Πέθανε σε ηλικία 103 ετών ο ηθοποιός Κερκ Ντάγκλας

Πηγή: Associated Press

Πέθανε την Τετάρτη 5 Φλεβάρη ο θρυλικός Σπάρτακος του σινεμά Κερκ Ντάγκλας σε ηλικία 103 ετών.

Είχε πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Σπάρτακος» σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κιούμπρικ και σενάριο Ντάλτον Τράμπο, ο οποίος βρισκόταν στην περίφημη «μαύρη λίστα» των δέκα καλλιτεχνών του Χόλιγουντ κατά τη διάρκεια του Μακαρθισμού με τις κατηγορίες ότι συμπαθούσαν ή ήταν συνδεδεμένοι με το Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ.

Ο Κερκ Ντάγκλας πρωταγωνίστησε στον αγώνα για την κατάργηση της κατάπτυστης λίστας, λέγοντας αργότερα ότι αυτό τον έκανε περήφανο περισσότερο από οποιονδήποτε ρόλο.

Ο Σπάρτακος κατά την ρωμαϊκή περίοδο, στην αυγή της πρώτης μετά τον Χριστό χιλιετηρίδας ηγήθηκε στην εξέγερση μονομάχων και δούλων ενάντια στην καταπίεση και έγινε επαναστατικό σύμβολο που ζει μέχρι τις μέρες μας.

Η ταινία προβλήθηκε το 1960 και βρέθηκε πρώτη σε πωλήσεις εισιτηρίων από όλες τις ταινίες των κινηματογραφικών στούντιο «Universal».

Στο παρελθόν ο Κερκ Νταγκλας είχε αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα υγείας και είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή προσβολή.

Γεννημένος το 1916 στη Νέα Υόρκη ο Κερκ Ντάγκλας έπαιξε σε περίπου εκατό ταινίες, γουέστερν, δραματικές, αστυνομικές, πολεμικές και προτάθηκε τρεις φορές για Όσκαρ α΄ ανδρικού ρόλου χωρίς ωστόσο να το κερδίσει ποτέ.

Μόλις το 1995 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για τα 50 χρόνια παρουσίας στον κόσμο του κινηματογράφου, ενώ είχε ασχοληθεί και με την παραγωγή και με τη σκηνοθεσία κινηματογραφικών και θεατρικών έργων.

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στη 17η θέση της λίστας με τους μεγαλύτερους αστέρες όλων των εποχών.

Μερικές μόνο από τις ταινίες του ήταν: «Αμάρτημα του Παρελθόντος» (Out of the Past, 1947), «Φλογισμένα Πάθη» (Champion, 1949), «Αστυνομική Ιστορία» (Detective Story, 1951), «Το Τελευταίο Ατού» (Ace in the Hole, 1951), «Η Ωραία και το Κτήνος» (The Bad and the Beautiful, 1952), «Η ζωή ενός ανθρώπου» (Lust for Life, 1956), «Σταυροί στο Μέτωπο» (Paths of Glory, 1957) και «Επτά Ημέρες του Μαΐου» (Seven Days in May, 1964).

O ίδιος συνήθιζε να λέει ότι στη μεγάλη οθόνη αποτύπωνε το αίσθημα της οργής και της εξέγερσης εναντίον «της αδικίας».

(902.gr)