Σε εξέλιξη η έκθεση ζωγραφικής «Ομηρικά ακρογιάλια» του Γιώργου Κόρδη

Τρεις μέρες ακόμη -μέχρι τις 30 Ιουλίου 2022-, θα διαρκέσει η έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Κόρδη με τίτλο «Ομηρικά ακρογιάλια», που παρουσιάζεται σε επιμέλεια της Χαράς Σαΐτη στην αίθουσα τέχνης «Θεόδωρος Στάμος» και είναι επισκέψιμη καθημερινά (εκτός Κυριακής πρωί) τις ώρες 11.00-13.00 και 19.00-22.00.

«… Τα χρώματα ελληνικά, ομηρικά, βυζαντινά, ο ήλιος και το φεγγάρι κυρίαρχα στοιχεία της φαντασίας σε μεταφέρουν σε εικόνες όμορφες, ζωντανές. Οι έννοιες «έρωτας», «ψυχή, «αρχάγγελος» βαθιές, παίζουν με την ιστορία, τη φιλοσοφία…», σημειώνει στο βιβλίο των επισκεπτών επισκέπτρια της έκθεσης, η οποία ευχαριστεί συνάμα τον ζωγράφο για το ταξίδι μέσα από την τέχνη του στα βάθη της ιστορίας της Ελλάδας.

Η επιμελήτρια της έκθεσης κα Χαρά Σαΐτη προλογίζοντας την έκθεση αναφέρει:

«Καταξιωμένος διεθνώς εικαστικός -ζωγράφος, αγιογράφος και χαράκτης- ο Γιώργος Κόρδης αναζητά φέτος τα «Ομηρικά ακρογιάλια» του στη Λευκάδα. Ισορροπεί μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, νοσταλγός πάντα του ταξιδιού στο χώρο και τον χρόνο, με οδηγό τον χρωστήρα του. Διαπερνάει αιώνες ελληνικού πολιτισμού, ξεδιψώντας τις εικαστικές του αναζητήσεις στην αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο και φτάνοντας ως το σήμερα, εκφράζοντας τις παμπάλαιες αλήθειες με σύγχρονα μέσα. Στο έργο του πατάει με ελευθερία στις κατακτήσεις της αρχαιοελληνικής ζωγραφικής και στις επιταγές της βυζαντινής, καταμαρτυρώντας βιωματικά την ιστορική συνέχεια. Εκεί αναπαύεται αλλά δεν σταματά.

Γνήσιο τέκνο της εποχής του, δε διστάζει να υιοθετήσει σύγχρονες τεχνικές, αφού πρώτα έχει εξαντλήσει τη μελέτη των παραδοσιακών μεθόδων. Εξπρεσιονισμός που παραμορφώνει τις φόρμες για να επιτείνει την έκφραση, υπερρεαλισμός για να ξεφύγει από την υλικότητα, αφαιρετικότητα για να αγγίξει την ποθούμενη πνευματικότητα. Έμπνευση οι ρέουσες γραμμές των μελανόμορφων αγγείων, η μεταφυσική ποίηση του Άσματος Ασμάτων, η αιώνια πάλη της Ψυχής που ζει, πεθαίνει και ανασταίνεται μέσα από διαδικασία Έρωτος, σε μια αιώνια αντιπαράθεση.

Ο Έρως ως κινητήριος δύναμη στο εικαστικό σύμπαν του Κόρδη, πετάει με φτερά αγγέλου, πάσχει ως ατελές ανθρώπινο ον, συστρέφεται εσωτερικά από πόνο βαθύ, προσγειώνεται για να δοθεί, αενάως διαφεύγων. Ίσως απολαμβάνει τη θερινή ραστώνη σε κάποιο Ομηρικό ακρογιάλι. Σε κάποιο ακρογιάλι της Λευκάδας…».