Σβάρνισμα φακής παλιά, στον Αη Δονάτο Εγκλουβής

ΓΙΑ «ένα πινάκιο Φακής»! (συνέχεια) – ΤΟ ΣΒΑΡΝΙΣΜΑ

Η φακή ξεράθηκε στ΄ αλώνια και στη συνέχεια πρέπει να σβαρνιστεί. Από μια εμπειρία αιώνων δημιουργήθηκε ένα πρωτόγονο εργαλείο από χοντρά ξύλα που στη κάτω επιφάνεια είχε κοπίδια από κοφτερές στουρναρόπετρες που αργότερα αντικαταστάθηκαν από κομμάτια σιδερένιων πριονιών. ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΣΒΑΡΝΑ.

Επάνω στη σβάρνα ανέβαινε όρθιος ο φίλος μου ο Μένιος και αργότερα, όταν κουράζονταν, κάθονταν, τοποθετώντας και μια πέτρα μια και ήταν ολιβαρής ο καημένος!

Τη σβάρνα έσερνε ένα χοντρό ζώο, κυρίως άλογο και σκοπός ήταν να κομματιάσει τα ξερά φυτά της φακής και να τα ετοιμάσει για τ΄ αλώνισμα.

Πόσους κύκλους, πόσους κύκλους ιδρώτα έκανε στη ζωή του πάνω στ΄ αλώνια ο φίλος μου ο Μένιος κανένας δεν ξέρει!

Το μόνο που ξέρει ο ίδιος είναι ότι το μέτωπό του είναι ολοκάθαρο και πέρασε όλη η ζωή του «αντί Πινακίου Φακής»!

ΝΑ ΄ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ ΜΕΝΙΟ!