Σαν σήμερα η Μαρία Κάλας τραγουδά στο Φεστιβάλ
Σαν σήμερα πριν από 55 χρόνια στην τελετή λήξης του 30ου φολκλορικού φεστιβάλ Λευκάδας τραγούδησε ανεπάντεχα η Μαρία Κάλλας. Την συνόδευσε στο πιάνο ο 18χρονος Κυριάκος Σφέτσας.
Γιάννης Γιαννακόπουλος
(Πηγή: sinidisi.gr)
Σημειώνει ακόμη ο δημιουργός του βίντεο Γιάννης Γιαννακόπουλος στον ιστότοπο You Tube:
«Την 30η Αυγούστου του 1964, στη λήξη του 3ου Φολκλορικού Φεστιβάλ Λευκάδας, η Μαρία Κάλλας τραγούδησε την άρια «VOI LO SAPETE O MAMMA» από την Cavalleria Rusticana του Mascagni».
Την κορυφαία υψίφωνο όλων των εποχών συνόδευσε εκείνη την βραδιά στο πιάνο ο 18χρονος, σπουδαστής τότε της μουσικής, Κυριάκος Σφέτσας.
Το ανεπάντεχο αυτό γεγονός συζητήθηκε και απασχολεί ακόμα τους μουσικούς κύκλους σε διεθνές επίπεδο….
Ήταν η εποχή της παντοδυναμίας του Αριστοτέλη Ωνάση που είχε καταστήσει τον Σκορπιό, το μικρό ιδιόκτητο νησάκι κοντά στο Νυδρί, «το κέντρο του κόσμου και φιλοξενούσε μεγάλες προσωπικότητες από όλο τον κόσμο.
Υ.Γ. Το βίντεο αυτό αποτελεί ανασκευή παλαιότερης ανάρτησής μου.»
Ο Αρίστος ο Ωνάσης την είχε γκλαμουριάσει και τον καψουρεύτηκε η ντίβα και για χάρη του τραγούδησε στην Λευκάδα. Η καψούρα ( είναι δυνατό και ωραίο συναίσθημα και να επιδιώκεται απ τους νεότερους) της Κάλας και η γκλαμουριά τιυ Ωνάση λέκάνάν ένα μεγάλο στον τόπο.
Τελθκά απ ότξ φαίνεται η καψούρα ήταν αμκιβαία μεταξύ Ωνάση και Κάλας με το πέρασμα του χρόνου @στον πολυετή ερωτικό δεσμό των , μέχρι που ο Ωνάσης είπε ότι με αυτόν έγινε Σινιορίνα από Σινιόρα που ήταν πρίν , αφού ήταν παντρεμένη με τον Σινιόρο Βιομήχανο και Μανατζέρ της Ιταλό Μενεγκίνι.
Ο Αριστος την καψυριασε ώς εκδίκηση στην συζυγλο του νεαρά καλονή ( 21 χρόνια διαφορά) Τίνα Ωνάση η οποία είχε καψουρευτεί με τον Βραζιλξάνο μικροτερό της 10 χρόνια εκολαπτόμενο πλαίυ μπόυ Ρεινάλντο Χερρέρα και του έμσθε τα μυστικά του έρωτα.Τα οποία της είχε μάθει ώς σύζυγος ο Αρίστος Ωνάσης.
Ο Αρίστος Ωνάσης όμως δίδαξε τα μυστικά του έρωτα στην μικροτερή του και αυτή κατά 18 χρόνια Μαρία Κάλας ( 18 χρόνια διαφορά).Διότιβη Μαρία Κάλας είχε μπλέξει με τον κατά 33 χονια μεγαλύτερο της σύζυγο Μενεγκίνι ο οποίος φαίνεται δεν τράβαγε στην ερωτική διδαχή.
Μετά ο Αρίστος πάλι είπε να μπλέξει με την κατά 23 χρόνια μικροτερή του Τζάκυ ( τα 18 χρόνια διαφορά με την Κάλλας και τα 21 χρόνια με την Λιβανού ήταν λίγα) και για τούτο είπε να κάμει μια αναβάθμιση και πήγε στα 23 χρόνια διαφορά.
Η Λευκάδα ως τόπος πρέπει να επαίρεται και να υπόσχεται και να προαγάγει και να προβάλλεται ώς τόπος δυνάμει δυνατής καψούρας ανθρώπων
Στο τέλος βέβαια κάθε καψούρας οι αμοιβαίως καψουρεμένοι θα πρέπει να ξέρουν ότι θα τσακωθούν άγρια μέχρι.
Αυτή είναι μια σταθερά των ανθρωπίνων σχέσεων, αλλά αυο δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποφύγουν την καψούρα την οποία πρέπει μετά μανίας να επιδιώκουν οι άνθρωποθ και δή οι νεότεροι.Όχι πώς απαγορεύεται στους μεγαλύτερους που και τα τελευταία χρόνια πληθύνθηκαν οι καψούρες συνδυαστικά ηλικιακά σε όλο το φάσμα των ηλικιών καιβσε όλες τις κοινωνικές τάξεις ανάμικτα.
