Αφιέρωμα: Οι βουλευτικές εκλογές της 19ης Φλεβάρη του 1956 στην Λευκάδα (αναλυτικά αποτελέσματα)
Βουλευτής Λευκάδας με την Δημοκρατική Ένωση εκλέχτηκε ο Κωνσταντίνος Καλκάνης
Ο Κωνσταντίνος Καλκάνης που εξελέγη βουλευτής με την Δημοκρατική Ένωση
Η κυβέρνηση Παπάγου που προέκυψε από τις εκλογές της 16ης Νοέμβρη του 1952 ορκίστηκε στις 19 Νοέμβρη. Στις 17 Δεκέμβρη ο νέος πρωθυπουργός παρουσίασε στη Βουλή τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Χαρακτήρισε την κυβέρνησή του λαοπρόβλητη, αφού στηριζόταν σε πλατιά κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με τον Παπάγο άνοιξε μια νέα περίοδος 11 χρόνων, όπου διακυβέρνησαν τα κόμματα της «Δεξιάς», αρχικά του Ελληνικού Συναγερμού και κατόπιν της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως (ΕΡΕ).
Αθήνα, Φεβρουάριος 1956. Εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της ΕΡΕ (Πηγή: kathimerini.gr)
Απέναντι στο παράνομο ΚΚΕ και την ΕΔΑ η κυβέρνηση Παπάγου ακολούθησε την παγιωμένη πλέον πολιτική. Ενώ ο Παπάγος είχε επίσημη συνάντηση με τον πρόεδρο της ΕΔΑ Γ. Πασαλίδη (25.11.1952), όπου έκανε λόγο για ισοπολιτεία, τα κρατικά όργανα δρούσαν κατασταλτικά απέναντι στα μέλη της ΕΔΑ. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση και γενικά το αστικό κράτος συνέχιζαν να παίρνουν σκληρά μέτρα ενάντια σε κάθε δραστηριότητα του παράνομου ΚΚΕ. Η κυβέρνηση Παπάγου διατήρησε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, απολύοντας κατά διαστήματα κάποιους εξόριστους.
Μετά από τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, η κυβέρνηση Παπάγου σκλήρυνε ακόμα περισσότερο τη στάση της. Όσοι κατηγορούνταν για συμμετοχή στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ παραπέμφθηκαν στα τακτικά στρατοδικεία, για παράβαση του Α.Ν. 375/1936 «περί κατασκοπίας». Η Ασφάλεια επέκτεινε τους διωγμούς της σε εκατοντάδες αγωνιστές που είχαν την ιδιότητα του αδειούχου πολιτικού εξόριστου και τους επανεκτόπισε στον Αϊ-Στράτη.
Η πρώτη κυβέρνηση της ΕΡΕ το 1956 (Πηγή: iefimerida.gr)
Η κοινοβουλευτικά πανίσχυρη κυβέρνηση Παπάγου δέχτηκε ισχυρό πλήγμα από τα μέσα. Στις 2.4.1954 ο Σπύρος Μαρκεζίνης, υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Παπάγου, παραιτήθηκε λόγω διαφωνίας του με τον πρωθυπουργό στην άσκηση της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Η οριστική ρήξη επήλθε στις 10 Νοέμβρη, όταν ο Παπάγος κατηγόρησε τον Μαρκεζίνη για την ανταλλαγή επιστολών με το Γερμανό υπουργό Έρχαρτ, που δέσμευαν την κυβέρνηση Παπάγου απέναντι στη «Ζίμενς» και την «Τελεφούνκεν», δίχως να το γνωρίζει ο Παπάγος. Στις 3.2.1955 ιδρύθηκε το Κόμμα Προοδευτικών (ΚΠ) με επικεφαλής τον Σπύρο Μαρκεζίνη. Στην ίδρυση του Κόμματος Προοδευτικών ακολούθησαν τον Μαρκεζίνη 22 ακόμα βουλευτές του Ελληνικού Συναγερμού.
Η επιδείνωση της υγείας του πρωθυπουργού είχε δρομολογήσει από τα πράγματα θέμα διαδοχής του. Λίγες ώρες πριν πεθάνει (πέθανε στις 4 Οκτώβρη του 1955), ο Παπάγος όρισε αναπληρωτή του τον Στέφανο Στεφανόπουλο. Ωστόσο, την επομένη (5 Οκτώβρη), ο βασιλιάς έδωσε αιφνιδιαστικά την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και το δικαίωμα να διαλύσει τη Βουλή στον Κ. Καραμανλή, υπουργό Δημόσιων Έργων στην κυβέρνηση Παπάγου. Σκοπός αυτής της εντολής ήταν να εξαναγκαστούν οι συναγερμικοί βουλευτές να πειθαρχήσουν στο βασιλιά. Στις 6 Οκτώβρη ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζήτησαν εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση. Ο Κ. Καραμανλής επανίδρυσε στις 4 Ιανουαρίου 1956 το κόμμα του Συναγερμού με το νέο όνομα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις (Ε.Ρ.Ε.).
