Το Βλυχό στις αρχές του περασμένου αιώνα

Το λιμάνι του Βλυχού από το βουνό των Σκάρων

«ΒΛΥΧΟ». Όρμος ευρύς και ασφαλέστατος κλειόμενος από οροσειράς και του δυτικώς αυτού ελαιώνος. Άλλοτε ονομαστός, διότι εντός αυτού αναυλόχει ο Ενετικός Στόλος της πανισχύρου Δημοκρατίας.

Τον λιμένα τούτον ο Δαίρπφελδ θεωρεί καθ” όλα όμοιον με τον υπό του Ομοίρου περιγραφόμενον της αρχαίας Ιθάκης.

Προ ετών το «Βλυχό» ήτο έρημον κατοίκων. Ήδη όμως έγινε συνοικισμός πολυάριθμος και κέντρον εμπορικόν των χωρίων Πόρου, Χαραδιατίκων, Νεοχωρίου και του Μέγα Νησιού. Πλείσται δε οικοδομαί νεώταται ανηγέρθησαν και διάφορα καταστήματα λειτουργούσιν. Οι κάτοικοι είνε έμποροι ελαίου, ναυτικοί και επαγγελματίαι. Υδρεύεται από την εις το τέρμα της λιμνοθαλάσσης του Βλυχού πηγήν, ης το ύδωρ εσχάτως διοχετεύθη εις το νεαρόν επίνειον.

Έναντι του «Βλυχού» κείνται προς το Ανατολικόν μέρος γαίαι και ελαιώνες ανήκουσαι εις την Μητρόπολιν Λευκάδος. Την οποίαν ολίγα έτη προ της Ενώσεως ήρχισαν να ανεγείρωσιν οι Άγγλοι καλλιμάρμαρον εν τη τοποθεσία, ένθα σήμερον το περιβόλι Μεσσίνη. Η επελθούσα μεταπολίτευσις εματαίωσε το έργον τούτο των Άγγλων. Μέχρι δε τον καθ” ημάς χρόνον εσώζοντο τα εκ λίθων λελαξευμένα βάθρα και ολόκληρον το θεμέλιον του Ναού. Η περιφέρεια εκείνη αποτελεί σήμερον περίβολον κατάφυτον δένδρων οπωροφόρων.

Πηγή:
Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης: «Η νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς: Ήθη-Έθιμα-Εξέλιξις και Δράσις των πολιτικών αυτής ανδρών», 1928 – (Πανεπιστήμιο Κρήτης – Ανέμη – Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών)

Πηγή για τη φωτογραφία:
Η Λευκάδα του Wilhelm Dörpfeld 1891-1913 (Wilhelm Dörpfeld’s Lefkada), Fagotto books (ISBN 978-960668511-8)