Αντάμωμα των Αλατριτών με αφορμή την εορτή της Αναλήψεως και πρωτοβουλία του Συλλόγου Απανταχού Αλατριτών

Η σημερινή εορτή της Αναλήψεως στάθηκε η αφορμή για το αντάμωμα των Αλατριτών που έγινε με πρωτοβουλία του Συλλόγου των Απανταχού Αλατριτών. Το πρωί της Πέμπτης 25 Μαΐου 2023 τελέστηκε από τον π. Δημήτριο Κατωπόδη και τον π. Νικόλαο Κοντοπρία όρθρος και πανηγυρική Θεία Λειτουργία με αρτοκλασία στον ομώνυμο ναό που βρίσκεται στη μπασιά του χωριού. Μετά το πέρας της λειτουργίας στην οποία έδωσε μεταξύ άλλων το «παρών» ο επανεκλεγείς βουλευτής Λευκάδας, κ. Θανάσης Καββαδάς), τους προσκυνητές καλωσόρισε εκ μέρους του συλλόγου η κυρία Γεωργία Κονιδάρη (Παλιοπάνου).

Στη συνέχεια, στη μικρή πλατεία του χωριού που βρίσκεται και η βρύση με τα πολλά νερά και τον αιωνόβιο πλάτανο, προσφέρθηκαν στους καλεσμένους βραστή γίδα, σουβλάκια και ποτά. Κάποιες από τις παρακάτω φωτογραφίες είναι από επίσκεψή μας στο χωριό τον περασμένο Μάρτη. Με λύπη διαπιστώσαμε κι αυτή τη φορά ότι ο δρόμος που οδηγεί από τα Χαραδιάτικα στο χωριό συνεχίζει ακόμη μέχρι σήμερα να έχει τα χάλια του.

Μικρό χωριό το Άλατρο. Χωμένο σε μια λάκκα προστατεύεται από τα τριγύρω υψώματα Ραχούλια, Πλαγιά και Γράβα. Δεν φαίνεται να ξεπέρασε ποτέ τους 200 με 300 κατοίκους. Στην απογραφή του 1896 το βρίσκουμε να έχει 159 κατοίκους, 87 άνδρες και 72 γυναίκες. Γι΄ αυτό προκαλούν ακόμη και σήμερα εντύπωση οι πολλές εκκλησίες και τα ξωκλήσια που βρίσκονται στην περιφέρειά του. Δύσκολα εξηγείται. Ευσέβεια;, πίστη;, ίσως και φόβος.

Στο ναό της Ανάληψης εκκλησιαζόταν οι Κονιδαραίοι (Παλιοπαναίοι) και οι Καββαδιαίοι (Βελεντζέοι – Πανελιαίοι). Η Υπαπαντή του Κυρίου, στο κέντρο του χωριού δίπλα από το Δημοτικό Σχολείο που έφτασε να έχει κάποτε 40 παιδιά, ήταν η ενορία των Σολδαταίων και Μαυροκεφαλαίων. Στον Αη Νικόλα άναβαν κερί οι Κατωποδαίοι και οι Αργυραίοι. Υπάρχει επίσης ο κατάγραφος με αγιογραφίες Αη Γιάννης ο Πρόδρομος, στην κορυφή ενός χαμηλού λόφου λίγο πιο έξω από το χωριό με εξαιρετική θέα, κι ακόμη τα ξωκλήσια τ΄Αη Δημήτρη, της Παναγίας Θεοτόκου και των Αγίων Αποστόλων.

Για το όνομα του χωριού και καθώς «η Ιστορία δεν κράταγε μολύβι», αλλά «μίλαγε η αφέντρα η παράδοση κι ότι η μνήμη κράταγε», γράφει ο αείμνηστος Γιάννης Αθηνιώτης (Οδοιπορικό Λευκάδος, 1989):

«Καλέσανε κάποτες τον Οδυσσέα, τον Βασιλιά τσ΄ Ιθάκης, να πάει να πολεμήσει με άλλους πολεμιστάδες. Δεν το ΄θελε. Για ν΄ αποφύγει κρύφτηκε εδώ, Σε τούτο το απόκρυφο το μέρος τη γη ν΄ αρέσκει άρχισε. Μηνύτορες όμως τον ανακάλυψαν. Άρχισε ο Οδυσσέας να κάνει τον τρελό. Δεν γνώριζε κανένανε, δεν μίλαγε καθόλου. Για να πιστέψουν στην τρέλα του σκέφτηκαν κι έβαλαν μπροστά στο άροτρό του το βοηθό του, να δούνε αν θα περάσει απάνω του. Ο Οδυσσέας όλο και λοξοδρόμαε στο συναπάντημα. Άρχισαν να αμφιβάλλουν για την τρέλα του. Πονηρός όμως ήταν κι έμεινε για τούτο ξακουστός. Άρχισε αντί σπορά στη γη να σπέρνει αλάτι. Εδώθε λένε πήρε τ΄ όνομα το χωριό».

********************************************************

********************************************************