγω της οικονομικής εξάντλησης, αν ήθελε να ασκήσει την δημοκρατική κοινωνική διαπραγμάτευση ( ως πρυπόθεση συνταγματιακά του πολιτειακού).. τότε θα έπρεπε ο διάλογος να είναι ανοιχτός με τις κοινωνικές συλλογικότητες.
Αναγκαιότητες και εφευρέσεις ύπαρξης ή ερχομών βαρβάρων ( για το αμαθές, κοινωνικά απαίδευτο και ανιστόρητο υπουργείο παιδείας και τους κηνσορές του) αποτελούσαν το ρεαλιστικό υπόβαθρο των θεοκρατικών αυτοκρατοριών και των Σατραπειών της προιστορίας, αυτές που περιέγραψε σε κάποια απ τα ιστορικά του ποιήματα ο Κ.Καβάφης.
Οι Αλεξανδρινοί όμως στην εποχή των αυτή- των Σατραπειών και των θεοκρατικών καθεστώτων- ήξεραν τι κούφια ήταν αυτά.