Θάσος: Οργή και αγανάκτηση για το γεγονός ότι ένας άνθρωπος με αμαξίδιο αναγκάστηκε να ταξιδέψει σε γκαράζ πλοίου

Ερώτηση είχε καταθέσει το ΚΚΕ από τον Ιούλη του 2024

Οργή και αγανάκτηση προκαλεί το νέο περιστατικό όπου ένας άνθρωπος με αμαξίδιο αναγκάστηκε να ταξιδέψει σε γκαράζ πλοίου για τη διαδρομή λιμένας Θάσου – Κεραμωτή Καβάλας και μάλιστα εν μέσω καύσωνα, λόγω έλλειψης ράμπας.

Και αυτό το περιστατικό φέρνει και πάλι στην επιφάνεια με τραγικό τρόπο την έλλειψη υποδομών για τα ΑμεΑ σε πλοία και όχι μόνο.

Σε ένα κυνήγι εντυπώσεων και κάτω από την κατακραυγή, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Ναυτιλίας, «έγιναν αυστηρές συστάσεις στον πλοίαρχο, ιδίως ως προς το ότι δεν έλαβε κατάλληλη μέριμνα για την τοποθέτηση του ΑμεΑ και του συνοδού του σε χώρο κατάλληλα διαμορφωμένο και ασφαλή». Στην ουσία η κυβέρνηση πετάει την μπάλα στην εξέδρα καθώς συγκαλύπτονται οι ευθύνες της εταιρίας και διατηρείται το απαράδεκτο καθεστώς τα πλοία να παραμένουν απροσπέλαστα για ΑμεΑ.

ΤΕ Καβάλας του ΚΚΕ: Η ανθρώπινη ζωή, η υγεία και η αξιοπρέπεια θεωρούνται περιττό κόστος

Τα περιστατικά που είδαν τη δημοσιότητα προκαλούν αγανάκτηση σημειώνει η ΤΕ Καβάλας του ΚΚΕ. Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Η αγανάκτηση μεγαλώνει από το όψιμο ενδιαφέρον – κυνήγι εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού του υπουργού, που προαναγγέλλει διώξεις και πρόστιμα στο προσωπικό. Όπως και από τις ανακοινώσεις της εταιρείας και του Οργανισμού Τουρισμού Θάσου που τα βρίσκουν όλα «καλώς καμωμένα» και ανησυχούν μήπως θιγεί η «τουριστική εικόνα» του νησιού.

Για όσους βιώνουν καθημερινά την κατάσταση, πόσο μάλλον για όσους εργάζονται σε αυτή, η πραγματικότητα βοά: Απαραίτητη υποδομή που μόνο εκ των υστέρων ελέγχεται αν υπάρχει και λειτουργεί και εκπαίδευση/οδηγίες – κενό γράμμα, όταν τα πάντα υποτάσσονται στην ταχύτητα υπερπλήρωσης του κάθε δρομολογίου, που σημαίνει κέρδη πάνω στα κέρδη για τις ναυτιλιακές εταιρείες.

Η πολιτική του κόστους – οφέλους είναι η «κανονικότητα» της κυβέρνησης και των προηγουμένων, είναι το εφαρμοζόμενο «ευαγγέλιο» των εταιρειών. Σε αυτή τη ζυγαριά σαν κόστος περιττό μετριέται η ανθρώπινη ζωή, η υγεία, η αξιοπρέπεια.

Το ΚΚΕ σχεδόν ακριβώς ένα χρόνο πριν, με αφορμή περιστατικό – καρμπόν στις ίδιες γραμμές είχε κάνει κοινοβουλευτική ερώτηση, φέρνοντας και στη βουλή τις διεκδικήσεις του αγωνιστικού αναπηρικού κινήματος, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους μιας τέτοιας απαράδεκτης κατάστασης.

Το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!» επιβεβαιώνεται και με αφορμή τέτοια περιστατικά.

Εδώ και τώρα:

– Να μη χρειαστούν κι άλλα περιστατικά για να ληφθούν όλα τα μέτρα και να υπάρξουν όλες οι υποδομές για την πρόσβαση, την ασφαλή και ανθρώπινη μετακίνηση ΑμεΑ, και των συνοδών τους, ασθενών, χρόνιων πασχόντων κλπ.

– Σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές μεταφορές για το λαό, με όλες τις απαραίτητες προβλέψεις για τα πιο ευάλωτα τμήματα και τις ειδικές ανάγκες τους.

– Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους στις θαλάσσιες μεταφορές, απαραίτητες τόσο για τη δική τους ασφάλεια και υγεία όσο και των επιβατών».

Απαράδεκτο τα πλοία να είναι απροσπέλαστα

Σε δήλωσή του ο Νέστορας Ξυλάς, κινητικά ανάπηρος, μέλος της πανελλαδικής γραμματείας της ΣΕΑΑΝ και Γραμματέας στην Περιφερειακή Ομοσπονδία Β. Αιγαίου ΑμεΑ σημειώνει:

«Το νέο περιστατικό στη Θάσο, όπου άτομο με αμαξίδιο αναγκάστηκε να ταξιδέψει σε γκαράζ πλοίου για τη διαδρομή λιμένας Θάσου – Κεραμωτή Καβάλας, φέρνει και πάλι στην επιφάνεια για τρίτη συνεχόμενη χρονιά με τραγικό τρόπο την έλλειψη υποδομών για τα ΑμεΑ σε πλοία και όχι μόνο. Οι κυρώσεις στον Πλοίαρχο και το πλήρωμα, αθωώνουν τους πραγματικούς υπαίτιους, πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα. Έτσι, όχι μόνο δεν αλλάζει η κατάσταση, αλλά συγκαλύπτονται οι πραγματικές ευθύνες της εταιρίας, διατηρείται το απαράδεκτο καθεστώς τα πλοία να παραμένουν απροσπέλαστα!

Το τεράστιο πρόβλημα του να ταξιδεύεις σε γκαράζ και μάλιστα σε συνθήκες καύσωνα όχι μόνο μας προσβάλλει ως ανάπηρους, αλλά μας εκθέτει σε τεράστιους κινδύνους και είναι δείγμα της βαρβαρότητας που επικρατεί στο όνομα του κυνηγητού του κέρδους των ακτοπλόων που λειτουργούν ως κράτος εν κράτη και δείγμα των σκηνικών γαλέρας που επικρατεί πίσω από την βιτρίνα του τουρισμού, “ατμομηχανή της ανάπτυξης”.

Βέβαια, τα προβλήματα προσβασιμότητας με τα πλοία δεν σταματάνε στο παραπάνω πρόβλημα. Σε πολλά πλοία δεν υπάρχουν κατάλληλες ράμπες, αναβατόρια, σύγχρονα αμαξίδια, εξειδικευμένο προσωπικό βοήθειας σε ΑμεΑ, επαρκής αριθμός καμπινών ΑμεΑ, εσωτερική υποδομή προσβασιμότητας στα διάφορα μέρη του πλοίου, τουαλέτα ΑμεΑ.

Πολλά από αυτά ισχύουν και σε πλοία που διαθέτουν ορισμένες υποδομές όπως ασανσέρ.

Όλα αυτά χρειάζονται γενικές παρεμβάσεις και τροποποιήσεις, δεν διορθώνονται με «κυρώσεις” αλλά με την απαίτηση όλα τα πλοία να γίνουν προσβάσιμα με τις ανάλογες μετατροπές και την ύπαρξη ειδικευμένου προσωπικού.

Τα ΑμεΑ και οι οικογένειές μας, χρειάζεται να τα διεκδικήσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, μέσα από το κίνημά μας, τα σωματεία, τους συλλόγους, τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων πανελλαδικά.

Τέλος, να επισημάνουμε ότι προσβασιμότητα σημαίνει και πιο φθηνό εισιτήριο, το οποίο αυξάνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια για να μην απειληθούν τα κέρδη. Καλά τα πανηγύρια για την αύξηση του τουρισμού, όμως η πραγματικότητα λέει πώς το 50% των Ελλήνων δεν θα κάνουν διακοπές και ένα μεγαλύτερο ποσοστό είναι οι ανάπηροι, οι χρόνιοι πάσχοντες και οι οικογένειές τους από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που βρίσκονται σε αυτή τη θέση.

Η οργάνωση, ο αγώνας, η αλληλεγγύη η μόνη διέξοδος. Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

(902.gr)