Στις 17.1.1956 ανακοινώθηκε η δημιουργία εκλογικού συνασπισμού με τον τίτλο Δημοκρατική Ένωσις (ΔΕ), στον οποίο συμμετείχαν το Κόμμα Φιλελευθέρων (Γεώργιος Παπανδρέου), η Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωσις (Σοφοκλής Βενιζέλος), η Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου (Σάββας Παπαπολίτης), το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού (Αλέξανδρος Σβώλος – Γεώργιος Καρτάλης), το Λαϊκό Κόμμα (Κωνσταντίνος Τσαλδάρης), η ΕΔΑ και το Κόμμα Αγροτών-Εργαζομένων (Αλέξανδρος Μπαλτατζής). Επικεφαλής της συνεργασίας τέθηκε ο Γεώργιος Παπανδρέου. Αυτή η εκλογική συνεργασία συσπείρωνε τις πολιτικές δυνάμεις του λεγόμενου «κεντρώου» χώρου και επεκτεινόταν προς τα «δεξιά» (με τη συμμετοχή του Λαϊκού Κόμματος) και προς τα αριστερά με τη συμμετοχή της ΕΔΑ. Στην ΕΔΑ παραχωρήθηκαν μόνο 20 θέσεις υποψηφίων, «προς εξασφάλισιν αυτοδύναμου κυβερνήσεως του Δημοκρατικού Κέντρου», ενώ συμφωνήθηκε ότι η συνεργασία μαζί της ήταν μόνο εκλογική και ότι αποκλειόταν οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία στην περίπτωση που η Δημοκρατική Ένωσις εξασφάλιζε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Η συνεργασία της ΕΔΑ στη Δημοκρατική Ένωση πραγματοποιήθηκε με Απόφαση της 5ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (1955), που κινούνταν στη λαθεμένη πολιτική κατεύθυνση της συνεργασίας των πατριωτικών δυνάμεων, όπως προβλεπόταν και σε προηγούμενες αποφάσεις σειράς κομματικών οργάνων. Η Δημοκρατική Ένωσις πρόβαλε τις εξής πολιτικές θέσεις:
1. Εφαρμογή ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που να ανταποκρινόταν κάθε φορά στα εθνικά συμφέροντα και να εξασφάλιζε την εθνική αξιοπρέπεια. 2. Ανένδοτη υποστήριξη της αυτοδιάθεσης της Κύπρου. 3. Εφαρμογή εσωτερικής πολιτικής που να εξασφάλιζε την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Κατάργηση της εκτόπισης και των αστυνομικών φακέλων. Χορήγηση αμνηστίας. Μέτρα για την υπεράσπιση των οικονομικών συμφερόντων των εργαζομένων.
Εκτός από τους δύο βασικούς εκλογικούς σχηματισμούς (ΕΡΕ και ΔΕ) στις εκλογές συμμετείχαν και πολλές μικρές δυνάμεις της λεγόμενης «κεντροδεξιάς» (Κόμμα Προοδευτικών κ.ά.). Στις εκλογές ψήφισαν για πρώτη φορά και οι γυναίκες.
Ας δούμε όμως τα αποτελέσματα των εκλογών της 19ης Φλεβάρη του 1956 στην Λευκάδα που συγκροτούσε την εποχή εκείνη μαζί με τους Νομούς Άρτας και Πρέβεζας την εκλογική περιφέρεια Νομών Άρτης – Λευκάδος – Πρεβέζης.
| ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΜΩΝ ΑΡΤΗΣ – ΛΕΥΚΑΔΟΣ – ΠΡΕΒΕΖΗΣ | |
| ΝΟΜΙΜΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ | 148.311 |
| ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΔΡΕΣ | 6 |
| ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ | 233 |
| ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΕΚΛΟΓΕΙΣ | 101.761 |
| ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΙΣ | 74.769 |
| ΕΓΚΥΡΑ ΨΟΦΟΔΕΛΤΙΑ | 74.474 |
| ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ | 3 |
| ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ | 1 |
Στις εκλογές έλαβαν:
| ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ ΚΟΜΜΑΤΩΝ | |||
| ΟΝΟΜΑ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ | ΨΗΦΟΙ | ΠΟΣΟΣΤΟ | ΕΔΡΕΣ |
| ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ [ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ – ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ – ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΠΑΠΟΛΙΤΗΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΛΔΑΡΗΣ – ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΛΑΜΑΝΗΣ – ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΥ] | 36.417 | 48,90% | 5 |
| ΕΘΝΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ (ΕΡΕ) [ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ] | 36.070 | 48,43% | 1 |
| ΚΟΜΜΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ [ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ] | 1.108 | 1,49% | 0 |
| ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ | |||
| ΜΑΡΚΟΣ ΤΣΑΡΛΑΜΠΑΣ | 879 | 1,18% | 0 |
Βουλευτές εκλέχτηκαν (στην επαρχία ίσχυε το πλειοψηφικό σύστημα ενώ στα αστικά κέντρα που η ΕΡΕ ήταν αδύναμη η απλή αναλογική) από την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ οι Κωνσταντίνος ΚΑΛΚΑΝΗΣ (Ψήφοι 8.105), που ήρθε πρώτος σε ψήφους στον συνδυασμό του, Πέτρος ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ (Ψήφοι 7.467), Δημήτριος ΚΡΟΚΟΣ (Ψήφοι 6.540), Θεόδωρος ΧΑΒΙΝΗΣ (Ψήφοι 5.335) και Λεωνίδας ΣΠΑΗΣ (Ψήφοι 4.935) και από την ΕΘΝΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (ΕΡΕ) ο Δημήτριος ΚΑΡΑΤΖΕΝΗΣ (Ψήφοι 10.649).
Άλλοι υποψήφιοι βουλευτές από το Νομό Λευκάδας έλαβαν στην ενιαία εκλογική περιφέρεια Άρτας – Λευκάδας – Πρέβεζας: Θεόδωρος ΚΑΛΚΑΝΗΣ (ΕΘΝΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ – Ψήφοι 5.210), Μάρκος ΤΣΑΡΛΑΜΠΑΣ (ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ – Ψήφοι 879), Φώτιος ΜΕΤΑΞΑΣ (ΚΟΜΜΑ ΠΡΟΔΕΥΤΙΚΩΝ – Ψήφοι 321).
Τα αναλυτικά ανά εκλογικό τμήμα αποτελέσματα στο Νομό Λευκάδας είχαν ως εξής (κάντε κλικ πάνω στα εικονίδια για να διαβάσετε τους πίνακες):
(Πηγές: Ριζοσπάστης, ΥΠΕΣ)
Ο Στέφανος Μάνος μετέπειτα πρώτος υπουργός χωροταξίας το 1977 ( κυβέρνηση Καραμανλή) είπε δημόσια ότι :» ο άνακτας Παύλος επέλεξε ώς δικαιούτο βάσει συντάγματος του 1952, τον Καραμανλή ώς μεταβατικό πρωθυπουργό σπ την κοινοβουλευτική ομάδα του Συναγερμού του Παπάγου.»».Και συμπλήρωε ο ίδιος ο άνακτας Παύλος ότι : :»μπορώ να επιλέγω και υον Κηπουρό μου για πρωθυπουργό»».Αυτό το κλίμα της κηπουρικής επελρστησε θεσμικά στην χώρα ώς πολιτική ζωή για να διαχειστούν την μεταπολεμική φτωχή Ελλάφα του 1955 και μετά. Ο ίδιος ο άνακτας Παύλος έδωσε δικαίωμα εκλογών στον με την κηπουρική μέθοδο επιλεγέντα πρωθυπουργό Καραμανλή, δηλαδή δεν ήταν διαβατική ( μεταβατική ) κυβέρνηση ώς λύση αλλά πολιτική με το έτσι θέλω του Άνακτα Παύλου και της Φρειδερίκης.Ο πολιτικός αυταρχισμός είχε εγκαινιαστεί ώς μέθοδος διακυβέρνησης για την Ελλάδα .Οι αυτονομημένοι ατιμώρητοι στρατιωτικοί του ΙΔΕΑ απ το πραξικόπημα του 1951 , συνέχιχαν εκ παραλλήλου στην βάση του αυταρχικού πολιτικού κυβερνητικού συστήματος.
Το εκλογικό σύστημα του 1956 ήταν το τριφασικό με το οποίο η ΕΡΕ του Καραμανλή που μόλις είχε συσταθεί να πάρει λιγότερους σημαντικά ψήφους σε αριθμό σε όλη την χώρα αλλά να σαρώσει σε έδρες βουλευτικές έδρες. Το Γκράντε πολιτικό κλέψιμο της Νεοελληνικής πολιτικής κσι κοινωνικής ιστορίας του τόπου απ το 1821 και μετά. Ο καθηγητής της φιλολογίας Δημήτρης Μαρωνίτης έγραψε την δεκαετία του 1990 στο βήμα για τον αυταρχικό Καραμανλή της πρώτης πρωθυπουργίας που έβαλε δημοκρατικό μυαλό στο Παρίσι.
