Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ για την τραγική κατάσταση του Κέντρου Υγείας Κατούνας του Δήμου Ακτίου-Βόνιτσας
Πηγή φωτογραφίας: sinidisi.gr
Ερώτηση για την τραγική κατάσταση που βρίσκεται το Κέντρο Υγείας Κατούνας κατέθεσαν στη Βουλή προς τον υπουργό Υγείας οι βουλευτές του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης και Νίκος Καραθανασόπουλος.
Αναλυτικά αναφέρουν:
«Οργή και αγανάκτηση υπάρχει στους χιλιάδες κατοίκους της Δημοτικής Κοινότητας Κατούνας και των Τοπικών Διαμερισμάτων Τρύφου, Κουνοπίνα, Αετού, Κομποτή και Αχυρών του Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας, εξαιτίας της πλήρους υποβάθμισης του ΚΥ Κατούνας, που οδηγείται κυριολεκτικά στο κλείσιμο. Από το Γενάρη του 2017 λειτουργεί μόνο από το πρωί έως το μεσημέρι καθημερινά. Ενώ από την Παρασκευή το μεσημέρι έως τη Δευτέρα το πρωί είναι κλειστό.
Πριν λίγες μέρες έχασε τη ζωή του ένας 63 χρόνος που για την παροχή πρώτων βοηθειών βρήκε κλειστή την πόρτα του ΚΥ. Αυτό το τραγικό περιστατικό που δεν είναι το μόνο, ξεχείλισε την οργή των κατοίκων που ζουν με αυτόν τον εφιάλτη καθημερινά. Αφού το Νοσοκομείο Αγρινίου και το ΚΥ Αμφιλοχίας όπου μεταφέρονται οι ασθενείς χρειάζεται για να καλυφθεί η διαδρομή στο πήγαινε – έλα πάνω από 2 και 1 ώρα αντίστοιχα για να πάει το ασθενοφόρο να παραλάβει τον ασθενή και να κάνει πάλι την ίδια διαδρομή.
Μπροστά σε αυτήν την τραγική κατάσταση πριν λίγες μέρες πραγματοποιήθηκε μαζική κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής που εκπορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και της σημερινής του ΣΥΡΙΖΑ, που υλοποιούν βήμα – βήμα τη συστηματική υποβάθμιση των δημόσιων υποδομών Υγείας, προκειμένου να κερδίζει έδαφος η επιχειρηματική δράση και η κερδοφορία των επενδυτών σε βάρος της υγείας και των πενιχρών πλέον εισοδημάτων των εργαζομένων, των ανθρώπων των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να στηρίξουν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων στον τομέα της Υγείας, με τραγικές συνέπειες για τα παιδιά και γενικότερα τους κατοίκους της περιοχής.
Ερωτάται ο κ. υπουργός, τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση ώστε:
– Να γίνουν άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, σε όλες τις αναγκαίες ειδικότητες (ιατρικό, νοσηλευτικό, οδηγών ασθενοφόρου, παραϊατρικό και βοηθητικό προσωπικό) για να λειτουργεί το ΚΥ Κατούνας σε 24ωρη βάση;».
Από την Πστρα μέχριτην Κόρινθο ιναι η περιοχή με τις περισσότερες κτιριακές δομές υγείας στον Κόσμο.
Νοσοκομείο στην Πάτρα, Πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Ρίο, Νοσοκομείο στο Αίγιο, Νοσοκομέίο στην Κόρινθο..εκος τα κέντρα υγείας σε όλη την παράλια αυτή περιοχή.
Οι κοινωνικές υποδομές καλές είναι αλλά θα πρέπει να αντανακλούν και έναν οικονομικό και όχι κοντά σπάταλο κοινωνικό εξορθολογισμό.
Το μεγάλο πρόβλημα των δημοσίων περίπου αγαθών είναι τα κόστη και οι μακροχρόνιες δεσμεύσεις πόρων. Η δέσμευση αυτή μεταφέρεται ώς μεγενθυμένη έλλειψη πόρων, στην καθοδική φάση κάθε οικονομικού κύκλου.
Όταν άρχιζε διεθνώς ο προβληματισμός για την σχέση κοινωνικών αγαθών καο δεσμευμένω πόρων στις μεγάλες χώρες στην Ελλάδα ήταν η αρχή της διάθεσης τεράστιων πόρων υπερ των δημοσίων αγαθών. Είναι η μόνιμη 25ετή Ελληνική και επιστημονική υστέρηση ( lag) με βάσει της διεθνής εξελίξεις.
Και αυτό είναι που εμφανίστηκε διαφανώς απλο το 2008 και μετά ώς Ελληνική ύφεση και χρεωκοπία. Με αφορμή την ένταξη της Ελλάδος στο ευρώ ( δηλαδή της παραπέρα διεθνικής διασύνδεσης της Ελλάδος με βάση το νόμισμα).
Στον υλικό πυρήνα του φαινομένου είναι η εγκατάλειψη απ την Ελληνική διαχείρηση της αρχής ..για το «περιορισμένο των πόρων» και την αποδοχή της άποψης των «ορθολογικών προσδοκιών».
Το περιορισμένο των πόρων βιώνει εδώ και χρόνια -ώς χρεωκοπία-η Ελλάδα. Για τούτο και τα ταμειακά πλεονάσματα.
Διότι οι πόροι διατίθενται ενώ τα ταμεικά μεγέθη σωρρευονται.
Τα ταμειακά πλεονάσματα είναι το ίδιο των περιορισμένων πόρων. Κοντολογίς το ταμείο είναι το αντίθετο των πόρων.
Και αυτό ειναι που δεν κατάλαβε η Ελληνική πολιτική διαχειριστική τάξη χρόνια. Και ιδιαίτερα τα χρόνια της χρεωκοπίας από το 2008 έως σήμερα.
Και η έμφαση στα αυξητικά ταμειακά πλεονάσματα της κυβερνητικής αριστεράς στην συγχρονία δεν είναι παρά η προοδευτικότητα της μειώσεως των πόρων.