Η συντοπίτισσά μας μαγείρισσα και συγγραφέας Εύη Βουτσινά
Η Εύη Βουτσινά γεννήθηκε το 1950 στη Λευκάδα όπου έζησε ως το 1968. Έκανε σπουδές Αγγλικής Φιλολογίας. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με την μαγειρική. Ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα καταγράφοντας συστηματικά την παραδοσιακή κουζίνα. Το υλικό αυτών των καταγραφών είναι και η αφετηρία για την δημιουργική πλευρά της δουλειάς της ως μαγείρισσας. Παράλληλα ασχολείται με την θεωρητική πλευρά της γαστρονομίας και αρθρογραφεί σχετικά. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ποιητική πλευρά της μαγειρικής και ελπίζει ότι θα τα καταφέρει κάποια μέρα να μαγειρέψει με όνειρα και συγκινήσεις.
Η τετράτομη «Γεύση Ελληνική» (Τόμος Α”: ISBN 978-960-03-4606-0, Τόμος Β”: ISBN: 978-960-03-4607-7, Τόμος Γ”: ISBN: 978-960-03-4608-4, Τόμος Δ”: ISBN: 978-960-03-4609-1) είναι το δεύτερο έργο της γύρω από τη γαστρονομία. Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Το ψωμί» κυκλοφόρησε το 1995 από τις Εκδόσεις Τροχαλία και η Β’ έκδοση το 2000 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη (ISBN 960-03-2764-5). Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε από την Καθημερινή το «Όσες γεύσεις φέρνει ο χρόνος» (Καθημερινή, 2000, ISBN: 9789607945365).
Aκολούθησαν η τρίτομη «Aπλή μαγειρική της αγίας καθημερινότητας» (Εκδόσεις Kαστανιώτη, 2004, Τόμος Α”: ISBN 960-03-3651-2, Τόμος Β”: ISBN 960-03-3652-0, Τόμος Γ”: ISBN 960-03-3653-9), το «Kρόκος-σαφράν» (Aναγκαστικός Συνεταιρισμός Kροκοπαραγωγών Kοζάνης, 2004, ISBN 960-86394-0-9), το «Ημερολόγιο 2006, της γης το χρυσάφι» (Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, 2005, ISBN 960-7846-57-5), το «Ημερολόγιο 2008: Άρτος ο περιούσιος» (Εκδόσεις Μίλητος, 2007, ISBN 978-960-8460-86-7), τα «Λευκαδίτικα μαγειρέματα» (Εκδόσεις Fagotto, 2008, ISBN 978-960-6685-14-9), «Τα νηστήσιμα» (Καθημερινή, 2009, ISBN 978-960-475-099-3), η «Καθημερινή μαγειρική» (Καθημερινή, 2009, ISBN 978-960-475-093-1), το «Ημερολόγιο 2010: Άρτος ο περιούσιος» (Εκδόσεις Μίλητος, 2009, ISBN 978-960-464-082-9), το «The Cookery of Lefkada» (Εκδόσεις Fagotto, 2009, ISBN 978-960-6685-19-4), η «Μαγειρική για δύσκολους καιρούς» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2010, ISBN 978-960-03-5104-0), η «Αυθεντική ελληνική κουζίνα» (Εκδόσεις Fagotto, 2010, ISBN 978-960-6685-27-9) και το «Authentic Greek Cooking» (Εκδόσεις Fagotto, 2010, ISBN 978-960-6685-34-7).
Έχει εκδώσει επίσης το τρίτομο έργο «Βιογραφίες 360 Eλλήνων συγγραφέων και μικρό ανθολόγιο» (Εκδόσεις Κτίστη, 1981). Θα ήθελε να μαγειρέψει για τον Θεόδωρο Ντοστογιέφσκι, για τους Μπητλς, για τον Μάρκο Βαμβακάρη και για τον Βαν Γκογκ και πιστεύει πως μια μέρα θα τα καταφέρει (Πηγή: Εκδόσεις Καστανιώτη και βιβλιοnet).
