Τρία Κόκκινα Γράμματα… Κάπα Κάπα Έψιλον!

Τόσες φορές έχουμε περάσει από δίπλα και μόλις σήμερα το προσέξαμε. Ίσως να ήταν κι ο ήλιος που αντιφέγγιζε. «Τρία κόκκινα γράμματα: Κάπα, Κάπα, Έψιλον». Υπάρχουν κι αλλού στην πόλη της Λευκάδας. Είναι ακόμη ευδιάκριτα κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια. Κι ας έχουν γίνει προσπάθειες να τα σβήσουν. Είναι κι αυτή η άτιμη η μπογιά, αυτό το βαθύ κόκκινο, που αντέχει στον χρόνο…

Θυμηθήκαμε τους στίχους του κομμουνιστή ποιητή, του Γιάννη Ρίτσου. Τους έγραψε γι΄ αυτούς που πάλεψαν για μια λεύτερη Ελλάδα. Γι΄ αυτούς που δεν προσκύνησαν Γερμανούς κι Αμερικανούς κι ούτε συνεργάστηκαν μαζί τους. Γι΄ αυτούς που έδωσαν την ζωή τους για τον σοσιαλισμό και για έναν καλύτερο κόσμο. Το ΚΚΕ δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του. Δεν χάιδεψε ποτέ αυτιά για να κλέψει ψήφους. Κι όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών ένα είναι σίγουρο, ότι η επιρροή του στον κόσμο είναι πολύ μεγαλύτερη από τα όποια εκλογικά του ποσοστά… Γιατί σε έναν και κάτι αιώνα ζωής έχει σφυρηλατήσει δεσμούς αίματος με τον ελληνικό λαό.

Γράψαμε ιστορία. Συνεχίζουμε. Θα νικήσουμε. «Η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω…».

«Κάπα, Κάπα, Έψιλον.
τρία κόκκινα γράμματα…
Πολύ πονέσαμε σύντροφοι,
πολύ ξαγρυπνήσαμε
πολύ μακριά κοιτάξαμε
από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο.
– δικό μας αίμα
τρία κόκκινα γράμματα
σεμνή υπογραφή του λαού μας
στις λεωφόρους του μέλλοντος
ο δρόμος φεύγει γρήγορα
η Ιστορία δεν γυρίζει πίσω…»