Επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα
Απροκάλυπτη στήριξη στην ευρωατλαντική συμφωνία των Πρεσπών
Την στήριξή της στην ευρωατλαντική συμφωνία των Πρεσπών εξέφρασε η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, κατά τη συνάντησή της με τον Έλληνα πρωθυπουργό, δηλώνοντας «ευγνώμων», που ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε και αυτή τη διευθέτηση μετά την υλοποίηση του τρίτου μνημονίου. Βέβαια, δεν έμεινε στα εύσημα, αλλά διεμήνυσε πως θα πρέπει να συνεχιστεί η «μεταρρυθμιστική» προσπάθεια.
Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός προσπάθησε να στηρίξει το αφήγημα της «μεταμνημονιακής» Ελλάδας, δηλώνοντας πως η καγκελάριος ήρθε σε μια Ελλάδα «διαφορετική από την προηγούμενη επίσκεψή της».
Εκτός από τα επιτεύγματά του στο ξεζούμισμα του λαού, καμάρωσε για τον «αναβαθμισμένο» ρόλο της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και για την συμφωνία των Πρεσπών για την οποία τόνισε πως θα μπορούσε να αποτελέσει «μοντέλο» και για άλλες συμφωνίες.
Ο Αλ. Τσίπρας επικαλέστηκε τον περιβόητο «ρεαλισμό», στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ως αντιπολίτευση υποδεχόταν με διαδηλώσεις την Μέρκελ και τώρα της πλέκει το εγκώμιο.
KKE: Η Μέρκελ σπεύδει πρώτη να δώσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στον κ. Τσίπρα
Σε ανακοίνωσή του για την επίσκεψη της Άγκελα Μέρκελ και τις κοινές δηλώσεις με τον Αλ. Τσίπρα, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:
«Το γεγονός ότι η κ. Μέρκελ είναι η πρώτη που σπεύδει να δώσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στον κ. Τσίπρα αποτελεί από μόνο του κριτήριο για την ανάγκη ο λαός να καταψηφίσει τη συγκεκριμένη κυβέρνηση με όλα τα μέσα.
Ο κ. Τσίπρας, μετά τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό ξεπλένει και τον ρόλο της Γερμανίας στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μνημονίων. Γι΄ αυτό το λόγο και η επίσκεψη Μέρκελ, παραμονές εκλογών, εκτός από την προώθηση και εδραίωση των οικονομικών συμφερόντων του γερμανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα και την περιοχή, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια στήριξη, ένας έπαινος στον κ. Τσίπρα για τις δηλώσεις μετάνοιας, που έκανε όλα αυτά τα χρόνια και για τη βρώμικη δουλειά που έβγαλε, είτε πρόκειται για τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου που εφάρμοσε, είτε για τα επικίνδυνα ΝΑΤΟικά σχέδια που προώθησε στην περιοχή.
Άλλωστε, η στήριξη της Μέρκελ στη συμφωνία των Πρεσπών, που εκφράζει τους στόχους του γερμανικού παράγοντα, ο οποίος -σημειωτέον- τις προηγούμενες δεκαετίες πρωτοστάτησε στην όξυνση του εθνικισμού στα Βαλκάνια και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, δείχνει ξεκάθαρα ότι αυτή η συμφωνία υπαγορεύθηκε από την ανάγκη των ευρωατλαντικών σχεδιασμών.
Σήμερα, ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι ανήκει στην ίδια οικογένεια με την κ. Μέρκελ, αυτήν του ευρωμονόδρομου και των μνημονίων διαρκείας που επιβάλλει η ΕΕ. Επανέλαβε την κοροϊδία για μια δήθεν «κοινωνική» ΕΕ, όπως επίσης και την γνωστή λαθροχειρία που τσουβαλιάζει κάθε φωνή αμφισβήτησης της ΕΕ με αντιδραστικές ακροδεξιές δυνάμεις. Ενέταξε μάλιστα και την κ. Μέρκελ στη συμμαχία κατά της ακροδεξιάς, που είναι σαν να προσπαθείς να σβήσεις τη φωτιά με βενζίνη.
Όσον αφορά τις γερμανικές αποζημιώσεις ο κ. Τσίπρας τις ξεπέρασε με μισή κουβέντα, κάτι το οποίο ευθυγραμμίζεται με την -επί μία τετραετία- στάση του που δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να τις διεκδικήσει, για να μη διαταραχθούν οι συμμαχίες με το γερμανικό κεφάλαιο».
(902.gr)
Τα Σκόπια αποτελούν τον χώρο της συνέχειας του προνομοιακού διαδρόμου της Γερμανίας στα Βαλκάνια.
Είναι σαφές και αυτός ο Γερμανικός διάδρομος εγκαινιάστηκε και εξαπλώθηκε κύρια και με την ενεργητική ευθυγράμμιση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής υπέρ της Γερμανικής καθέδρας από το 1991 με την τότε Ελληνική κυβέρνηση Μητσοτάκη -Σαμαρά υπουργού Εξωτερικών. Και εδώ μέσα πρέπει να αναζητηθεί η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993. Το ΝΑΤΟ , οι Αμερικανοί, μέσω του Γερμανικού αυτού διαδρόμου επιδιώκουν την ένταξη των Σκοπίων στους κόλπους του, για την αποφυγή εξουδετέρωση του Ρώσικου ενδιαφέροντος για τα Σκόπια.
