Μια ντισκοτέκ στο… Παράδεισο
Οι δεκαετίες του 1970 και 1980 ήταν η εποχή της μεγάλης άνθησης των ντισκοτέκ, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η εξέλιξη αυτή δεν άφησε ανεπηρέαστο και τον μικρό μας τόπο, την Λευκάδα, που είχε ξεκινήσει να κάνει τα πρώτα του τουριστικά βήματα. Οι παλιές ντισκοτέκ έγραψαν τη δική τους ιστορία στη νυχτερινή ζωή τόσο της πόλης της Λευκάδας όσο και και του κοσμοπολίτικου για την εποχή του Νυδριού, με τους νέους της εποχής, ντόπιους και ξένους, να ξημερώνονται υπό τους ήχους δυνατής χορευτικής μουσικής στα στέκια της εποχής εκείνης.
Ανάμεσα από τα δύο αυτά για την εποχή τους τουριστικά θέρετρα του νησιού μας, στον Παράδεισο της Λυγιάς, θα ανοίξει προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970 μία ακόμη ντισκοτέκ. Αμυδρά τη θυμάμαι, αφού είχα φύγει για τη Γερμανία, αλλά την είχα επισκεφτεί κάποιες φορές τα καλοκαίρια. Ο πρώτος ιδιοκτήτης της, που είχε κατασκευάσει και το κτίριο, ήταν σύμφωνα με πληροφορίες ο ο Σ.Γ.
Η κατασκευή της ντισκοτέκ είχε μάλιστα προαναγγελθεί από τον τοπικό τύπο, όπου διαβάζουμε:
«Στο μαγευτικό Παράδεισο του νησιού κοντά στη θάλασσα και το βουνό με το πλατύ φύλλωμα και τη θυμαριάτικη μυρωδιά πρόκειται να ανοίξει μια σύγχρονη ΝΤΙΣΚΟΤΕΚ από συμπατριώτη μας. Ωραία προσπάθεια και πρωτοβουλία. Ήταν ένα είδος που έλειπε και που πολλούς θα τραβήξει ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Οι εργασίες του οικήματος προχωρούν και πολλοί Λευκαδίτες άρχισαν τις περίεργες επισκέψεις των προς τον Παράδεισο. Με τη δημιουργία αυτού του κέντρου συμπληρώνεται η έλλειψη στα εξοχικά κέντρα της Λυγιάς όχι όμως και η έλλειψη του ξενοδοχείου». (Ηχώ της Λευκάδας, αριθ. φύλλου 54-55, Ιούνιος-Ιούλιος 1975).
