Γιορτινές φιλοσοφίες! (της Ζωής Χαλκιοπούλου)

Της Ζωής Χαλκιοπούλου*

Να πούμε και δυό φιλοσοφίες, έτσι μέρες που είναι. Να πούμε για τα χιλιάδες λαμπιόνια που στολίζουμε τα σπίτια και τους δρόμους. Μεγάλη ποικιλία από σχέδια και χρώματα. Εμένα μ΄ αρέσουν τα μικρά, αυτά που φαντάζουν αστεράκια που κατέβηκαν στη γη. Τα μεγάλα με τρομάζουν. Σαν τα μεγάλα λόγια, τέτοιο πράμα.

Να πούμε και για τα ψώνια και τα πλούσια εδέσματα, γιατί το απαιτεί η περίσταση. Και κρεατικά και πίτες και γλυκά και ένα σωρό για το γιορτινό τραπέζι. Μέρες νωρίτερα οι νοικοκυρές κάνουν το κουμάντο τους μη τυχόν λείψει κάτι.

Να πούμε και για τα δώρα. Πολλά δώρα, κυρίως για τα παιδιά. Περιμένουν πως και πώς τα δώρα του Αϊ Βασίλη. Γιατί ο Αϊ Βασίλης είναι απλοχέρης σ΄ αυτούς που περιμένουν. Στους άλλους, σ΄ αυτούς τους «δεύτερους» ντε, εκεί τσιγκουνεύεται. Το πολύ πολύ να μοιράσει κανένα όνειρο. Δε φταίει αυτός όμως, που να τους προλάβει όλους!

Να πούμε και για την χαρά. Γιατί όλοι χαίρονται αυτές τις γιορτές. Δε ξέρουν ακριβώς τι γιορτάζουν και γιατί χαίρονται. Η ουσία είναι ότι χαίρονται. Όχι επειδή γεννήθηκε ο Χριστός. Όχι, όχι. Επειδή είναι Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, που σημαίνει νταβαντούρι και βόλτες και ψώνια, γι΄ αυτό χαίρονται. Ψιλά γράμματα.

Να πούμε κι άλλα γι΄ αυτές τις γιορτές. Όμορφα και λαμπερά. Λαχταριστά και μυρωδάτα. Όλα θα τα πούμε. Δηλαδή όχι όλα. Θα πούμε μόνο ότι δε μας χαλάει το κέφι.

Δε θα πούμε για οικογένειες που στερούνται τα βασικά για επιβίωση. Ούτε θα πούμε για παιδάκια που κοιτάνε βιτρίνες με θλιμμένο χαμόγελο. Ούτε θα πούμε για μάνες που δουλεύουν νύχτα και δε ξεχωρίζουν γιορτές από καθημερινές. Ούτε για γερόντια που κρατάνε στα χέρια τις φωτογραφίες των παιδιών τους, στο κρεβάτι ενός ψυχρού γηροκομείου. Ούτε για νοσοκομεία, ούτε για μοναχικούς, ούτε για άστεγους, ούτε για την διπλανή πόρτα που μένει η κα Μαρία ξεχασμένη από συγγενείς. Τίποτα δε θα πούμε, γιατί μπορεί και να δακρύσουμε και φύγει το μακιγιάζ. Όχι! Τέτοιες μέρες χαιρόμαστε.

Τώρα θα μου πείτε τις άλλες μέρες του χρόνου, τους σκεφτόμαστε; Τίποτα άλλο δε θα πούμε. Να μη χαλάσουν τα σχέδιά μας. Ένα πράμα μόνο να θυμίσω. Αυτές τις γιορτινές μέρες υμνούμε την αγάπη. Τώρα τι σημαίνει αγάπη; Τι να λέμε… Αν σταματήσουν οι φωνές του κόσμου τούτου, ίσως και να μάθουμε.

* Ιδιοκτήτρια Γκαλερί Αγριλίδες, Πρόεδρος Π.Σ. Πηγαδισάνων ΠΡΟΟΔΟΣ