Το εμπάργκο από την Ελληνική κυβέρνηση απέναντι στα Σκόπια, από την Κυβέρνηση Παπανδρέου μετά το 1994 ήταν η προσπάθεια άμυνας της Ελλάδος – για όσο μπορούσε- στον ΓΕρμανικό γεωοικονομικό επεκτατισμό, σε συσχετισμό με το σοσιαλδημοκρατικό ως τότε λόμπυ στην Ευρώπη, που την δεκαετία του 1980 έλεγχαν την πασχίζουζα να βγεί γεωοικονομικά εξω απ τα συνορά της Γερμανία, για πρώτη φορά μεταπολεμικά και να δημιουργήσει ζώνες επιρροής.
Η δολοφονία του σοσιαλ πρωθυπουργού Πάλμε στην Σουηδία, μέσα σε αυτό το κλίμα θα μπορεί να βρίσκει μια μακροιστορική αναφορά. Ποτέ δεν αποδείχτηκε τίποτα ούτε θα αποδειχτεί τίποτα εύκολα .
Η Ελλάδα ως μικρή χώρα έχει περιορισμένες επιλογές και δυνατότητες στρατηγικών και η άσκηση εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος ως επιλογές κυβερνητικές και ,πάντα μέσα στα πλαίσια του μεταπολεμικού δυτικού κόσμου και του ψυχρού πολέμου.. ήταν δυσκολότατο θέμα και εξαρτιόνταν και επηρεαζόνταν καίρια απ τις διεθνείς εξελίξεις.
Μεταπολιτευτικά , έχωμε ως εξωτερική πολιτική τον ρεαλισμό του Καραμανλή στα πλαίσια του Δυτικού κόσμου, την προσπάθειας πλατύτερης διεθνοποίσης της Ελλάδος επί Παπανδρέου, την στροφή προς την Ευρωπαική ισχυρή Γερμανία και κεντρική Ευρώπη του Μητσοτάκη, και τον προσανατολισμό προς την οικονομική Ευρωπαική Ένωση ( λιγώτερο στην πολιτική ένωση φανερά ) του Σημίτη.
Μετά την νομισματική ένωση και την Ελλάδα στο ευρώ, η Αμερικάνικη πολιτική πίεση στην Ελλάδα έγινε εμφανέστερη ,με βάση την διαμάχη Δολλαρίου- Ευρώ.
Η εξάρτηση ακόμα και της εσωτερικής πολιτικής της Ελλάδος από τον διεθνή παράγοντα ιδιαίτερα σε εποχές ισχυρών διεθνών κρίσεων, ελιναι ένα άλλο χαρακτηριστικό θέμα της Ελληνικής πραγματικότητας.
Το χαρακτηριστικό παράδειγμα μεταπολεμικά είναι , η εποχή του πολέμου της Κορέας 1950-1953.
Τον έλεγχο στην Ελλάδα τότε τον είχαν οι Αμερικανοί , οι οποίοι αμέσωςετά το 1949 έπαιζαν τις κεντρώες κυβερνήσεις για μια εξομάλυνση στο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα.Και αυτό δεν ήταν έξω απ την Αμερικάνικη λιγώτερο προσφιορισμένη ιδεολογικά πολιτική των ΗΠΑ.
Με τον πόλεμο της Κορέας όμως και με την προοδό του οι ΗΠΑ μέσα στον ψυχρό πόλεμο εγκατέλειψαν το ενδιαφέρον τους για την Ελληνική υπόθεση και για σιγουριά προώθησαν την αμοιγή λύση Παπάγου, με ουσιατικό φλορυ αιχμής το Πρέσβη στην Αθήνα Πιουριφόι που μεθόδευσε τις εκλογές με το πλεοψηφικό εκλογικό σύστημα πρός την λυση Παπάγου.
Για μα πειστεί ο πρωθυπουργός Πλαστήρας να πσει σε εκλογές με το πλεοψηφικό σύστημα , χρησιμοποιήσανε ακόμα και μέντιουμ της Αθήνας που επισκεπτόνταν ο Πλαστήρας για να τον πείσουν να πάει σε εκλογές με πλειοψηφικό σύστημα, κατόπιν τενητής και αυτή πρόκλησης του Πλαστήρα απ τον Παπάγοέσα στην βουλή.Παπάγος και πλαστήρας ήταν συμπολεμιστέςβστην ίδια μερσρχία στην Μικρά Ασία τα χρόνια 1920-1922.
H φίλη μας η Δωροθέα – Ντόροθυ σε άλλη εκδοχή- Δώρα σε μια άλλη εκδοχή , Δωρίνα , Άνγκελα – Άντζελα- Αγγελική – Άντζυ-
να κοιτάξει να βάλει και μυαλό – πάνε και στον Άγιο Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα για αυτό ή και στον Καθεδρικό ναό της Κολωνίας στην Γερμανία- και να αφήσει τα βιομηχανικά εξαγωγικά βουτηράτα ( ώς Γερμανική συνήθεια ) σαβουριάσματα.
Γνωρίζουμε ότι και η ίδια έχει να διαχειριστεί 80 εκατομμύρια Γερμανούς πολίτες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και μείς τα 10 εκατομμύρια πολίτες πρέπει να ρπίσωμε και να καταλήξουμε σε ρείπια καθημερινότητα. Γιατί άμα ρπίσει το ρύζι ή χυθεί το γάλα δεν ματαμαζεύετε.
Άνγκελα- Άντζυ – Ντοροθυ :.. αν παραλασπώσει το μαντρί αυτό δεν κάνει καλό σε κανέναν.