Κρυφές ομορφιές της Λευκάδας: Το ξωκλήσι του Άη Γιώργη στο Φτερνό

Απ΄ τις κρυφές ομορφιές του τόπου μας.

Οι ντόπιοι που τα βλέπουν συχνά τα θεωρούν αυτονόητα, οι άλλοι θα πρέπει να τα ψάξουν πολύ ή να πέσουν τυχαία πάνω τους, αφού δεν φαίνεται να αναφέρονται στους διάφορους τουριστικούς οδηγούς.

Μια απ΄ αυτές τις ομορφιές το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, πάνω από το Φτερνό. Χτισμένο σε ρυθμό απλής βασιλικής, με δίρριχτη σκεπή. Ένα πρόχειρο πρόσθετο κτίσμα στη μια πλευρά του ναΐσκου, κατεστραμμένο σήμερα, φανερώνει σημάδια κατοίκησης.

Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς χτίστηκε το εκκλησάκι, που βρίσκεται σε ένα πλάτωμα μέσα σε ένα εξαίσιο φυσικό περιβάλλον. Ο κτητορικός ναΐσκος ανήκει σήμερα στους Αναστάσιο και Διονύσιο Παπακωστόπουλο του Σπυρανδρέα, μας πληροφορεί μια πλάκα στην είσοδο, που έχει πρόσφατα εντοιχιστεί.

Στο αιωνόβιο πουρνάρι, δίπλα ακριβώς από το κτίσμα, κρεμασμένη μια παλιά καμπάνα, του 1940. Ο ήχος γλυκύτατος, μας θύμισε τα παιδικά μας χρόνια. Όχι σαν αυτές τις σημερινές με τους μεταλλικούς και μονότονους ήχους, που αν έχεις την ατυχία και βρίσκεσαι κοντά σε προετοιμάζουν για τον ωριλά ή στην χειρότερη των περιπτώσεων για τον ψυχίατρο.

Τώρα, το κύριο που θα θέλαμε να επισημάνουμε δεν είναι αυτό καθαυτό το ξωκλήσι, αλλά τα αιωνόβια δέντρα. Πρώτη φορά βλέπουμε τέτοιο πουρνάρι στα μέρη μας. Ο κορμός του είναι τριπλάσιος σχεδόν, αν όχι μεγαλύτερος, από αυτό που βρίσκεται έξω από την εκκλησία της Παναγίας της Αλεξανδρίτισσας για όσους το ξέρουν.

Σε λίγα μέτρα απόσταση βρίσκεται ακόμη μια υπερωνόβια κοκορεφτιά (κοκορεβυθιά). Δεν πρέπει να υπάρχει δεύτερη στο νησί μας. Αξίζει να χρονολογηθούν και να προστατευθούν, γιατί πρόκειται πράγματι για μνημεία της φύσης.

Όλως παραδόξως και χωρίς να μπορούμε να δώσουμε μια επαρκή εξήγηση ως ώρας το χωριό αυτό, ιδίως η πέριξ περιοχή, είναι γεμάτο με κάθε λογής πολύχρονα δέντρα. Πέρα από τα προαναφερόμενα είδη, ιδιαίτερα τα πουρνάρια, που τα συναντά κανείς ακόμη και μέσα στον ίδιο τον οικισμό, εντύπωση μας έκαναν οι πολυχρονίτικες χοντρόκορμες αγριοπιδιές, για τις οποίες όμως αξίζει να επανέλθουμε.