«Αχώνευτος μέσα μας ο τάφος…» (Ποίημα του Θοδωρή Γεωργάκη για την 25η Μαρτίου) | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Κυ, Μαρ 24th, 2019

«Αχώνευτος μέσα μας ο τάφος…» (Ποίημα του Θοδωρή Γεωργάκη για την 25η Μαρτίου)

epanastasi_1821

Ποίημα του Θοδωρή Γεωργάκη για την 25η Μαρτίου, με τίτλο ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ Ο ΤΑΦΟΣ…., αφιερωμένο στον Ανώνυμο Αγωνιστή Λαό που δόμησε το 1821.

ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ Ο ΤΑΦΟΣ…

Ώσπου η λαλιά γένηκε πλέριο τραγούδι και
δεν μπορούσε πια, παρά απ’ τα χείλη τρελού
αοιδού τον ουρανό να καίει…

Τόσο να χιλιοτραγουδά τ’ ατζάρδο της ψυχής,
όσων τ’ αγκαθερά συρματοπλέγματα
διαβήκαν και πέρασαν στο ξέφωτο λεύτεροι,
αρκάτοι, όμοια αρχαίοι ραψωδείς, φανερά να
διαλαλούν την αξετίμωτη δωρεά…

«Ε, εσείς που βαρυφάνατε αιώνες τ’ άθελό
μας αλυσσόδεμα, τα ποιήματά μας αδικήσατε,
σμίξατε την υπομονή μας με τους φανατισμούς
σας, μουντά σπείρατε τα χρώματα στους
τόπους του πολύγνωρου λαού μου…

Ήρτε η ώρα… Αγιάστηκε η φωνή με τον πόνο
π’ αλάφρυνε, σείστηκε τ’ όνειρο, δίχως δισάκι
τρέχει τα στερνά του γλίσχρα μονοπάτια.
Ταλάντεμα άρχισε σε περιπέτειες του ύψους
και του ρίγους, τον δρόμο να στρώνουν, να
διαβαίνουν καλλίνικοι ιππευτές στου Πήγασου
τα καπούλια!»

Ήχοι πυκνοί και καθάριοι ακούγονται νέοι,
στην ζεύξη της αιμάσουσας ψυχής και των
σταχυών το πέλαγος…

Γοργά άρχισαν να μεστώνουν, να θρασεύουν,
μ’ έναν ρυθμό απρόβλεπτα ταχύ, σαν η άνοιξη
να βιάζονταν πίσω να φέρει τους φοβισμένους
ουρανίσκους, μπόλιασμα στη χαραυγή, που
μόλις αχνόφεγγε τη λέξη Λευτεριά! Φωτεινή!
Ζωογόνα! Σωστική! Μ’ εμπνοή βασταγερή
ξεπάστρεψε τα μισερά από γεννησιμιού τους,
το τέλος απάγγελνε: «Eδώ είναι η ζωή…
Αχώνευτος για πάντα μέσα μας ο τάφος…»



Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

            









Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.