Η καψούρα ξναι μια παράμετρος της πάλης των σχέσεων , η οποία ( πάλη των σχέσεων) προηγείται της πάλης των τάξεων.
Η πάλη των σχέσεων διαπερνά κάθετα οριζόντια διαγνώνια και κερματίζει όλο το φάσμα της ταξικής πάλης , και ανακατανέμει τις κοινές παραμέτρους πάνω στις οποίες δομείται θεωρητικά η πάλη των τάξεων. Η ομαδοποίηση κοινωνιολογικά ποσοτήτων καθημερινότητας ώς δήθεν στοιχείο κοινής βάσης για την ανάπτυξη της ταξικής διεκδίκησης και οργάνωσης των κοινωνικών τάξεων, η ομαδοποίηση αυτή προσβάλλεται σπ την παρεμβολή της σχεσιακής πάλης μεταξύ των μελών των κοινωνικών τάξεων με καταλύτη και τελεστή την καψούρα προσωποποιημένη και προσωπική. Προσωποποθημένη γιατί ο/ η καψούρης/α εγγεγράφει στην άλλη/ον αντίστοιχα στοιχεία που θέλει να έχει και όχι στοιχεία που έχει.
Ο μεγάλος Ισπανός σκηνοθέτης Λουίς Μπουνιουέλ στην φιλμογραφία του έδινε τεράστια σημασία στην καψούρα , θέλοντας να τονίσει το ανθρωποκεντρικό μήνυμα καξ υπόβαθρο της ιστορίας.Ίσως γιατί ο ίδιος έζησε χρόνια στο Μεξικό μετά την επικράτηση του Φρανκισμού το 1939, αλλά και γιατί είχε ζήσει από κοντά και τις ιστορικές αδεξιότητες και ασυμφωνίες των Δημοκρατικών , κουμουνιστών και αναρχικών της Ισπανίας.Που όλα μαζί συνέθεταν τον καμβά του εξοβελισμού της ανθρώπινης ζωής πρός χάριν της οχύρωσης των αντιπάλων στην προσπάθεια για την εξουσία και την επθβολή της μιας ιδεολογίας πάνω στην άλλη.
Μπορεί σε όρους μεγάλης κίνησης της ιστορίας να επιδιώκεται η δημοκρατία και η δικαιοσύνη αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνεται στην βάση σκοτωμών και εκτοπίσεων και εξοντώσεων ανθρώπων ώς ιδεολογικά αντιπάλων.
Στην «» κρυφή γοητεία της μπυζουαρζίας «» ανατρεπτικό και κάπως αναρχούμενο φίλμ , κάνει φανερά την κατάδειξη της καψούρας ώς διαταξικό χαρακτηριστικό των ανθρώπων, βάζοντας μάλιστα τον αστό μπουρζουά στην θέση του αυτοομολογούμενου καψουριάρη με κάθε κατάκτησή του σε γυναίκα . «» Δεν μπορώ να ειμαι με μια γυναίκα αν δεν είμαι φλογερά ερωτευμένος και παθιασμένος μαζί της «».
Στην κοινωνική ανάλυση μπορελι τα μοντέλα κοινωνικής προσέγγισης να ερμηνεύουν και να υπονοούν την ταξικότητα και της καψούρας ( οι καψούρες να γενιώνται μέσα στα άτομα της ίδιας κοθνωνικής τάξης ώς συναναστρεφίμενα κατ ανάγκη στην καθημερινότητα) , αλλά αυτή ειναι η μια πλευρά της ανάλυσης. Γιατί τίποτα δεν εξασφαλίζει μέσα στον κοινωνικό συγχρωτισμό ότι δεν έρχονται σε επαφή καθημερινότητας και διαταξικά οι άνθρωποι. Και εδώ σε αυτές τις συνάφειες και τους αναγκαστικούς συγχρωτισμούς διαβίωσης επέρχονται και οι καψούρες διαταξικά. Το έδειξε χαρακτηριστικά στο φίλμ «» η Κυρία και ο Ναύτης «» η Λίνα Βερτμίλερ. Όπως και οι Αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές παλαιοτέρων εποχών , αλλά και αρκετά συγγραφικά έργα για τα οποία η καψούρα ( εκπληρωμένη ή ανεκπλήρωτη ) αποτελεί και κύρια πηγή συγγραφικής έμπνεύσεως.
Αλλά και τα Μεσογειακά καυτά καλοκαίρια με την διάχυση του τουρισμού και της κινητικότητας των ανθρώπων για αναψυχή πόσες ιστορίες καψούρας δεν κυοφορούνται και εκδηλώνονται με τις περισσότερες να έχουν και ημερομηνία λήξης ώς το κάθε Φθινόπωρο , τότε που τα φύλλα είναι φθινοπωρινά, και με τις πρώτες ψιχάλες κρυώνουν οι καιρικές συνθήκες που οδήγησαν και οργάνωσαν τις θερμοκρασίες της καψούρας τα καλοκαίρια.
