Ντροπιαστικές εικόνες από το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην Εγκλουβή

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι φωτογραφίες που μας στάλθηκαν από νεαρή συμπολίτισσά μας είναι σοκαριστικές. Έτσι τουλάχιστον αισθανθήκαμε προσωπικά όταν τις πρωτοείδαμε. Έτσι αισθάνθηκε και αυτή η ίδια, όπως μας ομολόγησε σε άπταιστα ελληνικά με μία ελαφριά απόχρωση στην προφορά της, όταν αντίκρισε πρόσφατα μαζί με κάποιους φίλους της τις ντροπιαστικές αυτές εικόνες, που για αντίστοιχες τους μόνο στα κατεχόμενα εδάφη της βόρειας Κύπρου έχουμε κατά καιρούς ακούσει να γίνεται λόγος.

Δεν είναι μόνο η απαράδεκτη ασέβεια προς έναν λατρευτικό χώρο (αυτό ισχύει για οποιοδήποτε λατρευτικό χώρο, οποιασδήποτε εκκλησίας, οποιουδήποτε δόγματος), αλλά και η βεβήλωση ενός στοιχείου της (υλικής) πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου μας. Οι φωτογραφίες μάς έφεραν στο νου ακούσματα και θύμισες των δεκαετιών του 1950 και του 1960 όταν η φτώχεια και η ανέχεια των εποχών εκείνων συνέβαλαν ώστε να γίνονται ανεκτές από τις κλειστές τοπικές κοινωνίες τέτοιες συμπεριφορές. Παραδείγματα υπάρχουν. Όμως σήμερα;!…

Για το συμβάν είναι ενήμερος ο πρόεδρος της Κοινότητας Εγκλουβής ο οποίος έχει προβεί στα δέοντα για την πλήρη αποκατάσταση του χώρου.

Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, πολιούχου της Εγκλουβής, είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.015 μέτρων, πάνω από το χωριό της Εγκλουβής. Από πιτσιρικάς όποτε το κοιτούσα από το χωριό μου, τα Κολυβάτα Αλεξάνδρου, πάντα μου κινούσε την περιέργεια. Φάνταζε από μακρυά σαν καραβάκι, με φουσκωμένα τα πανιά, να ακροβατεί στη γραμμή του ορίζοντα.

Για το εκκλησάκι γράφει ο Εγκλουβησάνος Μιλτιάδης Δ. Κακλαμάνης στο βιβλίο του «Εγκλουβή – Λαογραφικά, κοινωνικά, εκπαιδευτικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κατοίκων της» (Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2005), στο κεφάλαιο εκκλησίες και μοναστήρια:

«…Η ημερομηνία που χτίσθηκε είναι χαραγμένη σε πέτρα άνωθεν της εισόδου της εκκλησίας: 1η Μαΐου 1869 με συνδρομές Δημητρίου και Πάνου Καραμποΐκη. Το δάπεδο στρώθηκε το 1890 όπως γράφεται σε πλάκα που υπάρχει σε δαύτο. Είναι περιμαντρωμένος, έχει στέρνα και καμπαναριό με αλεξικέραυνο. Στοιχεία: Μ1Α 1869 ΕΠΙΡΑ ΘΡ. Ν. ΒΝ ΤΡ. ΓΠ. ΚΡΜ. Πιθανόν ονόματα οικογένειας Βανδώρου και Καραμποΐκη που την ανοικοδόμησαν εκ νέου. Η οικογένεια Καραμποΐκη διεκδικούσε την κυριότητα της εκκλησίας και πάντοτε επίτροπος ήταν ένας από δαύτην. Στα 1870 έγινε μεγάλος σεισμός πριν φέξει και γκρεμίστηκε η εκκλησία. Ξαναχτίσθηκε χωρίς θόλο και στη θέση του τοποθετήθηκε σκεπή με κεραμίδια…».