[Gallery not found]
Με την ευκαιρία αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο της Εύης Βουτσινά με θέμα «την ανάγκη επιστροφής στην παραγωγή – υπό προϋποθέσεις» από τον ιστότοπο «γαστρονόμος online» της Καθημερινής (Ημερομηνία δημοσίευσης: 22.08.2011):
| Η μαγείρισσα και συγγραφέας Εύη Βουτσινά γράφει για την ανάγκη επιστροφής στην παραγωγή – υπό προϋποθέσεις.
Σήμερα που όλοι πιστεύουν ότι ως χώρα φτάσαμε στο… μη περαιτέρω και υπάρχουν νέοι άνθρωποι χωρίς δουλειά γεμάτοι ενέργεια και διάθεση για δημιουργία, δεν θα μπορούσαν να πάνε κοντά στους ηλικιωμένους παραγωγούς καλλιεργητές και κτηνοτρόφους, να μαθητεύσουν κοντά τους υπομονετικά, να μάθουν την τέχνη τους με σκοπό να την συνεχίσουν! Υπό δύο αυστηρές προϋποθέσεις: πρώτον να αναλάβει την ευθύνη του ο καθένας και να μη στηριχθεί στην «προστασία» του κράτους αλλά στα δικά του κότσια, έχοντας στο νου του ότι αυτή είναι μια δουλειά που χρειάζεται αφοσίωση, υπομονή, επιμονή και σκληρή εργασία. Δεύτερον να πάρει απόσταση από την καπατσοσύνη, τον ξερολισμό και τη λατρεία της ευκολίας που σκοτώνει τη δημιουργικότητα. Μπορούμε να παράγουμε εκλεκτά προϊόντα, αυθεντικά και με ταυτότητα. Υπάρχουν επιστημονικοί φορείς που μπορούν να βοηθήσουν, υπάρχουν και αγορές έτοιμες να υποδεχθούν και να πληρώσουν το χρήμα που αναλογεί και, βέβαια, υπάρχουν μεμονωμένες προσπάθειες που ανθούν και ανταμείβουν τους γενναίους που τις αποτόλμησαν. Χρειάζεται ο τόπος μας να ξαναβρεί την περηφάνια του για τις νοστιμιές του και οι επίδοξοι τολμητίες να εμπεδώσουν τις απλές προαιώνιες αλήθειες. Δεν γίνεται, λόγου χάριν, να φτιάξεις κεφαλονίτικο τυρί με ζώα που βόσκουν στη Ρούμελη ή στη Μακεδονία. Πρέπει να έχεις την ντόπια ράτσα προβάτων που δεν θα την ταΐζεις με «γιαρμά», αλλά να τρώει τα χορταράκια του Αίνου. Θα έχει τη μυρωδιά και τη γεύση καθώς και την ιδιαίτερη τεχνική του συγκεκριμένου τόπου, θα είναι προϊόν ξεχωριστό, μοναδικό στο είδος του και ο παραγωγός του εκτός από το οικονομικό όφελος θα είναι περήφανος για τη δουλειά του. Αυτό το τελευταίο μας έλειψε πολύ τα τελευταία χρόνια. Ο Γαστρονόμος βράβευσε και πάλι φέτος ανθρώπους που κάνουν τέτοιες δουλειές με ευθύνη και συνέπεια και χαρήκαμε πολύ που τους γνωρίσαμε. Μια σκέψη έκανα και σας την είπα. Δεν χρειάζονται ηρωισμοί ούτε πολλά λόγια. Η σιωπή σ’ αυτήν την περίπτωση είναι αξία ίση με τον μόχθο που απαιτούν αυτές οι ξεχωριστές δουλειές. |
Πηγή: γαστρονόμος online (www.gastronomos.gr)
Φώτο: Δημήτρης Μιχαλάκης