Το λέει και το τραγούδι ::// Και για να γίνει ποτέ να σε ξεχάσω // πρέπει Φθινόπωρο ναρθεί ξανά//μα πάντα θάρχονται τα φύλλα// τα φύλλα που είναι φθινοπωρινά//.
Στις αρχές της Δεκαετίας του 1970 ο τραγουδιστής Φίλιποος Νικολάου ήταν καλύτερος αποδεκτότερος απ τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα.
Αλλά η επένδυση στον τραγουδιστή Νταλάρα της δισκογραφικής εταιρείας ήταν μεγαλύτερη και πάντα βέβαια έδειχνε ποιό κερδοφόρα.
Ήταν και το πατρικό ενδιαφέρον του μουσικού ( κατά τον ίδιο) πατρός του για τον υιό του στον χώρο και για τούτο προχώρησε τοολο κόνσεπτ του «:τραγουδιστή»» Γιώργου Νταλάρα.
Το τραγούδι «» τα φυλλα που είναι φθινοπωρινά «» ήταν ενδεικτικά καλύτερο απ το «» Νάτανε το εικοσιένα «». Και αρκετά άλλα τότε την ίδια εποχή.
Αλλά η εταιρεία δίσκων -όχι κατ ανάγκη καλυ τραγουδιού-η ρεκλάμαρε τον Γιώργο Νταλάρα ήταν ποιό κολπάτη απ την εταιρεία δίσκων -με καλύτερα τραγούδια-που ρεκλάμαρε τον Φίλιππο Νικολάου .Και κατ αντιστοιχία συνέβαινε με άλλους τραγουδιστές.
Ακόμη θα πρέπει να αναφερθείοτι η συγκεκριμένη οδα τραγούδι δύο κουπλέ δύο ρεφραίν για κοντά στα 2,5 λεπτά το τραγούδιηταν πατέντα της επαιρείας που προμοτάριζε δια του Νταλάρα και άλλων την εμπορικότητα του τραγουδιού της φευγαλέας χωρίς μουσικότητα τραγουδιστικής δομής, σε βάρος τηςοποιας μουσικής και στιχουργικής ποιότητας.Δηλαδή το τραγούδι κλισέ της αρπαχτής και με πρωτοκανόνι τους Νταλαραίους τραγουδιστές ώς φάσμα κλπ συνθέτες.
Πολλές φορές αν δεν ειχαν στίχο επαναλάμβαναν οργανικά μουσικά το κουπλέ και κλείναν το τραγούδι με το ρεφριν.
Δηλαδη συνολικά μουσικό και τραγουδιστικό σκηνικό του αέρα πατέρα και της μουσικοτραγουδιστικής αρπαχτής.
Απαγορευόνταν το τραγούδι νάχειβδιάρκεια πάνω απ 2 έως 2,5 λεπτά της ώρας, οι διαφημίσεις στο ραδιόφωνο ήταν στημένες απ την δισκογραφική εταιρεία για ρεκλάμα , η μουσική ποιότητα κατέβαινε, οι στιχουργοί και οι συνθέτες και οι τραγουδιστές της ευρύτεργς Νταλαρικής αισθητικής κονόμαγαν και ενέδιδαν, και προετοιμάστηκε ο δομος για το σκυλσδικο και κολάδικο τραγούδι του οποίου ένας απ τους προάγγελους ήταν ο Τραγουδιστής ονόματι Γιώργος Νταλάρας και οι συν αυο κομπανία μουσικών στιχουργών οργανοπαιχτών.
Και μέσα σε αυτό το εταιρικό δισκογραφικό παραγωγικ συνοθύλευμα μπλέξανε καξ αξιόλογοι μουσικοί και στιχουργοί , που σε άλλες συνθήκες θα ειχαν δώσει περισότερα σημαντικά μουσικά και στιχουργικά θέματα.
Το φαινομενο αυτό δεν ιναι ανεξάρτητο απ τον καταναλωτισμό λογ κυοφορήθηκε χωρίς βάση μέσα στο στρατιωτικό καθεστώς της εποχής και που έμεινε αναγνωρίσιμο στην μεταπολιτευτική πρακτική και εποχή. Κάποια εποχή θα πρέπει να μελατηθεί το φαινόμενο -δειγμα η εξαφάνιση των δισκων των 45 στροφών- υπερ των μεγάλων δίσκων με τα πολλά συνήθως 12 τραγούδια του συγκεκριμένου χρόνου τραγουδιού από πρίν. Καιωσε συνδυασι με την εμφάνιση του σκυλάδικου τραγουδιού ( επιεικής αλα φανερή μορφή του οποίου ήταν η τραγουδιστική Νταλαρική κουλτούρα) του όλα τα λέω και τραγουδάω και τα ανέχομαι , και ας μην τραγουδάω τίποτα ουσιαστικά.