Η αντιθεσμική υπόδειξη Καραμανλή για πρωθυπουργό εκ της κοινοβουλευτικής ομάδος του Συναγερμού του Παπάγου έγινε από τον παράγοντα ΗΠΑ και αφού λήφθηκε υπ όψιν απ την CIA η γνώμη του στρατιωτικού Σόλωνα Γκίκα που ήταν ο ισχυρότερος Έλληνας φίλος των Αμερικανών με σεβαστή συμβουλευτική γνώμη πρός αυτούς, μετά τον Χαρίλαο Λαγουδσκη και τον Τομ Καραμεσίνη. Ο εκδότης και ιδιοκτήτης της Απογευματινής τότε Νάσος Μπότσης έλεγε ένα χρόνο πρίν στο επιτελείο του που εξέδιδε την εφημερίδα: «» στον Υπουργό Καραμανλή -ήταν υπουργός του Παπάγου-να φέρεσται και να γράφεται σαν να είναι αρχηγός κόμματος»».Η απόφαση για πρωθυπουργοποίηση Καραμανλή με την κηπουρική μέθοδο είχε ληφθεί νωρίτερα απ τις ΗΠΑ που ήξεραν την ασθένεια του Παπάγου ( ο ίδιος αοί το 1948 τον Φλεβάρη είχε ομολογήσει ότι ήταν ασθενής).
Οι στρατιωτικοί του υπάρχοντα ΙΔΕΑ υπό την μορφή των νέβν φιλόδοξων αξιωματικών του ΕΕΝΑ ( ο Δημήτριος Ιωαννίδης ώς νεαρός υπολοχαγός ή λοχαγός είχε πρωτοστατήσει στο πραξικόπημα του 1951 το τέλος Μαίου) οι αξιωματικοί που βλέπανε ότι όλα στην πολιτική ζωή τραβάνε αυταρχικά , ήταν χαρούμενοι με κέντρο διασκέδασης της χαράς των το κέντρο εκπαίδευσης αξιωματικών υου πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο ( Νέα Πέραμο) Αττικής. Υπάρχουν μσρτυρίς από αξιωματικούς τότε στο μεγάλο πεύκο που έβλεπαν την ομάδα των αξιωματικών του 1967, να χοροπηδάνε σπ την χαρά τους και μάλιστα κάοοια στιγμή τον Δεκέμβρη του 1955 να κάνουν και γιορτή -όχι Χριστουγέννων-αλλά ιδεολογική σε σημείο που πέσανε και πιστολιές στον αέρα απ το τσσκίρ κέφι και τρόμαξαν οι κάτοικοι πέριξ του στρατοπέδου. Μετέπειτα υψηλόβαθμός αξιωματικός του στρατιωτικού καθεστώτος 1967-1974 που το 1955 ήταν στο Μεγάλο Πεύκο είπε πρίν τις εκλογές του 1956.
«»Θα μας χρειαστεί ο Καραμανλής και αν δεν μας χρειαστεί θα τον κάνουμε εμείς να μας χρειαστεί»».
Τα επόμενα χρόνια η αναγκαιότητα αυτή δυνεργασίας έγινε πράξη με σύνδεσμό τον εκ Ναυπακτίας Νίκο Φαρμάκη ακροδεξιό και συνομιλητή της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα που αρχές του Απρίλη ( 3/4ου )του 1967 ειδοποίησε την πρεσβεία των ΗΠΑ ότι οι φίλοι του θα κάνουν πραξικόπημα μέσα σε ένα μήνα.Όπως και έγινε.-Ο Νίκος Φαρμάκης ήταν ο συνεργάτης του Καραμανλή στην νεολαία το 1958 για την αντιμετώπιση της αριστεράς μετά το 24% της ΕΔΑ στις εκλογές του 1958 , με επικεφαλής τον Στρατηγό Γωγούση και τον Νατσαινα της ΚΥΠ.
Το πλειοψηφικό σύστημα εκλογών από το 1952 ( αλλέως σύστημα Πιουριφό’ι” ) έδωσε κατά καιρούς διαμάντια μέχρι συστήματα διαμαντιών πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας με μόνο στόχο την ασυμφωνία πολιτικών δυνάμεβμ και κοινωνικής συναίνεσης.
Και μετά απο τόσα χρονια ασυμφωνιών λόγική ήταν γενικευμένη πολιτική κοινωνική οικονομική χρεωκοπία .